این تیم لایق تخریب های بی رحمانه نیست!

دومین شکست فصل تیم پرسپولیس در ورزشگاه آزادی و مقابل احتمالاً جدی ترین رقیب شان در راه تکرار عنوان قهرمانی رقم خورد . حال فضا ی مجازی پر شده از عباراتی مثل «تیم کالدرون واقعاً بده!» یا «کالدرون بلد نیس ارنج بچینه» .این ها سطحی ترین نگاه هایی است که می توان به نود دقیقه ی سرخ های تهران مقابل زرد های اصفهان داشت .

برخلاف پیش بینی همه ی سایت های خبری و تحلیلی ، کالدرون ترکیب برنده مقابل استقلال را تغییر داد و محمد نادری را جایگزین مهدی شیری ای کرد که چیز خاصی در این چهار هفته از خود نشان نداده بود . با اضافه شدن نادری به ترکیب اصلی ، سیامک نعمتی به جناح راست خط دفاع منتقل شد ، انصاری در دفاع چپ باقی ماند ، نادری در سمت چپ خط هافبک قرار گرفت و امیری جایگزین نعمتی در هافبک راست شد . کالدرون به این دلیل تصمیم به حضور هم زمان انصاری و نادری گرفت تا زهر حملات سپاهان را از جناح راست بگیرد ، جایی که مرتضی منصوری ، مدافع رونده ی تیم قلعه نویی در طول فصل بارها و بارها با سانتر هایش برای کی روش ، قربانی و شهباززاده موقعیت ساخته و در هفته ی دوم هم روی یکی از همین سانترها تک گل سه امتیازی سپاهان را ساخت . تصمیم تاکتیکی کالدرون باعث شد تا منصوری اجازه ی کوچک ترین خودنمایی نداشته باشد . از آن سو ، نه تنها از قدرت تهاجمی جناح چپ سرخ ها کاسته نشد بلکه شاهد موقعیت سازی های فراوان پرسپولیس روی نفوذ های انصاری و تکنیک ناب نادری بودیم . حتی سیامک نعمتی هم حضور مثمر ثمری در جناح راست داشت و با مانور هایش سمت چپ سپاهان را دچار دردسر کرد و آن ها را مجبور کرد تا برای متوقف کردن سیامک ،دو اخطار را به جان بخرند . به علاوه ، تیم کالدرون در اجرای «پرسینگ» و فشار تمام زمین بسیار موفق عمل کرد و نگاهی به عملکرد دو مدافع میانی تیم سپاهان به خصوص در پانزده دقیقه ی ابتدایی نیمه ی دوم نشان خواهد داد که این دو چاره ای جز زدن زیر توپ های بی هدف برای رهایی از این فشار نداشتند .

از دقیقه ی شصت به بعد اما بازی به تعادل کشیده شد . تیم کالدرون خسته از نود دقیقه ی پر فشار مقابل استقلال به نظر می رسید و دو روز استراحت کمتر آنها ، کاملاً اثرش را روی جریان بازی شان گذاشته بود. تنها اشتباه کالدرون هم شاید همین جا بود که جونیور را بیش از اندازه در ترکیب تیمش نگه داشت و بسیار دیر از عبدی استفاده کرد که باز هم در معدود دقایق حضورش ، پر تحرک و خطرساز ظاهر شد . خستگی تیم کالدرون اگر چه برتری تاکتیکی آنها مقابل حریف شان را کم رنگ کرده بود ، اما تیم قلعه نویی هم نتوانسته بود جز دو ضربه ی کاشته ی نورافکن موقعیتی ایجاد کند .

در حالی که حوالی دقیقه ی هشتاد و روی کار تیمی عالی سرخ ها ازجناح راست ، علی علیپور می توانست با یک پاس ساده ترابی را در موقعیت مسلم گل زنی قرار دهد ، پاس اشتباه او توپ را در اختیار سپاهانی ها قرار داد و در آن سمت زمین هم گویا هافبک ها و مدافعان پرسپولیس در شوک موقعیت از دست رفته ، دفاع کردن را به باد فراموشی سپرده بودند ! این عدم سخت گیری عناصر دفاعی پرسپولیس را، کی روش به بی رحمانه ترین شکل ممکن مجازات کرد و در ادامه هم شاگردان کالدرون نتوانستند خود را از این فروپاشی ذهنی خارج کنند و گل دوم را هم دریافت کردند .

ارنج گابریل کالدرون فقط و فقط یک اشتباه داشت: جونیور براندائو. اما نباید فراموش کرد استفاده از نادری در سمت چپ خط هافبک و به کارگیری سیامک نعمتی در جناح راست خط دفاع در یک چنین بازی حساسی هم از دل همین ارنج بیرون آمد .

این تیم هرگز «واقعا بد نیست!» و در بازی با سپاهان تنها برای ده دقیقه تمرکز نداشت . علت؟ شاید خستگی در ساق ها که روی تصمیمات بازیکنان هم تأثیرش را گذاشته بود ، شاید هم داوری که یک اخراج مسلم را نمی بیند و وقتی توپ به پشتش می خورد ، جریان بازی را متوقف نمی کند . علت؟ هر چیزی غیر از علت هایی که قرار است مخاطب را به سمتی سوق دهد که کالدرون چیزی از فوتبال و نفراتی که در اختیارش است ، نمی داند .

شمشیر هایتان را کمی غلاف کنید رفقا! هنوز راه درازی تا پایان فصل باقیست .