افسانه ای که ادامه خواهد داشت

شاید سالها بگذرد و افسانه دژ دفاعی تیم ملی ایران در راه جام جهانی 2018 روسیه فراموش نشود. ایران تیمی است که نمی توان به آن گل زد.

 باید گفت که تیم ملی ایران بسیار خوب دفاع می کند. شاید در بازی با کره جنوبی تیم ملی ایران در زیر فشار میزبان قرار گرفت و این طبیعی بود. نزدیک به 70 هزار نفر در استادیوم با آن تشویق های بی امان حضور داشتند. تیمی در مقابل ما بود که برای رفتن به جام جهانی بی تابی می کرد و این تیم از موفق ترین تیمهای آسیائی حداقل در سه دهه گذشته بوده است. آنها نمی توانستند تحقیر شوند. ایران و ژاپن به جام جهانی رفته اند و بازی های آخرشان تشریفاتی است اما آنها باید برای بازی مرگ و زندگی جان دهند و شاهد بودیم که این جانفشانی آنها تیمی از کره را به ما نشان می داد که خشن تر و شتاب زده تر و بی گمان با فاصله با فلسفه فوتبالشان یعنی سرعت بود! داور استرالیائی هم چرخش بیشتری نسبت به آنها داشت اما تیم ما علی رغم فشار زیادی که تحمل کرد بجز یک بار در نیمه اول هیچگاه موقعیت گل بالای 60% به آنها نداد.

 بیرانوند در این بازی منجی دروازه نشد اما مسلط بود. او با شجاعت بیشتری از دروازه خارج می شد.

 خط دفاع جوان ما سر بلند بود و شاهد درخشش مافوق تصور پورعلی گنجی و محمد انصاری و میلاد محمدی بودیم. شاید اگر هافبکهای تدافعی بهتری از آغاز بازی داشتیم خیالمان از نخوردن گل راحت تر بود !

سعید عزت الهی بخوبی نشان می دهد که دوری از شرایط بازی چه بلائی سر او آورده است. سعید در این بازی بسیار ضعیف بود و با اخراجش شب ناکامی خود را کامل کرد. البته اخراج او و در پی تغییراتی باعث تیم ملی ایران با دو هافبک تدافعی یعنی علی کریمی و روزبه چشمی بازی کند که ثبات تیم ملی را بیشتر کرد.

تیم ملی ایران در این بازی از دو دیگاه باید مورد بررسی قرار گیرد:

دیدگاه اول : تیم ما برای آرام کردن بازی و شکست نخوردن به میدان کره جنوبی آمده بود. انگیزه های کره ای ها در خاکشان با ما قابل قیاس نبود. برخی از ستاره های سالهای گذشته ما حداقل در این بازی در حد خود نبودند. مردانی چون دژاگه و قوچان نژاد و جهانبخش در این گروه هستند اما تیم در چارچوب این دیدگاه موفق عمل کرد به کره ای ها شانس زیاد برای گل زدن نداد و بدشانسی چون اخراج سعید عزت الهی باعث نشد که روند موفقت آمیز دژ دفاعی ایران بر هم ریزد.

دیدگاه دوم: تیم ما برای پیروزی در این بازی مشکلاتی در میانه زمین داشت. توپ در میانه زمین حفظ نمی شد و روند انتقال توپ از خط تدافعی به هافبک و از هافبکها به محوطه جریمه حریف با مشکلات زیادی همراه بود. ضرباهنگ تیم ملی در میانه زمین  خوب نمی زد و تلاشهای امیری و جهانبخش موثمر ثمر نبود. در میان به نظر می آید کی روش به دنبال مهره های دیگری در میانه زمین است. مردانی جوان تر و با انگیزه تر و دارای قابلیت های بهتری برای حفظ توپ چون سامان قدوس است.

 دژ دفاعی تیم ما فرو نریخت تا افسانه تیم ملی فوتبال ایران ادامه پیدا کند.