اين مرده پرستي نيست

توميسلاو ايويچ در گذشت ....

مرگ ايويچ براي خيلي از ما تنها يك خاطره بد نبود بلكه مرگ يك خاطره تلخ بود امروز قصه هاي فراواني از مرگ او گفته مي شود و آه و تاسف از هر سوي براي توميسلاو ايويچ فرستاده خواهد شد همه از ظلمي كه خودي هاي فوتبال بر سر او آوردند و هنوز در اين فوتبال اظهار نظر مي كنند و نمونه آنها بيژن ذولفقار نسب است كه در كميته فني تيم پرسپوليس است و يا جلال طالبي كه پس از ايويچ سر مربي تيم ملي شد و افتضاح لبنان 2000 را بوجود آمد سخن مي گويند.

 بسياري مي پرسند صفائي فراهاني كه خيلي ها او را يكي از بهترين مديران فوتبال ايران مي دانند چگونه در هنگام قرعه كشي جام جهاني شاهد بود كه چگونه رفتاري با توميسلاو ايويچ مرداني چون زاگالو انجام مي دهند و تحت تاثير او قرار مي گيرد به يك باره بهر يك بازي دوستانه او را از كار بركنار مي كند و اين شايعه را درست مي كند كه باز هم سياسي بازي در اين بازي دخيل بوده است و انگشت اتهام به سوي صفائي مي رود كه آخر شما چگونه مديري بوديد ؟

 هر چند كه اين روزها با حضور اين آقايان صدها درود و سلام به آن مديريت فرستاده مي شود اما از نظر نگارنده اخراج ايويچ بهر اين بود كه او آنقدر بزرگ بود كه لازم نمي ديد زبان بازي و سياه كاري نمايد .

نگاهي به سياهه سر مربياني كه پس از او در فوتبال بودند بياندازيد كدامين را داراي كارآئي بالاتري بدون شو و تبليغات چون ايويج ديديم ؟ در همين روزها شاهديم افتضاح حذف از عراق را نه منصوريان و نه فريدون معيني و نه كفاشيان و افشار زاده و سعيد لو به گردن نمي گيرند ؟

حكايت قطبي يادتان هست ؟ او چگونه چون يك هنر پيشه حرفه اي كلاه گشادي بر سر اين فوتبال نهاد علي دائي نمونه ديگر بود كه روزي كه آمد حكايت لابي با خدا را مطرح كرد و هنگامي كه رفت از دستهاي پشت پرده گرفت و امير قلعه نوعي كه هيچگاه حاضر نشد كه قبول كند در بازيهاي جام ملتهاي آسيا او بد نتيجه گرفته است او هم كل يوم از همه شكايت كرد جز بي دانشي و بي تجربگي بين المللي كه گريبانش همچنان هست .

قصه برانكو هم بهتر نبود او هم ياد گرفته بود دست به هر ترفندي زند تا با تيم ملي ايران در آلمان 2006 برود در حاليكه همه و از جمله خودش هم مي دانستند توانائي سر مربيگري در جام جهاني را ندارد همان طوري كه شاهد بوديم پس از تيم ملي ايران هيچگاه سر مربي تيم ملي هيچ تيمي نشد و اخيرا هم از پست سر مربيگري يك باشگاه چيني اخراج شد .

بلاژويچ با دانش بود اما درگيري هاي رسانه اي زياد و كار كرد كمي داشت او بيشتر از اين كه عمل كند حرف زد از قصه هاي جلالي و پورحيدري و براگا چه چيزي جز تلخي مي توان گفت ؟و حالا كارلوس كي رش است او در گام اول نشان داد كه هيچ نظارتي بر تيم ملي اميد ما نداشته است و حاصل حضور او در تيم ملي اميد دندان گير نبود اين روزها هيچ كس نمي داند كي رش چه مي كند ؟

او همچنان بازيكناني را دعوت مي كند و بدون آزمايش آنها را خط مي زند كه ماحصل اين خيمه شب بازي را در دعوت مرداني چون منصوري از پرسپوليس و چندين بازيكن ديگر از اين تيم نه چندان خوب ليگ گذشته ديديدم كه عده اي دعوت شدند بعد هم خط خوردند و بعد هم كي رش اعلام كرد بالاخره بايد ليستي تهيه مي شد ؟( پيدا كنيد پرتقال فروش اين مرد پر تغالي فوتبال ما را )و از ديگر دعوتهايش اين است كه كي رش سخن از پيري تيم ما مي كند اما باز ميرزاپور و كريمي را در اردو مي بينيم و تازه مي گويد اگر فرهاد مجيدي خودش مي خواست به تيم ملي دعوت مي شد و حاجي آبي ها هم چون هميشه نخود هر آشي مي شود و مي گويد هر كاري مي كند تا مجيدي به تيم ملي برگردد و يادش مي رفت فرهاد مجيدي از باقيمانده تيم 1996 است و چگونه مي خواهيد بازيكني كه نزديك به 16 سال پيش در تيم ملي بوده است بار ديگر براي تيم جديد جناب كي رش هواي تازه اي دهد و يا اين كه مي گويد به دنبال كمك مربي بوده است كه با جو فرهنگي ايران آشنا باشد آن وقت نمازي را انتخاب مي كند كه دهه ها خارج از ايران و آن هم به كار فوتسال زنان مشغول بوده است و همه مي دانند او به جز نقش چر خ پنجم در تيم سقوط كرده استيل آذين هيچ چيز از فوتبال ايران نمي داند !

و گويا آنقدر امر به او مشتبه شده كه حاضر نيست در تيم ملي مربيگري كند زيرا شرايط مالي خاصي دارد !! همين داستان براي حميد با با زاده هست كه به يك باره به تيم ملي دعوت و بعد به يك باره غيب مي شود اما همين اين قصه به يك طرف اظهار نظر هاي جناب كي رش هم جالب است او كه در هنگام عقد قرارداد و مشكلات در تلفظ اسمش !! پيشنهاد داده بود او را " كوروش " صدا بزنند و رگه هائي از رسانه اي بودن را نشان داد امروز مي گويد او قرار است براي تيم ملي ايران بميرد و ايران هم قرار است براي او بميرد!! گفتن اين جمله كه يك كشور نزديك به 75 ميليوني بخاطر جناب كي رش فنا شوند چه چيزي جز حكايت زبانهاي دراز و دستهاي كوتاه دارد ؟

آيا كي رش كه نشان داد هيچ حركتي براي تيم ملي اميد انجام نداده در حاليكه بايد تيم اصليش را بر پايه همين تيم مي ساخت نشان داد كه او هم از تبار ايويچ نيست و بيشتر سخن دارد تا اين كه كاري بكند بهر حال فوتبال جهان در سوگ ايويچ نشست و فوتبال ما هم به ياد مردي افتاد كه بهر خدمت به اين ديار آمده بود اما خيانت به اصطلاح فوتبالي ها و جهالت سياسيون نگذاشت او رايكوف ديگري براي فوتبال ما شود و حالا باز هم رسانه اي ها را تماشا كنيم افسوس

نویسنده : تورج عاطف