بازیکنان متوسط هم می توانند ستاره دربی باشند / به دنبال سرباز فداکار باهوش

پرسپولیس برای دربی 11 بازیکن آماده می خواهد. 11 بازیکنی که در ایده آل ترین فرم بدنی و فنی قرار داشته باشند. 11 مرد درخشان باید عصر یکشنبه 11 سرباز باشند وگرنه تیم او مثل بسیاری از بازی های قبلی به جایی نمی رسد. البته که همه بازیکنان به اهمیت دربی واقفند و از دو هفته قبل از این بازی در ذهن و فکر خود گوشه ای را به هیجانات بازی استقلال و لحظه های این مسابقه اختصاص می دهند اما دربی میدانی برای 11 سرباز فداکار پرسپولیسی است تا نتیجه این مسابقه حداقل باعث سرافکندگی مجموعه تیم و هواداران بعد از سوت پایان نباشد.

در واقع حمید درخشان برای بازی عصر یکشنبه 11 یا شاید 14 سرباز فداکار پرسپولیسی می خواهد که در آن 90 دقیقه یا لحظات کوتاهی که در میدان هستند چیزی فراتر از خود باشند. اتفاقا مشکل بزرگ پرسپولیس در تمام هفته های گذشته و شاید کل فصل تا بدین جا همین بوده باشد. که هیچ بازیکنی از این تیم نیمی از خودش نبوده و نمودار عملکرد تمام بازیکنان پرسپولیس در این فصل سینوسی و پرفراز و نشیب بوده است. در واقع شما امروز نمی توانید روی حتی یک چهره به عنوان بهترین بازیکن این فصل پرسپولیس انگشت بگذارید و از او توقع داشته باشید که در دربی هم بدرخشد و باعث برتری تیمش باشد کما اینکه بیشتر اوقات درخشش تک نفره هم به کار تیم نمی آید.

در چنین شرایطی پرسپولیس بدون حتی یک ستاره پنجاه درصدی باید آماده دربی شود اما جدا از این نیمه خالی لیوان بحث کار روی ذهن و روان بازیکنان می تواند جدی تر تلقی شود. حمید درخشان و همکارانش هر چقدر که تلاش کنند طی یک پروسه دو هفته ای نمی توانند فرم بدنی و فنی بازیکنانشان را به ایده آل ذهنی خود و هواداران نزدیک کنند پس شاید بهتر باشد که روی مسائل روانی تمرکز کنند و در فاصله 6 روز تا دربی هر روز زمانی را به صحبت با بازیکنان اختصاص دهند.

تمام اعضای کادر فنی پرسپولیس برعکس برخی از اعضای کادر قبلی حضور در دربی را بارها تجربه کرده اند چه به عنوان بازیکن چه مربی پس انتقال تجربیات به بازیکنان موازی با پیشبرد مسائل فنی و تکنیکی می تواند تیم را به ایجاد شکل و شمایلی بهتر در دربی امیدوار کند.

مربیان پرسپولیس می توانند هر روز برای بازیکنان شان وقت بگذارند و اهمیت این مسابقه را به این جوان های خام گوشزد کنند، اصلا چه اشکالی دارد که برخی حرف ها هر روز تکرار شود؟ به تاریخچه دربی که نگاه کنیم درمی یابیم بازیکنان موفق در این مسابقه نگاه ویژه ای به این دیدار و حریف داشته اند. نه اینکه بازیکنان را به کری خوانی و ورود به حاشیه های جذاب و فراوان قبل از این دیدار ترغیب کنیم، نه بحث چیز دیگری است. بحث ساختن ماکت دربی و رویارویی های تک نفره با مردان رقیب است. بحث اینکه اگر هر بازیکنی وظیفه خودش را درست و کامل انجام دهد پیروزی در دسترس خواهد بود و دربی با تمام ویژگی ها و حساسیت های فزاینده اش سرآخر یک مسابقه فوتبال است که می شود با فوتبال منطقی از آن برنده بیرون آمد.

فکر می کنید چرا بهروز رهبری فر در دربی ها بازیکن موفقی بود؟ فکرش را کرده اید که او چطور در دفاع راست بازی در یک پست غیرتخصصی مقابل علیرضا واحدی نیکبخت – به عنوان یکی از آماده ترین بال چپ های زمان خود- همیشه موفق و سربلند بود؟ جدا از آن فاکتور عرق و غیرت که در جوهره وجود بازیکنان قدیمی و نسل های قبلی زودتر و بیشتر غلیان می کرد، بحث حساسیت های فردی نسبت به بازی با حریف دیرینه، رهبری فر را تبدیل به بازیکنی موفق در دربی می کرد که آخر مسابقه همیشه سرش بلند بود که اشتباه نکرده و کم نگذاشته است.

بهروز حتما از زمره آن بازیکنانی بود که از چند روز قبل ماکت بازی با استقلال، درگیری های فنی و غیرفنی اش با بازیکن مقابل خود و نکات ریز پیرامون این مسابقه و آنچه به خودش مربوط بوده را در ذهن خود مرور می کرد.

با این حال در نهایت اگر به فوتبال او در طول دربی خیره شوید، می بینید که او تنها وظایف خود را به بهترین شکل ممکن انجام داده و کار ویژه ای نکرده است. مثلا اگر ماموریت او مهار نیکبخت بوده و هرگز نباید اجازه می داده بال چپ خطرناک حریف پشت سر او صاحب توپ شود حتی لحظه ای غفلت نکرده و تا دقیقه آخر کارش را درست انجام داده که در نهایت بشود ستاره دربی.

هر چند در تفاوت کیفیت بهروز رهبری فر یا هم نسلان او با نسل فعلی بازیکنان پرسپولیس بحث وجود دارد اما هر بازیکن تیم فعلی پرسپولیس هم می تواند ستاره این مسابقه بزرگ باشد؛ گاهی اوقات آمادگی ذهنی می تواند معجزه کند و چنانچه میزان آمادگی فنی و بدنی در حداقل های لازم قرار داشته باشد، بازیکن از دربی سرافراز بیرون بیاید.

پس برای بازیکنی با کیفیت متوسط هم دربی جایی برای خودنمایی است. کافی است همین مهره نه چندان شاخص کار خودش را درست انجام بدهد و اشتباه نکند. کافی است میزان فداکاری اش را ببرد بالاتر و جدا از انجام مو به موی شرح وظایفش نگاه ویژه ای به این مسابقه و نتیجه پایانی اش داشته باشد. حسین عبدی که حدود 20 دربی را به عنوان بازیکن و چهار پنج دربی را در نقش مربی تجربه کرده می گوید بازیکنی که در این بازی از شکستگی، خونریزی و برخورد فیزیکی نترسد و برای تیمش فداکاری کند موفق خواهد بود چه بسا با این مدل بازی کردن بازیکن کمتر مصدوم می شود.

جدا از عنصر فداکاری که البته باید همراه با تعقل و شعور فوتبالی باشد تا منجر به اتفاقات ناگوار در زمین فوتبال نشود می توان روی فاکتور «هوش» هم انگشت گذاشت. گاهی اوقات بازیکنی از پرسپولیس یا حتی تیم رقیب نه در ذهن خود ماکتی از دربی ساخته و نه فضای این مسابقه ویژه و رویارویی هایش را در فکر خود ترسیم کرده است. گاهی اوقات این بازیکنان از عنصر فداکاری هم مایه نگذاشته اند و البته پتانسیل فنی فوق العاده ای هم نداشته اند اما از هوش لازم برای درخشیدن در این دیدار بزرگ بهره می برند و با استفاده از همین فاکتور حسدبرانگیز تبدیل شده اند به ستاره دربی.

ایمون زاید را به خاطر بیاورید. مهاجمی نه چندان با کیفیت که تا قبل از دربی معروف زمستان سال 90 چیزی نشانمان نداده بود و البته واقعا پتانسیل فوق العاده ای نداشت. زاید در مهمترین نقش خود تا پیش از آن بازی تنها با سایش سر به توپ و حائل قرار گرفتن بین مدافع حریف و توپ برای سایر مهاجمان موقعیت می ساخت و طوری بازی می کرد که فوتبالش هرگز به چشم نیاید. حتی نوع بازی او طوری بود که با اولین نمایش اش در قالب ترکیب پرسپولیس می شد او را همردیف بسیاری از خریدهای بنجل خارجی پرسپولیسی طی 10 سال گذشته قلمداد کرد اما ایمون بازیکن باهوشی بود و در زمان درست در جای درست قرار گرفت تا نامش با حروف بولد شده در دفتر قطور دربی ثبت شود.

حالا از بین بازیکنان امروز پرسپولیس باید دنبال یکی بگردیم که می تواند ستاره تیمش یا حتی مرد میدان در دیدار عصر یکشنبه باشد. یکی که از حالا تصویر دوئل با حریف مستقیمش را در ذهن ساخته، بارها مرور کرده و راهکارهای مناسب شخصی موفقیت را در ذهنش پرورانده و به نتیجه رسیده است. یکی که می توانیم انتظار داشته باشیم از دقیقه یک تا 90 وظایفش را مو به مو و درست ایفا کند و لحظه ای غافل نشود. یکی که فداکارانه بازی کند، شجاع، جسور و مثل یک سرباز تا اگر کیفیت فنی فوق العاده ای نداشت با دوندگی و سختکوشی ناتوانی فنی اش را بالانس کند. یکی که با هوش باشد و در لحظه درست در جای درست قرار بگیرد و نهایتا بشود ستاره دربی.

بیایید خوشبین باشیم و به این فکر کنیم که همین الان در تیم پرسپولیس حداقل یکی با این مشخصات وجود دارد. یکی که شاید هیچ کس حواسش به او نیست.

نویسنده: محمد قراگزلو