با مردم روراست باشید

بخشی از برنامه دوشنبه شب فوتبال برتر اختصاص پیدا کرد به مصاحبه تصویری با علی علیپور، مهاجم پیشین پرسپولیس که از ابتدای فصل جاری راهی ماریتیمو در پرتغال شده و هفته گذشته سرانجام موفق شد اولین گلش را برای این تیم به ثمر برساند. علیپور در این مصاحبه اظهارات عجیب و متناقضی داشت. محال بود با یک بار گوش دادن به حرف های او به طور واضح بفهمید منظورش چیست، اما در کل می خواست بگوید: «من به شدت دنبال پیشرفت و لژیونر شدن بودم، اما از باشگاه پرسپولیس هم گله دارم که برای تمدید قرارداد با من اقدام نکرد. اگر پیشنهاد می دادند شاید می ماندم.» بالاخره می خواستی بمانی یا عطش رفتن داشتی؟ علیپور در حالی از بی میلی باشگاه حرف می زند که پیش از شروع فصل جاری مذاکره با او انجام شد، اما آخرش این بازیکن سر از پرتغال در آورد. بعدها هم رئیس باشگاه ماریتیمو افشا کرد دو هفته قبل از سفر علیپور برای اخذ ویزای این بازیکن اقدام شده؛ این یعنی در طول مذاکرات صوری با باشگاه او دنبال رفتن بوده است! حتی پیش از شروع لیگ نوزدهم هم علیپور به شدت دنبال ترانسفر به اروپا بود و زمانی که با اکراه و صرفا به خاطر باقی ماندن از مدت قراردادش در جمع سرخپوشان ماند، اوایل فصل با افت فنی مواجه شد.

واقعا اشکالی ندارد که علیپور بعد از چند سال حضور موثر در پرسپولیس دنبال آینده بهتر برای فوتبالش برود. مشکل از جایی پیدا می شود که او هم می خواهد به هدفش برسد و هم پیش هواداران فیگور تعصب و وفاداری بگیرد. برخی هم دیروز معتقد بودند او در حال نرم کردن دل سرخ هاست که در آینده راحت تر به این تیم برگردد. داستان عین شجاع خلیل زاده است که هنوز زیر بار جدایی از پرسپولیس برای دریافت پول بیشتر نمی رود و همه چیز را گردن سرنوشت و مدیران باشگاه می اندازد. او از زمان پیوستن به الریان قطر بارها در توجیه انتخابش توجیهات عجیب و غریبی ارائه داده است؛ گاهی به مدیرعامل سابق باشگاه اتهام زده و گاهی ادعا کرده: «با پول سه سال حضور در پرسپولیس حتی نتوانستم یک آپارتمان 50 متری در تهران بخرم.» بالاخره شما متعصب و وفادار هستی یا دنبال آپارتمان بزرگ متراژ خوش نقشه در مناطق خوش آب و هوای پایتخت می گردی؟ گرچه بعید می دانیم در پرسپولیس هم این قدرها کم پول گرفته باشی!

زندگی یعنی از دست دادن و به دست آوردن. نمی شود همه چیز را با هم خواست. نمی شود از این طرف ادعای وفاداری بی قید و شرط و ابدی به یک تیم را داشت، اما از آن طرف برای پیشرفت و پول در آوردن راهی تیم های دیگر شد. اتفاقا بین بزرگان پرسپولیس، مهدی مهدوی کیا برای پیشرفت به بوخوم و هامبورگ پیوست و علی کریمی هم برای پول در آوردن سر از الاهلی امارات در آورد. با این حال هیچ کدام زیر سوال نرفتند و هر دو همچنان برای عموم هواداران این تیم «عزیز» هستند، چون رو راست بودند و تظاهر نکردند در اوج عشق و علاقه به پرسپولیس مجبور به جدایی شده اند. در آن سال ها هرگز از زبان کیا و کریمی نشنیدید که: «عده ای نخواستند در پرسپولیس بمانم.» آنها رفتند، کارشان را کردند و اواخر فوتبال شان به پرسپولیس برگشتند. با مردم صادق باشید. به خدا صداقت خیلی چیز خوبی است.