این است انقلاب برانکو در پرسپولیس

برانکو ایوانکوویچ با دو تغییر و یک جابجایی و تفکرات جدید تیمش را در دو بازی  اخیر به میدان فرستاده  است.

برانکو ایوانکوویچ در دو بازی تیمش مقابل ذوب آهن و فولاد دو تغییر را در ترکیب  اصلی تیمش داشته و تیمش را با تفکراتی هجومی تر به میدان فرستاده است.

استفاده از علی علیپور در خط حمله به جای امید عالیشاه و بهره بردن از عالیشاه در خط میانی مهم ترین تغییر برانکو پس از گذشت 19 هفته از رقابت های لیگ محسوب می شود.

برانکو از ابتدای فصل و برخلاف همه تیم هایی که سرمربی ایران بود پرسپولیس را با روش 4-4-2 به میدان فرستاد و امید عالیشاه که همواره در روش 4-2-3-1 به عنوان گوش چپ بازی کرده در سیستم جدید برانکو با عنوانی یکی از دو مهاجم پرسپولیس مورداستفاده قرار گرفت.

جالب اینکه عالیشاه در روش 4-4-2 لوزی به عنوان مهاجم سمت راست به میدان رفت. بازی کردن عالیشاه در پست جدید و غیرتخصصی موجب شد راندمان کاری او  و عملکردش با افتی نسبت به سال های گذشته همراه باشد اما برانکو به واسطه دوندگی و جنگندگی و به هم ریختن سازمان دفاعی حریف از عملکرد مهاجم سرعتی و کوتاه قامت تیمش رضایت داشت و طلسم گل نزدن های این بازیکن جوان هم در اواخر نیم فصل شکسته شد.

برانکو ایوانکوویچ در پی عملکرد ضعیف تیمش و احمد نوراللهی در نیمه اول بازی با سپاهان تصمیم گرفت تغییراتی در ترکیب تیمش ایجاد کند و در نیمه دوم با استفاده از علیپور به جای نوراللهی تیمش را هجومی تر کرد و از همان زمان به بعد و به واسطه درخشش علیپور در خط حمله تغییراتی را در ترکیب تیم پس از گذشت 19 هفته از رقابت های لیگ به وجود آورد.

حالا برانکو در روش 4-4-2 لوزی از کمال کامیابی نیا به عنوان هافبک میانی استفاده می کند و عالیشاه و احمدزاده در میانه میدان و متمایل به چپ و راست انجام وظیفه می کنند جلوتر از آنها هم محسن مسلمان به عنوان هافبک نفوذی در ترکیب اصلی قرار می گیرد.این در حالی است که بیش از این سه هافبک مرکزی پرسپولیس را کامیابی نیا، نوراللهی و احمدزاده تشکیل می دادند.

در ترکیب جدید برانکو عنصری دفاعی به نوراللهی را کنار گذاشته و عالیشاه را به خط میانی آورده است و اینگونه دلیل هجومی تیم بیشتر از قبل شده است.

زوج طارمی و علیپور نیز در خط حمله بازی می کنند و حالا با گلزنی های علیپور و عالیشاه بار گلزنی تیم پرسپولیس فقط روی دوش طارمی نیست.

برانکو ایوانکوویچ در فاز دفاعی نیز یک تغییر را ایجاد کرده است. او از لوکا ماریچ در دو بازی اخیر به جای رضا نورمحمدی استفاده کرد و به واسطه بدون اشتباه بودن مدافع کروات از عملکرد وی رضایت دارد.

لوکا ماریچ در آغاز فصل و زمانی که برانکو زوج های متعددی را در عرض خط دفاعی به کار گرفت به واسطه یکی، دو اشتباه از ترکیب اصلی خارج شد اما در میانه های فصل بعد از شش بازی متوالی قبل از دربی در ترکیب اصلی پرسپولیس به میدان رفته و عملکردی بدون اشتباه نیز داشت. برانکو برای دربی ترجیح داده نورمحمدی که تجربه حضور در دربی های مختلفی را داشته استفاده کند. پس از این بازی نورمحمدی جایگاه مستحکمی در ترکیب اصلی پیدا کرد و لوکا ماریچ به نیمکت دوخته شد.

ماریچ حتی در اواخر نیم فصل و در یکی دو بازی که نورمحمدی مصدوم و یا محروم بود نیز در ترکیب اصلی مورد استفاده قرار گرفت و به رغم اینکه اشتباهی نداشت در بازی های بعدی جای خود را به نورمحمدی می داد اما یکی دو اشتباه فردی نورمحمدی در بازی های اخیر موجب شد تا برانکو بار دیگر به مدافع کروات تیمش پناه ببرد و حالا دو بازی است که ماریچ در ترکیب اصلی قرار می گیرد.

این، روایتی است درباره انقلاب برانکو در پرسپولیس.جالب است،نه؟