انضباط شرط اول حضور در پرسپوليس

 او به دليل تخلفى كه درآن«سابقه دار» بوده است جريمه شده و شايد به همين خاطر است كه در استيناف به شيث تخفيف دادند اما در مورد هوار اغماض نكردند.
•••
بدون شك در عصر ارتباطات «اطلاع رسانى» كار دشوارى نيست و به خصوص بازيكنى كه ادعا كند حرفه اى است و حتى خودش را يكى از بهترين هاى آسيا نيز مى داند بايد متوجه باشد كه وقتى مى خواهد ديرتر بيايد بايد قبلش با باشگاه هماهنگ كند واجازه بگيرد.
به طور قطع اگر مرتبه اولى كه هوار دير آمد تنبيه مى شد، اين مرتبه بيشتر دقت به خرج مى داد وحداقل متوقع نمى شد كه چرا باشگاه او را جريمه كرده است.
•••
در دهه ۹۰ كه فوتبال ايران مملو از ستاره هاى مشهور و كارآمد بود،اصلى ترين دغدغه  رسانه ها حول محور «بازيكن سالارى» ، مى گشت و بسيارى از اين گله مند بودند كه چرا مديران عامل مقابل نافرمانى برخى ازفوتباليست ها كوتاه مى آيند.مدتى است كه بدليل تحليل رفتن جمعيت بازيكنان شاخص اين مشكل قديمى هم حل شده با اين  حال هنوز «تبعيض» وجود دارد ومثلاًسخت گيرى هايى كه عليه برخى اعمال مى شود در مقابل بدرفتارى نفراتى چون على كريمى رنگ مى بازد و به اغماض و آسان گيرى تغيير شكل مى دهد.در چنين شرايطى جاى تعجب دارد كه اجازه مى دهيم تا بازيكن پرسپوليس به راحتى عليه سرپرستى باشگاه ، سرپرست ، برخى همبازيانش و حتى مردم ايران وفوتبال ما نيز حرف بزند. آرى، اين بازيكن اخيراً مدعى شده كه سرپرستى باشگاه پرسپوليس چيزى از فوتبال نمى داند كرانچار هم در حد سرمربيگرى در اين تيم نيست! او همچنين گفته كه مثل وسلى و آرفى براى ماندن گريه نمى كند!
با وجود اين صحبت ها و طرح اين تهديد كه «اگر از ايران بروم و بگويم اين جا چه خبر است، ديگر هيچ بازيكنى از فوتبال عراق رغبت نمى كند تا به كشور شما بيايد.»
آيا بايد ساكت ماند و دوباره بذر بازيكن سالارى پاشيد؟
•••
فرق كاشانى با بسيارى از مديرانى كه به فوتبال آمده اند در نحوه برخورد او با كسانى است كه انضباط و اخلاقيات را زير پا مى گذارند.
حاج حبيب هنوز هم همان مديرى است كه وقتى هيات مديره مى خواست قطبى را بردارد يك تنه مقابل همه ايستادگى به خرج داد و كوتاه نيامد. او ما را به ياد دنيزلى مى اندازد كه روزى به دليل اعتبار وشأن جايگاهش پاس را در سفر به اصفهان همراهى نكرد و قهرمانى را به قيمت وفادارى به اصول
انضباط گرايى از دست داد.
بله! مدير نمى تواند به خاطر نياز تيمش به بازى هوار ، بى خيالى مرد عراقى در برابر تعهداتش را ناديده بگيرد.
بازيكن بايد سروقت سرتمرين بيايد وحداقل اگر مى خواهد نيايد اطلاع بدهد و اجازه بگيرد و اگر نكرد و تنبيه شد، اطاعت امر كند.
وقتى كسى مثل هوار ساده ترين اصول را فقط به اين خاطر كه خيال مى كند يكى از بهترين هاى آسياست رعايت نمى كند برخورد حذفى، قهرى و قانونى با او درست ترين كارى است كه بايد اتفاق بيفتد تا گوشى دست ديگران بيايد.
در ضمن، ترديدى نيست كه بازيكنان عراقى به خاطر پول و امكان بازى كردن به كشورمان مى آيند، بنابراين فرقى نمى كند كه هوار در بازگشت به عراق چگونه درباره ما و فوتبالمان حرف بزند.