این لباس برازنده یحیی گل محمدی است

موفقیت یحیی گل محمدی در آسیا بهانه ای شد تا یک مطلب قدیمی و خواندنی درباره سرمربی سرخ ها را مرور کنیم.نوشته ای از یک همراه قدیمی سرمربی پرسپولیس.

در دوران سربازی فرمانده گروهانی داشتیم که  خوش تیپ و پر جذبه بود. می دانست که سربازها دوست دارند جیم شوند و از پادگان فرار کنند. او می گفت من که نمی توانم شما را 24 ساعته کنترل کنم بنابراین با مسئولیت خودتان می توانید جیم شوید و برگردید ولی اگر گیر بیفتید من 10 برابر معمول تنبیه تان می کنم.این مقدمه را گفتم تا بعد بگویم با همه صداقت و نجابتی که یحیی گل محمدی دارد ولی او هم راه جیم شدن از اردو را بدون این که گیر بیفتد بلد بود. در زمانی که بازی می کرد زرنگی و با هوشی خاص خودش را داشت که تازه برای عموم دارد خودش را به شکل متفاوتی نشان می دهد.

شاید کمتر کسی بداند که یحیی گل محمدی تازه چند سال است که در زندگی شخصی به یک ثبات نسبی رسیده است.از آن دست فوتبالیست هاست که زجر بسیاری از بیماری(تب مالت) و بحران مالی گرفته تا مشکلات خانوادگی و... را کشیده است.

او در دوران فوتبالش فوتبالیست فوق العاده ای بود؛ بک دفاع جلو زن مدرن، با تکنیک عالی، سرزنی موفق و مهم تر از همه احساس و شم عالی برای لحظه وارد شدن به حمله. یکی مانند کریم باقری.

یحیی در زمان بازی مانند مجتبی محرمی خونسرد بود، طوری که بعضی ها فکر می کردند بی خیال است. بیشتر با هوشش به جنگ مهاجمان می رفت تا با فیزیک بدنی اش خیلی هم دوست داشت به حمله اضافه شود و گل بزند.

نجابت خاصی داشت و کمتر دنبال منافع مالی خود بود، طوری که چند بار به خاطر او با مدیریت محترم باشگاه تا حدودی در گیر شدم. مدیری که می گفت بیش از حد از او دفاع می کنم. اما یحیی لیاقتش بیشتر بود. در آخر هم حقش نبود از پرسپولیس اخراج شود ولی این اخراج باعث شد در فولاد خوزستان احیا شود.

گل محمدی از آن دست بازیکنان بود که می توانست در اروپا هم بازی کند ولی متاسفانه در آن زمان دفاع های جلو زن کمتر در بورس بودند. شاید نسبت به بازیکنان اروپایی کمی کندتر بود ولی مطمئنا با فرکانس قدم هایش و بازیخوانی و هوشش می توانست آن را جبران کند.

خیلی ها اشک هایش را بعد از بازی با ایرلند فراموش نمی کنند و حداقل به خاطر او هم که شده بود دوست داشتند تیم ملی به جام جهانی صعود می کرد اتفاقی که متاسفانه نیفتاد.
اولین حضورش در نیمکت لیگ برتری با آخرین تیم دوران لیگ برتریش یعنی صبا باطری بود. از نحوه دو زانو نشستنش در کنار زمین معلوم بود که می خواهد متفاوت باشد و شد و خوب هم شد. بعد به راه آهن آمد و کمک علی دایی شد. در آنجا خیلی با هم حرف می زدیم. علم تغذیه را خیلی دوست داشت. یک روز که در اردو در هتل لاله دو نفری نشسته بودیم از او پرسیدم تا کجا می خواهی مر بی گری را دنبال کنی؟ تا پرسپولیس؟ گفت برو بالا. گفتم تا تیم ملی ؟ گفت برو بالاتر.

او حالا با کارنامه ای که برای خودش ساخته و نمایشی که همراه تیم هایش داشته می تواند مربی ایده آل هواداران پرسپولیس در فصل بعد باشد و دو سال بعدش هم به نیمکت تیم ملی برسد، ولی بعدش.؟

آیا او  می تواند اولین مربی ترانفسری ما به یک باشگاه اروپایی باشد؟ کاری که در دوران بازیگری اش موفق به انجام آن نشد؟

به نظرم تنها اشتباهش در دوران مربی گری آمدن زود هنگام به پرسپولیس بود. با این که پرسپولیس مخروبه ژوزه را دگرگون کرد ولی نباید صبا را در نیمه راه رها می کرد. صبا خوب فوتبال بازی می کرد و خواه نا خواه سال بعد می توانست مربی پرسپولیس باشد. با فرصت بیشتر برای تیم بستن و فشار کمتر. درست مثل امروز که تنها چهره ایرانی مناسب سرمربیگری در پرسپولیس است.

گل محمدی از تیمش، ، نسبت به شرایط و امکانات ایران فوق العاده بازی می گیرد؛ فوتبالی تمیز و برتر را ارائه می کند؛با این که همه حاشیه های فوتبال را می داند ولی بر تز خود مصمم است و می خواهد تنها و تنها با انجام فوتبال سالم به موفقیت برسد. او اتوریته خوبی برای خود ایجاد کرده است و نشان داده اجازه ورود حاشیه یه تیمش، چه از جانب بازیکنان و چه از طرف دیگران را نمی دهد. در آسیا تیم او عالی کار کرده. آنها پاس می دهند، منسجم هستند، با انگیزه بازی می کنند و سعی می کنند فوتبال مدرنی را در زمین پیاده کنند. نظم تیمی فوق العاده ای دارند، نترس بازی می کنند، اعتماد به نفس شان خیلی بالاست و با حداکثر قدرت و سرعت در حمله و دفاع وارد می شوند.

بسیاری از هوداران سخت گیر فوتبال ایران که به مربی بزرگ آن هم فقط از نوع خارجیش رضایت می دهند احتمالا حالا می توانند(سالها پس از قلعه نویی)  لباس یک  مربی بومی پرطرفدار و در اندازه های استاندارد را در قامت یحیی گل محمدی ببینند و پرو کنند.

یحیی گل محمدی مهمترین چهره  مربی گری ایران است.کسی که شاید با این تیم از برانکو و حضور حماسی اش در فینال آسیا هم پیش برود.

خسرو خرٌم- مترجم و پزشک سابق تیم ملی