این قتل را به نام هیچکس ننویسید

بدون تعارف محرومیت یک جلسه ای جلال حسینی به خاطر اتفاقات بازی با سپاهان جای بحث دارد. گویا دلیل محرومیت کاپیتان پرسپولیس، اعتراض او هنگام نمونه گیری دوپینگ بوده، اما آیا واقعا آن چند جمله، تناسبی با این جریمه دارد؟ یادمان باشد به مقطع سرنوشت ساز فصل نزدیک می شویم و هر اتفاقی از این دست شاید سرنوشت کل جام را عوض کند.

بنابراین حسینی حق دارد معترض باشد، هرچند لابلای حرف های او جمله ای هست که نمی توان به آسانی قبولش کرد. جایی که جلال می گوید: «پیام صادقیان را هم نابود کردند، چون پرسپولیسی بود.» نه کاپیتان! پیام نابود شد، چون یکی از کم ظرفیت ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران بود.

انگار همه چیز همین دیروز اتفاق افتاد. هفته دوم لیگ چهاردهم در بازی پرسپولیس و فولاد، محمدرضا اکبریان یک هند پشت محوطه را به اشتباه به سود پرسپولیس اعلام نکرد. صادقیان از کوره در رفت و به تندی اعتراض کرد. داور کارت قرمز نشان داد و پیام با دست به سینه او کوبید. برای صادقیان سه ماه محرومیت بریدند که یک ماه از آن بخشیده شد، اما پیام رفت برای خودش؛ خداحافظ. گناه داور خطای هندی است که ندید یا شاید کارت قرمزی که می توانست ندهد، اما گناه صادقیان قتل مصرانه یک استعداد بزرگ بود.

همه جای دنیا برخورد فیزیکی با داور محرومیت سنگین دارد. علی کریمی به همین دلیل در اوج جوانی یک سال خانه نشین شد. به فرض محال حتی اگر به صادقیان ظلم شده بود، او می توانست برگردد و حقش را در زمین بگیرد. به مهدی طارمی نگاه کنید که بعد از محرومیت چهار ماهه اش، جهان «سحرآمیز» حاشیه ها را رها کرد و امروز در فوتبال پرتغال پادشاهی می کند. پیام اما در دنیای محقرش با یک پاس گل جلوی ملوان و یک ایستگاهی به نفت تهران اشباع شده بود. او نتوانست از ابتذال دل بکند و از دست هیچکس هم کاری ساخته نبود. نه دایی و کریمی و منصوریان توانستند این بشر را احیا کنند، نه نمایش ساده زیستی با پرایدسواری و نه حتی پوشیدن پیراهن پدری در ماشین سازی. کاش به استعدادهای جوان آدرس غلط ندهیم. بزرگترین دوست و دشمن هر آدمی خود اوست و خصم واقعی، در کالبد پیام بود.

اصلا چرا راه دور برویم؟ خود جلال ناباورانه جام جهانی روسیه را از دست داد، اما صبح روز بعد اولین نفری بود که سر تمرین پرسپولیس حاضر شد. بنابراین عجیب نیست که در آستانه جام جهانی بعدی، او هنوز بهترین مدافع فوتبال ایران است. کاش پیام یک سر سوزن شبیه تو بود...