بازگشت یاسین از ورودی جهنم

به تابستان دو سال قبل برگردیم. دقیقترش را بخواهید به 29 مرداد 1402 و خبر نقل و انتقالاتی ظاهراً بزرگ و امیدوارکننده آن روز پرسپولیس. روزی که یاسین سلمانی به باشگاه پرسپولیس رفت تا قرارداد ببندد و احتمالاً یکی از ستاره‌های نقل و انتقالات لقب بگیرد. آن روز می‌گفتند یاسین پیشنهادهایی برای لژیونر شدن داشته و خودش هم گفته فقط اروپا. بعداً اخبار مربوط به مذاکراتش با استقلال بیرون آمد اما اینکه چه شد تا پرسپولیس را انتخاب کرد باید از زبان خودش می‌شنیدیم. سلمانی در همان روز ثبت قرارداد با پرسپولیس مذاکره با استقلال را تأیید کرد اما نه خیلی قوی و گفت چون پرسپولیسی بوده پیراهن سرخ را به تن کرده است.
یاسین به عنوان کاپیتان تیم امید ایران و یکی از اندک بازیکنان جوان و آینده‌دار فوتبال ایران به پرسپولیس آمد هر چند همان زمان خیلی از طرفداران تیم‌های رقیب به او لقب «مازاد سپاهان» دادند. همان روز سلمانی گفت می‌خواهد از پرسپولیس سکوی پرتابی برای لژیونر شدن بسازد اما نشد که نشد.

اهواز محل تولد امیدواری‌ها
شروع یاسین در پرسپولیس یحیی نسبتاً امیدوارکننده بود. اولین بار به عنوان بازیکن تعویضی مقابل ذوب‌آهن وارد زمین شد و 21 دقیقه بازی کرد اما آن 9 دقیقه حضور در بازی فولاد و گلی که زد به یکباره احساس هواداران پرسپولیس نسبت به او را تغییر داد و جایگاه این بازیکن 23 ساله به شکل عجیبی نزد آنها بالا رفت. سلمانی در دو بازی آسیایی مقابل دحیل و النصر دقایقی نصیبش شد و باز هم می‌شد نشانه‌هایی از امیدواری را در فن او پیدا کرد اما اولین فصل حضور در پرسپولیس خیلی زود برای او تمام شد.
در تهران مقابل گل‌گهر فقط 9 دقیقه از حضورش در زمین گذشته بود که گوشه‌ای از زمین بدون اینکه با کسی برخورد داشته باشد پایش را گرفت و به شکل نگران کننده‌ای از زمین بیرون رفت. بعد از آن خیلی زود مشخص شد فصل برای او تمام شده و کل زمان حضورش در ترکیب با پیراهن شماره 80(سال تولدش) 123 دقیقه بوده است.
آن روز یکی از خریدهای تابستانی پرپسولیس فقط بعد از 5 بازی به عنوان نفر جایگزین سوخت شد و به هوا رفت اما با قهرمانی دقیقه نودی بیرون ماندن چنین استعدادی برای چیزی حدود 8 ماه از ترکیب بولد نشد.
روزهای آخر آن فصل یاسین مثل مرتضی پورعلی گنجی آماده بازی شده بود اما نه آنقدر آماده که در روزهای پراسترس اوسمار و تیمش در راه قهرمانی برایش ریسک کند. این شد که همه منتظر رونمایی مجدد از سلمانی در شروع فصل بعد ماندند.

مثل یک خرید مهم در تابستان 1403
پرسپولیس در تابستان 1403 شرایط نقل و انتقالاتی فوق‌العاده‌ای نداشت اما همین که یاسین کنار مرتضی به اسکواد تیم باز می‌گشت، می‌توانست امیدوارکننده باشد.
در بازی‌های پیش فصل به نظر می‌رسید که گاریدو می‌خواهد از او استفاده کند اما در تمام روزهایی که مرد اسپانیایی سرمربی بود به سلمانی به چشم یک عنصر ثابت و اصلی نگاه نکرد. یاسین در دوره این مربی کلاً در چهار بازی لیگ برتر، یک بازی آسیایی و یک بازی حذفی به عنوان بازیکن جانشین به زمین رفت که مجموع دقایق این تعداد بازی به سختی از یک حضور کامل در مسابقه 90 دقیقه‌ای فراتر می‌رود.
از بین سرمربیان فصل آخر پرسپولیس کریم باقری بیشتر از دو مربی خارجی به یاسین اعتماد کرد و در دو بازی لیگ برتری او را وارد ترکیب اصلی کرد اما سلمانی نشانی از تغییر و انگیزه‌های لازم برای خروج از آن وضعیت تلخ از خود نشان نداد.
در دوره کارتال هم اوضاع بد پیش رفت و بعد از حضور در چهار مسابقه متوالی لیگ برتری و دو بازی حساس آسیایی او به کلی از برنامه‌های سرمربی ترکیه‌ای خارج شد و در 10 بازی آخر فصل لیگ برتر(یک سوم پایانی) حتی یک دقیقه هم به میدان نرفت و در 8 مسابقه حتی وارد لیست نشد تا او را خروجی قطعی تابستان کارتال بدانیم. در واقع حتی با اینکه قرارداد یاسین با پرسپولیس به پایان رسیده بود همه او را در سر لیست تمدید نشدنی‌ها قرار می‌دادند اما به یکباره همه گمانی‌زنی‌ها فرور یخت و همان قدر که حضور فرشاد فرجی در لیست تمدیدنشدنی‌ها عجیب بود وجود نام یاسین سلمانی به عنوان سورپرایز کارتال در فهرست تمدیدی‌ها جالب و تا حدی غیر قابل باور به نظر می‌رسید.

شانس بزرگ برای نجات یک استعداد
در تمام طول فصل گذشته و روزهایی که سلمانی وارد زمین مسابقه می‌شد نشانی از انگیزه و اشتیاق برای بازگشت به همان استعداد امیدوارکننده دو سال قبل را نمی‌دیدید. عجیب اینکه در دروه سرمربیگری گاریدو همه رسانه‌ها و هواداران به کادر فنی فشار می‌آوردند که سلمانی باید بازی کند اما وقتی هم که بازی می‌کرد چیزی برای عرضه نداشت. با همان چند بازی دوره کارتال دوباره این فرضیه تقویت هم شد و بدتر اینکه به این باور رسیدیم که یکی از ستاره‌های آینده فوتبال ایران در 24 سالگی تمام شده و احتمالاً بعد از خروج از پرسپولیس سیر سقوط را با شتاب بسیار بیشتری طی خواهد کرد.
اما یک تصمیم، حیاتی دوباره به سلمانی داد و حالا او دوباره صاحب شانس بزرگی شده که زندگی فوتبالی خودش و البته کارنامه ناامیدکننده‌اش در پرسپولیس را نجات بدهد که باید دید خودش چقدر برای این مهم انگیزه و اشتیاق دارد و کارتال با توجه به سن و سالش - که شاید مهم‌ترین دلیل حفظش در اسکواد بوده - چه نقشه‌ای برای احیای او دارد.

یاسین هم سر جای خودش بازی نکرد
اما با وجود تمام انتقادهای فنی از یاسین سلمانی و اینکه او نخواست تا دوباره قد علم کند و تبدیل به مهره‌ای غیرقابل چشم‌پوشی در پرسپولیس شود پست بازی او چیزی نبود که به این هافبک برای بهتر دیده شدن کمک کند. سلمانی در همان 5 بازی که در پرسپولیس گل‌محمدی به میدان رفت هافبک تهاجمی بود اما غیر از دوره گاریدو که تقریباً همه بازیکنان پرسپولیس در افت بسر می‌بردند او در دو بازی سرمربیگری باقری وینگر راست و در شش بازی دوره کارتال وینگر چپ بود که طبیعتاً نمی‌شد در پست غیرتخصصی منتظر درخشش و تأثیرگذاری او بود. با این حساب باید دید با توجه به زمان قابل توجه در تمرینات پیش فصل آیا کارتال در عملیات احیای این بازیکن او را به پست اصلی‌اش و جایی که کارایی بیشتری داشته باشد باز خواهد گرداند؟