این تیم برای مدعی شدن راه درازی در پیش دارد

حتما از نظر فنی باید فرصت زیادی به وحید هاشمیان بدهیم تا بعد بتوانیم بهتر او را قضاوت کنیم، اما آنچه قطعی و ثابت‌شده به‌نظر می‌رسد، شخصیت مثبت و واقع‌گرایی این مربی است. شاید به همین دلیل هم باشد که هاشمیان بعد از برد بزرگ تیمش دربرابر سپاهان، چنین تیتری به خبرنگاران می‌دهد: «بردیم، ولی هنوز خیلی کار داریم.» این روایتی منصفانه از مسابقه‌ای است که اگرچه با پیروزی سرخپوشان به پایان رسید، اما برتری فنی به‌ویژه در نیمه‌نخست از آن سپاهان بود و اگر عدالت اجرا می‌شد، بعید به‌نظر می‌رسید قرمزها اینطور شادمان به تهران بازمی‌گشتند. به هر حال تیم آقاوحید که حالا یک دستیار آلمانی هم دارد، همچنان با نقاط ضعف و تردید زیادی دست و پنجه نرم می‌کند که در این مطلب به برخی از آنها اشاره می‌کنیم، هرچند از حقایق امیدبخش هم نمی‌توان چشم ‌پوشید.

کم و کاستی‌ها
پرسپولیس در اصفهان بی‌اندازه به سپاهان موقعیت گل داد؛ طوری که شمارش این بخت‌های مسلم گلزنی از دست تماشاچیان مسابقه خارج شد. محرم نویدکیا، سرمربی سپاهان پس از پایان دیدار با اشاره به همین مسئله گفت: «باورم نمی‌شود این بازی را از دست داده باشیم. این یکی از بهترین نمایش‌های تیم من در دوران مربیگری‌ام بود.» خب وقتی تیمی اینقدر موقعیت به حریف داده باشد، روشن است که وضعیت فنی مطلوبی نداشته. بخشی از مشکل به کیفیت بازیکنان برمی‌گردد. مثلا سهیل صحرایی در سمت راست و فرشاد احمدزاده در سمت چپ خط دفاعی خیلی دریبل خوردند. حالا صحرایی که جوان است، در فاز هجومی امیدواری‌های نسبی ایجاد کرد و اساسا قرار بوده ذخیره سرژ اوریه باشد، اما اینکه فرشاد احمدزاده همچنان در پست دفاع چپ به میلاد محمدی ترجیح داده می‌شود، جای بحث دارد. از سوی دیگر ترکیب انتخاب شده از سوی هاشمیان هم طوری بود که پرسپولیس را بیش از حد وارد فاز دفاعی کرد و به سپاهان فرصت داد حملات زیادی را روی دروازه سرخپوشان طرح‌ریزی کند. پرسپولیس در خط جلو به‌قدری بازیکن دارد که بتواند بالانس نسبی به‌وجود بیاورد؛ چنان که دیدیم از زمان حضور بیفوما در زمین و به‌ویژه افزوده شدن اوستون اورونوف به او، سپاهان کاملا تحت‌تأثیر قرار گرفت و نتوانست آن حجم آتش روی دروازه قرمزها بریزد. حق این بازیکنان است که بیشتر بازی کنند. هاشمیان نباید در این زمینه خشک‌دستی به خرج بدهد.

نقاط روشن
از آن سو اما همین نمایش پرسپولیس هم در دل خودش نقاط امیدبخش زیادی داشت. به‌عنوان مثال پیام نیازمند خوش درخشید و با وجود فشار سنگینی که در این بازی حیثیتی روی دوش خود حس می‌کرد، با یک نمایش مطمئن نخستین کلین‌شیتش را برای قرمزها به ثبت رساند. یک نکته مهم در مورد نیازمند این است که توپ‌های هوایی را خیلی مسلط جمع می‌کرد. ارزش این توانایی آنجا معلوم می‌شود که الکسیس گوندوز فصل گذشته با وجود همه مهارت‌هایش، روی این توپ‌ها ضعیف بود و پرسپولیس بارها از ضربات کرنر و کاشته ضربه خورد. به علاوه همانطور که گفتیم ابزار هجومی خوب تیم را هم باید به نکات نویدبخش اضافه کرد. بیفوما و اورونوف قطعا بیش از این حرف‌ها بازی خواهند کرد. اگر مشکل سرژ اوریه حل شود، سمت راست هم راه می‌افتد و البته پرسپولیس محمد عمری را هم در هفته‌های آینده در اختیار خواهد داشت. پس وضع خیلی هم بد نیست.