بار کج کالدرون به منزل می رسد؟

4 شکست در 11 بازی؛ این بدبینانه ترین سناریوی ممکن برای پرسپولیسِ کالدرون پیش از آغاز فصل بود. پرسپولیس در لیگ نوزدهم در حالی به مربی آرژانتینی سپرده شد که سال گذشته عنوان قهرمانی را فقط با تحمل یک شکست، جشن گرفته بود اما قرمزها در این فصل به جز دربی مقابل استقلال، بقیه بازی های مهم لیگ را با شکست تمام کرده اند. باخت مقابل سه تیم مدعی سپاهان، تراکتور، شهرخودرو و حالا شکست خانگی مقابل نفت مسجدسلیمان. تیمی که هنوز در لیگ نباخته اما پیش از بازی دیروز فقط پیکان و شاهین بوشهر را برده بود.

اینکه کالدرون در بازی های مهم و 6 امتیازی نمی تواند پیروز شود، بیش از اینکه به بداقبالی پرسپولیس مرتبط باشد، به تصمیم های بعضاً عجیب و غریب خود او برمی گردد. کالدرون از آغاز فصل بدون اینکه توجیه منطقی وجود داشته باشد، بارها و بارها ترکیب خط دفاعی را تغییر داده و حالا در تازه ترین تصمیم، شجاع خلیل زاده را از ترکیب بیرون می گذارد. مدافعی که در سه فصل گذشته بازیکن ثابت در مرکز خط دفاع بوده و کسی نمی داند کالدرون چطور کنعانی زادگان و سیدجلال را به او ترجیح می دهد.

یک خط جلوتر، ایده استفاده از محمد نادری به عنوان بال چپ شاید برای یک بازی خارج از خانه در لیگ قهرمانان آسیا که هدف اولیه گل نخوردن است، ایده کارگشایی باشد اما اینکه نادری مدافع در یک بازی خانگی در ورزشگاه آزادی، یک خط جلوتر بازی کند، نکته مبهم دیگری است که کالدرون به آن اصرار دارد.

فراتر از سلیقه منحصر به فرد کالدرون در انتخاب ترکیب اصلی، آنچه که باعث نگرانی هواداران پرسپولیس شده، افت نسبی اکثر مهره های مؤثر فصل های گذشته است. در این پرسپولیس به جز مهدی ترابی که همچنان کیفیت خودش را حفظ کرده، بقیه بازیکنان از پارسال خودشان عقب تر هستند. به تعبیری، این تیم نه خوب تمرین می کند و نه از لحاظ روحی روانی در شرایط مساعدی است که بازیکنانش دچار افت دسته جمعی شده اند.

شاید اگر مهاجمان پرسپولیس در بازی دیروز کمی بادقت تر بودند، چهارمین شکست پرسپولیس رقم نمی خورد اما تماشای دوباره این بازی، پرسش هایی ایجاد می کند که کالدرون باید برای آن پاسخی داشته باشد. به طور مثال احمد الجبوری مهاجم سایه نفت، اگر کمی خونسردتر بود، می توانست خیلی زودتر خیال مهدی تارتار را بابت 3 امتیاز راحت کند. چطور می شود مدافعان پرسپولیس این همه موقعیت و فضا به مهاجم حریف می دهند؟ یکی از ویژگی های پرسپولیس در دوران برانکو، خط دفاع مستحکمی بود که به مرور ساخته شده بود اما حالا کالدرون عملاً آن دستاوردها را از بین برده است.

محمدحسن انصاری فرد بلافاصله بعد از پایان بازی به خبرنگاران گفته «الان وقت تغییر کالدرون نیست». شاید هنوز صحبت درباره به آخر خط رسیدن کالدرون زود باشد. پرسپولیس هنوز یکی از چهار تیم بالای جدول است و تا تیم صدرنشین فاصله زیادی ندارد. علاوه بر آن، برای تیمی که هنوز مسأله بدهی برانکو و بودیمیر را حل نکرده، اخراج کالدرون و استخدام یک مربی احتمالاً خارجی دیگر، بار مالی مضاعفی خواهد داشت اما این را هم نمی شود انکار کرد که پرسپولیس با گابریل کالدرونی که تا امروز دیده ایم، سخت است که بتواند موفقیت سال های گذشته را تکرار کند. اگر مدیران پرسپولیس نخواهند کالدرون را تغییر دهند، لااقل خود کالدرون باید تغییر اساسی در افکار و استراتژی که پیش گرفته ایجاد کند.