این منم، تیمی که غر نمی زند و جام می گیرد!

این سی و سومین جام رسمی باشگاه پرسپولیس بود که آنها را در تعداد جام های واقعی با رقیب دیرینه برابر کرد هر چند اگر قرار به مقایسه تعداد جام در زمان حیات هر دو باشگاه به صورت موازی باشد پرسپولیس مدت هاست پیش افتاده. این چهارمین سوپرجام متوالی سرخ ها بود و رکورد آنها در کسب این عنوان را تشدید کرد. همچنین این نهمین جام قهرمانی آنها در چهار سال اخیر بود و سرخ ها را همچنان در مسیر موفقیت نگه داشت. از زمان درست انجام این مسابقه چیزی حدود ده ماه گذشته بود و این تعویق طولانی شاید می توانست سوپرجام 99 را از لحاظ ارزش و اعتبار دچار خسران کند کما اینکه با نگاه کلی و فوتبالی، جامی که فقط برای پیروزی در یک مسابقه داده شود ارزشی همسنگ جام قهرمانی در یک دوره مسابقات فشرده و سنگین را ندارد اما به هر حال رزومه باشگاه ها را پررنگ تر و سنگین تر می کند و می تواند به آلبوم افتخارات شان زرق و برق بیشتری بدهد.

با این وجود قهرمانی در سوپرجام فوتبال ایران از چند جهت برای پرسپولیس مهم بود تا جایی که کادر فنی و بازیکنان بیشتر از هوادارانی که غرق در کری های هواداری در فضای مجازی و حقیقی شده اند به گرفتن این جام و اضافه کردن آن به افتخارات قبلی شان تأکید داشتند:

1) تبدیل شدن به بهترین در تاریخ باشگاه: پرسپولیس ژن قهرمانی دارد. این را از مربیان و بازیکنان امروز پرسپولیس چند بار شنیده اید. آنها حالا چیزی شبیه تیم درخشان ابتدای دهه 50 و نیمه دوم دهه 70 شده اند و در رقابت با آن دو تیم رویایی می خواهند بهترین تیم تاریخ باشگاه باشند که با قهرمانی های متوالی و جام های بزرگ و کوچک، نام شان در تاریخ به عنوان بهترین ثبت شود. این انگیزه کمی نیست و می تواند بازیکنان تیم فعلی را برای رسیدن به جام های بیشتر و متمایز کردن شان از سایر افتخارآفرینان و نامداران تاریخ باشگاه تهییج کند.

2) ماندن در جاده قهرمانی: برای پرسپولیس ماندن در جاده قهرمانی اهمیت فوق العاده ای دارد. اینکه نوار قهرمانی ها جایی گسسته نشود حالا برای این تیم فوق العاده مهم شده و همه از کادر فنی تا بازیکن تمام توان شان را می گذارند که در نزدیکی های رسیدن به جام قهرمانی چیزی مانع از تکرار موفقیت ها نشود. البته در یک سال گذشته بعضاً اتفاقات عجیب آنها را از رسیدن به جام های بزرگی مثل قهرمانی آسیا یا قهرمانی جام حذفی دور کرده اما گرفتن سوپرجام در ادامه مسیر خوشبختی پرسپولیس یک نقطه عطف بود و در شروع سال 1400 می توانست تیم را در مسیر درست نگه دارد.

3) انگیزه بزرگ برای بردن لیگ و حذفی: پرسپولیس حالا 7 بازی سرنوشت ساز در لیگ برتر در پیش دارد که در رقابت شانه به شانه با سپاهان هر کدام حکم فینال را خواهند داشت. سرخ ها برای رسیدن به پنجمین قهرمانی متوالی در لیگ و کنار زدن رقیب خطرناک شان به هر کدام از این مسابقات به عنوان یک فینال تعیین کننده نگاه می کنند اما انگار برای ورود قدرتمند به این هفت فینال به یک چیز انگیزه بخش از نوع هیجان انگیزش نیاز داشتند که همین جام قهرمانی سوپرجام بود. حالا بازیکنان و کادر فنی پرسپولیس برای موفقیت در لیگ برتر و جام حذفی شرایط روانی بهتری پیدا کرده اند و با وضعیت روحی مناسب تری به سوی قهرمانی های بعدی خواهند تاخت.

4) این پرسپولیس است: مهم ترین و شاید بزرگترین دستاوردی که قهرمانی پرسپولیس در سوپرجام داشت اثبات توانایی های این تیم برای بزرگی کردن و بزرگ ماندن در فوتبال ایران بود. همه می دانند که پرسپولیس در چه شرایطی برای این مسابقه آماده شد و چه کمبودهایی داشت. همه از مواجهه کادر فنی و مسئولان باشگاه با سازمان لیگ و بی اهمیتی برگزار کنندگان این مسابقه به درخواست پرسپولیس مثل دیگر درخواست های شان خبر دارند اما پرسپولیس غر نزد و با تمام مشکلات و کمبودها ایستاد و کار کرد تا در یک بازی برتر، بدون نیاز به حاشیه کشاندن آن، برنده از زمین مسابقه بیرون بیاید و با شایستگی جام بگیرد. این برد و گرفتن جام از آن حیث اهمیت داشت که پرسپولیس تخت سینه اش بکوبد و بگوید این منم که از قهرمانی سیر نمی شوم و با تمام مشکلات دنبال ربودن جام های بعدی هستم و هر چقدر که بیشتر در تنگنا قرار بگیرم قوی تر خواهم شد. رسیدن تیم محروم از نقل و انتقالات به فینال آسیا شاهکار این مجموعه بود و حس عجیبی را در این تیم زنده کرد. حسی که با دست به دست شدن چوب دو امدادی از برانکو به کالدرون و بعد یحیی همچنان برقرار است و کاری کرده تا این مجموعه در تنگناها از سختی ها پلی برای رسیدن به اهداف بعدی و انگیزه ای جهت قدرتمندتر شدن بسازد.

حالا پرسپولیس با یک جام دیگر قوی تر شده و شکست دادنش سخت تر به نظر می رسد. این همان نکته ای است که برای کادر فنی پرسپولیس اهمیت داشت و آنها می دانستند که گرفتن سوپرجام چقدر به دردشان می خورد پس بیخود نبود که هر کدام از مربیان با این جام مشت های شان را گره کردند، فریاد زدند و جلوی دوربین ها ایستادند تا از این جشن تصویر ویژه ای ثبت و ضبط کنند.