ایمان، سختگیری، نظم و سرانجام پیروزی

قهرمانی نیم فصل پرسپولیس اتفاق بعیدی بود که در ابتدای فصل حتی خوشبین ترین هواداران سرخ هم آن را باور نداشتند؛ تیمی که در یک سونامی عجیب با بی وفایی مربیان قهرمان، ناچار دست به تغییرات روی نیمکت زد و فرمانده ای را انتخاب کرد که تفاوت های اساسی با برانکو داشت. کالدرون خیلی دیر انتخاب شد و غریبگی اش با اتمسفر فوتبال ایران و انگاره های متفاوتش تردیدهای جدی را درباره او به وجود آورده بود اما حالا و در پایان نیم فصل او تیمش را به کرانه موفقیت رسانده؛ دستاوردی که در ابتدای راه رشک برانگیز می نماید. روایت 4 پرده از این موفقیت بزرگ به ما کمک می کند تا بدانیم کالدرون چطور بدل به یک مربی برنده و موفق شد.
 
چالش جانشینی
کالدرون در ادامه ماجراجویی هایش در خاورمیانه به ایران آمد تا جانشین یک مربی قهرمان باشد. او می دانست در نهایت با عصر طلایی برانکو مقایسه خواهد شد و با رختکنی مواجه است که از موفقیت و جام اشباع شده. با این وجود کالدرون خیلی زود نشان داد بیش از هر چیز برای ادامه روند قهرمانی پرسپولیس به این تیم آمده و با از بین بردن حاشیه امن بازیکنان به آنها پیام داد جز به تکرار قهرمانی و موفقیت به چیز دیگری فکر نکنند. او که در ابتدا هیچ شناختی از فوتبال ایران و بازیکنان پرسپولیس نداشت، حالا در جایگاه صدرنشین لیگ از بالا به رقبای کهنه کار و پرنوسان خود نگاه می کند و پرسپولیس یک نیم فصل تا جاودانگی و کسب چهارمین قهرمانی متوالی در لیگ فاصله دارد.
 
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
در روزهایی که تبریز و اصفهان جنگ برای قهرمانی در لیگ را آغاز کردند، کالدرون درگیر شناخت رقبا بود. وقتی همه محو تماشای استقلال استراماچونی بودند، او هفته به هفته روی پرسپولیس کار می کرد تا در ماراتن لیگ قافیه را به رقبا نبازد. کالدرون با تکیه بر تجربه توانست پرسپولیس را از چاله باخت به سپاهان، تراکتور و شهرخودرو در ابتدای فصل بیرون بکشد و با سختگیری به پیاده کردن ایده هایش در زمین اصرار ورزید. در ادامه نظم دفاعی پرسپولیس به تیم این امکان را داد تا با حفظ بردهای اقتصادی از استقلال استراماچونی و سپاهان امیر قلعه نویی سبقت بگیرد و با کمترین گل خورده صدرنشین لیگ باشد. حالا در نیمه راه لیگ برتر هواداران پرسپولیس یک نیم فصل تا ساییدن سر به ابرها فاصله دارند.
 
تبدیل تهدید به فرصت
عاملی که در هفته های ابتدایی از سوی منتقدان پاشنه آشیل و نقطه ضعف پرسپولیس تلقی می شد، حالا یکی از نقاط قوت این تیم است. کالدرون با استفاده چرخشی از بازیکنان طیف گسترده ای را در شرایط مسابقه نگه می دارد و فاصله آمادگی بازیکنان نیمکت نشین و فیکس را از بین برده. حالا تفاوت عملکردی بین زوج کنعانی و حسینی با زوج شجاع و حسینی وجود ندارد و جابه جایی پست امیری و رسن خللی در بازدهی آنها ایجاد نمی کند. کالدرون تیمی ساخته متعادل و انعطاف پذیر که سازماندهی دفاعی خوبی در بازی بدون توپ دارد؛ تیمی که بردن 10نفره آن هم کاری دشوار به نظر می رسد. کالدرون تیمی ساخته که نبود دروازه بان شماره یک تیم ملی هم خللی در کلین شیت های متوالی اش ایجاد نمی کند.
 
وداع زودهنگام
وزرات ورزش نشان داد با انتخاب هایش برای هیأت مدیره استقلال و پرسپولیس عدالت را بین آنها اجرا کرده و سرنوشت محتوم استقلال با کمی تأخیر حالا در انتظار پرسپولیس است. انتصابات هیأت مدیره استقلال پرسپولیس از سوی وزارت ورزش ثابت کرد مدیران با سابقه فوتبالی به اندازه مدیران بدون سابقه فوتبالی برای باشگاه ها مضر و مهلک هستند. کار از درجا زدن گذشته، جنگ سر بدیهیات و ابتدایی ترین اصول اخلاقی و حرفه ای است. کار به جایی رسیده که سرمربی تیم قهرمان نیم فصل دست از خواسته های به حق، منطقی و درخوری که دارد، برداشته و سقف خواسته هایش از مدیران باشگاه پایان بی صداقتی و بی احترامی است. بن بست ماجرا اینجاست که سقف خواسته های کالدرون با کف توانایی مدیران باشگاه فاصله دارد و چاره ای جز وداع زودهنگام طرفین در آینده به نظر نمی رسد.