این برد مزه ای دیگر دارد

مهم این است که ما برنده باشیم بعدها کسی از ما چیزی نمی پرسد( هیتلر)

این سخن تاریخی رایش سوم یا همان هیتلر است. کسی که می گفت تنها برنده ها مورد تمجید هستند و در سایه برد همه چیز به فراموشی سپرده می شود. اما باید گفت برد پرسپولیس در بازی با ملوان به هیچ عنوان چنین بردی نبود. پرسپولیس در سایه این برد بسیار با ارزش به موفقیتهای بسیاری دست یافت.

1/ حواشی انتقال خلعتبری به پرسپولیس می توانست به پرسپولیس صدمه بزند اما در این بازی علی دایی با نشان دادن دوباره رضائی و نوروزی و استقاده از عالی شاه و کفشگری اعلام می کند که برای او نامها اهمیتی ندارند و بازی نسبتا قابل قبول کفش گری در 30 دقیقه اول و عالی امید عالی شاه بارقه های امید را به علی دائی بر گرداند.

2/ پرسپولیس جوان شده در این بازی زیر آزمون سختی رفت. این تیم با یک یار کمتر توانست بازی را نه تنها ببرد بلکه اگر شانس با این تیم همراه بود شاید اختلاف دو یا سه برابر می شد. اعتماد به نفس به تیم دائی می آید. دائی بعد از اخراج کفشگری دست به تعویض نزد و زمانی که اولین بارقه های خستگی را در صادقیان دید او دست به تغییر تیمش زد. این یعنی دایی به جوانانش اعتماد دارد و جوانان هم بخوبی مزد این اعتماد را به او دادند.

3/ بار تکنیکی پرسپولیس در امسال بالا است. مرد تکنیکی در این تیم زیاد هستند.صادقیان و عالی شاه و نوری نشان دادند که می توانند تیم را رو به جلو ببرند. این تیم در جنگندگی که خصیصه اول خود علی دایی بود بسیار خوب عمل کرد. این تیم با این که شاید در خط هافبک و حمله از معدل وزنی نه چندان بالائی برخور دار است اما توانست که در اکثر دقایق بازی جنگهای فیزیکی را ببرد.

4/ تیم دایی نباید دل به بازی مستقیم دهد. این تیم براحتی می تواند با نفوذهای و حرکات زمینی هر تیمی را با مشکل رو به رو کند و در کنار این حرکات باید به خصیصه خوبی که در این بازی به آن دست زد یعنی شوت زنی رو آورد. بازیکنانی چون سید صالحی و پیام صادقیان و عالی شاه و نوری و کفشگری می توانند باز هم شوت زنی کنند.

5/ این تیم در عمق خط دفاعی بسیار سخت گیر است. این تیم در 450 دقیقه تنها یک گل آن هم به صورت غافلگیر کننده خورده است. بنگر و حسینی در سال جاری زوج مطمئنی دارند. اما بنگر در این بازی دو ضربه خوب را می توانست تبدیل به گل کند. اما مشکل اصلی دفاع پرسپولیس عدم شرکت مناسب دفاع های کناری در حرکات تهاجمی است. خصوصا در جناح چپ شاهد بودیم که حسینی به هیچ عنوان در فاز تهاجمی شرکت نمی کند و ماهینی در نیمه دوم عمدتا محو در بازی بود. به نظر می آید که علی دایی باید فکری جدی روی این خصیصه بد دفاعی خود بکند.

6/ پیام صادقیان انرژیش در این بازی عمدتا هدر می رود. او نیاز دارد که در میانه میدان باشد. مثلث نوری و دهنوی و صادقیان می توانند بهتر عمل کنند. البته اگر حقیقی به تیم برگردد شاید باید ترکیب های دیگر را هم آزمود به نظر می آید. می تواند از سیستمهای 1-4-1-4 استفاده کرد.

7/ در خط حمله سید صالحی جنگنده و دونده اما تنها است. فاصله خط میانی اگر با او کم شود شاید فرصتهائی که در نیمه دوم روی دروازه ملوان دیدیم بیشتر حاصل شود.

 در هر حال دایی با این پیروزی نشان داد که مزد اعتماد به جوانان را باز هم می تواند بگیرد و چه خوب است که باشگاه و طرفداران اجازه تشویق و ادامه این روند را باز هم به او بدهند. پرسپولیس جوان با جوانانی چون عالی شاه و صادقیان و کفشگری ... می تواند نسلی موفق برای ارتش سرخ مهیا کنند.