الماس غرب

بشار رسن، هافبک عراقی تیم فوتبال پرسپولیس در بازی با سایپا به باشگاه 100 تایی های پرسپولیس پیوست و روز گذشته نیز مشخص شد با نظر کاربران سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا، به عنوان بهترین هافبک لیگ قهرمانان این قاره در بلوک غرب معرفی شده است.

در این نظرسنجی که جمعی از بهترین هافبک های فوتبال آسیا حضور داشتند، 3 بازیکن ایرانی بیشترین تعداد رای را به خود اختصاص دادند و با اختلافی فاحش، خود را به تیم برتر لیگ قهرمانان آسیا رساندند. اما بشار رسن به تنهایی نگاه بیش از نیمی از مخاطبان را جلب کرد تا بهترین هافبک آسیا شود. پس از او، مهدی قائدی با نزدیک به 30 درصد و کمال کامیابی نیا با حدود 10 درصد در رتبه های بعدی قرار گرفتند. عبدالمجید الصلیهم نزدیک ترین تعقیب کننده بازیکنان ایرانی کمتر از 4 درصد رای گرفت.

همچنین سانتی کازورلا هافبک سابق آرسنال و ویارئال، جلال الدین ماشاریپوف ستاره ازبک، اکرم عفیف وینگر تیم ملی قطر، کایو ستاره گرانقیمت تیم الشارجه و… هم نتوانستند حتی به یک درصد برسند.

اما این تنها افتخار شماره 5 سرخپوشان که چهارمین فصل حضورش در پرسپولیس را سپری می کند نیست. او بعد از بازی پرسپولیس مقابل سایپا که با توقف شاگردان یحیی گل محمدی همراه بود، به باشگاه 100 تایی های سرخ پیوست. 64 بازی در لیگ برتر، 29 بازی در لیگ قهرمانان آسیا و 7 بازی در جام حذفی با پیراهن پرسپولیس، بشار را به رکورد 100 بازی با پیراهن این تیم رسانده است. هافبک سرخپوشان 3 گل در لیگ برتر به ثمر رسانده که اتفاقا یکی از این گل ها را در دیدار فصل گذشته با سایپا وارد دروازه حریف کرد. او همچنین سابقه گلزنی در شهرآورد تهران را در کارنامه دارد. رسن مجموعا 5 گل زده با پیراهن پرسپولیس را ثبت کرده که آخرین گل او به بازی مقابل التعاون عربستان در لیگ قهرمانان آسیا بازمی گردد. در ضمن نباید از درخشش ویژه این بازیکن در سال های اخیر حضورش در پرسپولیس و به ویژه لیگ قهرمانان آسیا 2020 صرف نظر کرد. او پاس گل منجر به صعود پرسپولیس به فینال آسیا را به خوبی برای مهدی عبدی ارسال کرد.

بشار که از همان ابتدای انتخاب برانکو ایوانکوویچ به عنوان سرمربی ارتش سرخ، موردتوجه سرمربی محبوب پرسپولیس قرار داشت، سرانجام در لیگ شانزدهم به جمع شاگردان پروفسور کروات پیوست و بالاخره نیروی زمینی عراق رضایتنامه این بازیکن را صادر کرد.

او در بدو ورودش، ستاره دوباره بیدار شده ای به نام محسن مسلمان زیر نظر برانکو را در ترکیب پرسپولیس می دید که با ارسال 12 پاس گل، به عنوان بهترین هافبک لیگ برتر ایران انتخاب شده بود. اما از هیچ کس پوشیده نیست که چه بین برانکو ایولانکوویچ و محسن مسلمان در لیگ هفدهم گذشت. سوالات پرتعداد خبرنگاران از برانکو در کنفرانس های خبری، همواره درباره نیمکت نشینی مهندس پرسپولیسی ها بود. اما برانکوی قاطع و تک رای، تنها یک راه فرار داشت؛ نام بردن از مهندس جدید ارتش سرخ در میانه میدان که هم جوان بود، هم غیر ایرانی و هم کم نام و نشان.

اما چیزی نگذشت که بشار رسن به عنوان مغز متفکر جدید ارتش سرخ معرفی شد و دیگر فرقی نداشت چه بازیکنی در خط هافبک این تیم در اردو حضور دارد؛ انتخاب اول و آخر برانکو، بشار رسن بود و بشار رسن. او تعریف جدیدی از بازیکن عراقی حاضر در فوتبال ایران ارائه داده است. یا بهتر است بگوییم او تعریف پیش فرض بازیکن عراقی را یک تنه عوض کرده است. دیگر نام بازیکن عراقی، تداعی کننده بی انضباطی ها و بداخلاقی های یک بازیکن نیست. بشار، آن قدر محجوب و محبوب بوده که دیگر هیچ کس بازیکنان گذشته را همچون جاسم کرار به خاطر نمی آورد.

اوج وابستگی و دلبستگی بشار به پرسپولیس، در لیگ قهرمانان آسیا 2018 بود. جایی که ارتش سرخ با گذر از ابرقدرت های فوتبال آسیا، به نیمه نهایی رسید و در همان بحبوحه مسابقات، بشار رسن در غم از دست دادن مادرش به سوگ نشست. حتی سوگواری مادر نیز نتوانست مانع از وظیفه شناسی و مسوولیت پذیری بشار رسن بشود. او آن قدر جنگید و آن قدر بغض پشت بغض هایش پنهان کرد تا سرانجام  بعد از تشویق ها و تسلیت های بی نظیر هواداران در پایان نیمه نهایی و صعود پرسپولیس به فینال شکست.

بشار، ثابت کرد خودی و غیرخودی بودن را ملیت تعیین نمی کند. بشار، خودِ خودِ بازیکن پرسپولیس بود. بازیکنی که با تعصب هرچه تمام تر، زیر پرچم سرخ پر هوادارترین تیم آسیا می جنگد تا پرچم خوش رنگش را همواره در اوج نگاه دارد. در زمان مدیریت سابق، پیشنهادات بسیار وسوسه کننده ای از حاشیه خلیج همیشه فارس دریافت کرد و حتی تا یک قدمی ترک پرسپولیس هم رفت، اما با شروع لیگ و آغاز اردوهای آماده سازی تیم، ثابت کرد فعالیت های نقل و انتقالاتی اش تنها محدود به پنجره ترانسفر است و نه بیشتر. شاید مشکل از جانب مدیر برنامه هایش بود اما به هرحال، هرچه که بود و هرچه که هست، بشار اینجاست؛ زیر پرچم پرسپولیس و در یک قدمی جام آسیایی.

او زیر پرچم پرسپولیس با 3 سرمربی کارکرده، مهره قابل اعتماد هر 3 سرمربی بوده و اکنون به جمع بازیکنانی پیوسته که بیش از 100 بازی رسمی برای پرسپولیس انجام داده اند. او زیر پرچم پرسپولیس به عنوان بهترین هافبک غرب آسیا، بالاتر از ستاره های باتجربه ای که سابقه بازی در معتبرترین لیگ های فوتبال جهان را داشته اند تبدیل شده و فرزند پرسپولیس است. او فارغ از هر ماجرایی، قابل احترام است و لیاقت احترام را هم دارد. اهل نمک خوردن و نمکدان شکستن هم نیست. به صحبت هایش با تلویزیون ملی عراق، در زمانی که پرسپولیس روزهای بحرانی پسا برانکو را تجربه می کرد بازگردیم:

«عشق هواداران برای من دردسرساز شده است. من حتی یک ریال هم دریافتی نداشته ام اما عشقی که به هواداران ارتش سرخ دارم، وصف ناپذیر است. فقط به خاطر آن ها که در روزهای سرد و گرم زندگی همراه من بودند به ایران بازمی گردم. از همه تیم های ایرانی هم پیشنهاد دارم اما غیرممکن است به استقلال بروم. شاید روزی برای سپاهان و تراکتور هم به میدان بروم اما استقلال هرگز. این تصمیم، فقط به احترام هواداران پرسپولیس است و بس.»

شماره 5 سرخ ها، تاکنون 3 مرتبه لیگ برتر، 2 مرتبه سوپر جام و یک مرتبه هم جام حذفی فوتبال ایران را بالای سر برده و برای تکمیل کردن ویترین افتخاراتش با پرسپولیس، فقط به جام آسیایی نیاز دارد. جامی که از همیشه به پرسپولیس نزدیک تر و از نان شب واجب تر است. بشار با پرسپولیس و تحت هدایت یحیی به فینال لیگ قهرمانان آسیا 2020 رسیده است و برای بالای سر بردن جامش، تنها یک قدم فاصله دارد. یک قدمی که اگر آن را با موفقیت بردارد «تاریخ ساز» و در غیر این صورت، «خاطره ساز» خواهد شد. کمتر از 50 روز دیگر باقی مانده و بدون شک بشار رسن، از همه بیشتر برای فرارسیدن بعدازظهر 29 آذرماه لحظه شماری می کند. او از همه بیشتر بی تاب بالای سر بردن جام آسیاست و از همه بیشتر، خواهان تاریخ ساز شدن به جای خاطره ساز شدن. شک دارید؟ کافی است به لحظات پس از تعویض شدنش در بازی یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا 2020 و بازی مقابل السد دوباره نگاهی بیندازید …