براحتی آب خوردن یادمان می رود

کار حرفه ای را بلد نیستیم و ادعا بی کران مدیریت داریم. هنوز چند روزی و یا بهتر بگویم تنها 48 ساعتی از قهرمانی پرسپولیس نگذشته است. قهرمانی که ماحصل اتحاد بود اما براحتی این تیم اتحادی را که می توانست شالوده و اسلحه بزرگی برای پیروزی برابر الهلال باشد را در معرض خطر قرار داد. در حالیکه پرسپولیس جام قهرمانی را دریافت نکرده است اما چند پیشکسوت پرسپولس نظیر حسین عبدی که کار نامه کاری او را همه در داماش و پرسپولیس می دانند به نتایج برانکو حمله می کند و این تیم را ضعیف می داند. از سوئی دیگر شاهد حمله رهبری فرد به علی کریمی هستیم که او را متهم به گرفتن پست از مدیریت پرسپولیس می کند که در لحظه های مهم فصل بجای حمله به مدیریت از آن دفاع کرده است و از سوئی برانکو را مورد نقد قرار می دهد که چرا بدون مدافع چپ تخصصی قهرمان لیگ در سه هفته به پایان لیگ شده است! در سوی دیگر جعفر کاشانی است مردی که همیشه یاد گرفته است در لفافه و به قول خودش با دیپلماسی حرف بزند به برانکو حمله می کند و معتقد است او کار بزرگی نکرده است و پرسپولیس باید معلم بهتری بیاورم. البته نه در هییت مدیره که در روی نیمکت رهبری تیم و شاید منظورش همان معلمینی است که امروز بر سر تیم شاهین است که به همت همین آقایان نامی از آن نیست!

 اما اوج این ماجرا شوی تلویزیونی عادل فردوسی پور است که بار دیگر پرسپولیسی ها در دام انداخت. شاید حافظه بلند مدت پرسپولیسی ها آنقدر ضعیف است که از یادش رفت مصاحبه در برنامه 90 عادل چه بلائی بر سر پرسپولیس و دامنه آتش اختلاف کی روش و برانکو را بالاتر برد اما بار دیگر باشگاه خیلی راحت تن به مصاحبه و ساختن برنامه ای به قول خودشان کمدی می کند. برنامه ای هجو و هزل که شوخی ها عملا توهین های شخصی بازیکنان به همدیگر بود. توهین احمدزاده به بیرانوند که او را "دماغ" می خواند و یا تمسخر مسلمان به زیرپوش محمود خوردبین و از همه مهمتر برخوردی که نسبت به کاپیتان سید جلال حسینی داشتند. محمد حسین میثاقی و عادل براحتی توانستند فضای دلخوری را بوجود آورند و ادعای فرهنگ سازی دانشگاه صدا و سیما را در امر ورزش وارونه نشان دادند زیرا در این تیم ظرفیت و مدیریتی وجود ندارد. آخرین حلقه گمشده از این سو رفتارها اعلام به رامین رضائیان که بدون لباس ورزشی باید در مراسم جشن قهرمانی حضور پیدا کند در حالی که هنوز چند روزی از حرکت زیبای استقلالی ها در خداحافظی از عنایتی را شاهد بودیم که چگونه با پیراهن استقلال خداحافظی کرد. رفتار باشگاه استقلال با عنایتی می تواند باعث دلگرمی جوانان باشد اما در باشگاه پرسپولیس لجبازی وجود دارد و کسی نمی داند عدم حضور رضائیان چه کمکی به پرسپولیس می کند؟ رضائیان هنوز در لیست گل زنان و پاس دهندگان گل این تیم قهرمان هست اما چرا نباید حداقل با او زیبا خداحافظی کرد ....

پرسپولیس با این رفتار ره به همان جائی می برد که سالها است تیمهای قهرمان ما می روند. عدم تداوم در افتخارات که ماحصل عدم تفکر حرفه ای و حفظ اتحاد تیمی است.