برانکو دهمین قربانی طلسم پرسپولیس؛ تاوان بی وفایی

رها کردن پرسپولیس، انگار نفرین شومی پشت سر بازیکنان می گذارد. در سال های اخیر، بازیکنان زیادی این باشگاه را رها کردند و همگی، یا به در بسته خوردند یا دوباره به پرسپولیس برگشتند. جالب اینجالست این موضوع، فقط در مورد بازیکنانی که خودشان باشگاه را ترک کردند صدق می کند و بازیکنانی مثل ساسان انصاری که توسط تیم یا توافقی کنار گذاشته شدند، پس از جدایی هم توانستند گلیم شان را از آب بیرون بکشند.

نفرین پرسپولیسی ها، قبل از ورود برانکو هم وجود داشت. رضا حقیقی و جلال حسینی، مهمترین نمونه هایی بودند که از پرسپولیس رفتند و خیلی زود، به مشکل خوردند. فوتبال رضا حقیقی تمام شد و سیدجلال هم پس از دو فصل پر فراز و نشیب، سرانجام دوباره به پرسپولیس برگشت. در دوران برانکو، موضوع جدی تر از همیشه شد و کسی نمی دانست زمانی که خود او تصمیم به ترک پرسپولیس بگیرد، چه سرنوشتی خواهد داشت. برانکو این فصل، به شکل نه چندان خوبی از پرسپولیس جدا شد و سرنوشتی، بدتر از همه بازیکنانش پیدا کرد. او دهمین و آخرین نفر، از فهرستی بود که پرسپولیس برانکو را ترک کردند و جز ناکامی، دستاوردی نداشتند.

محمد نوری
نوری اولین بازیکنی بود که برانکو او را می خواست و پرسپولیس را ترک کرد و به المسیمیر قطر پیوست. چند ماه بعد، او پشیمان شد و روزهای خوبی در قطر نداشت. تصمیم به بازگشت گرفت و این بار درهای پرسپولیس برای نوری بسته بود. نوری در حال حاضر بازیکن پارس جنوبی است و هیچوقت، به دوران اوج برنگشت.

مهدی طارمی
بعد از پایان لیگ پانزدهم، طارمی آقای گل لیگ برتر تصمیم به حضور در فوتبال اروپا گرفت. پس از مطرح شدن شایعاتی از کشورهای مخلتف، طارمی در نهایت با وجود توافق با پرسپولیس به ریزه اسپور ترکیه رفت. طارمی قبل از اولین بازی برای ریزه اسپور، با پشیمانی به ایران و پرسپولیس برگشت. او بخاطر همین رفت و برگشت، 4 ماه از فوتبال محروم شد. طارمی جزو بازیکنانی است که بعد از بازگشت، دوران خوبی داشت و حالا در تیم ملی و ریو آوه پرتغال بازی می کند.

رامین رضاییان
بازیکنی که با طارمی به ترکیه رفت و حتی گفته می شود عامل رفتن مهاجم پرسپولیس به ترکیه شد، رامین رضاییان بود. رضاییان دیرتر از طارمی پشیمان شد و به ایران برگشت اما در عوض، به شکلی رضایتنامه گرفت که مشکلی برای ادامه فوتبالش پیش نیاید. بعد از برگشت رضاییان، برانکو او را نخواست و با وساطت مدیران به تیم اضافه شد. در نهایت هم نتوانست فصل را با این تیم تمام کند. او هم بعد از بازگشت، توانست به روزهای خوبش برگردد و مدافع راست تیم ملی در جام جهانی بود.

احمد نوراللهی
لیگ پانزدهم، در پرسپولیس فوق العاده بود اما با ورود ستاره های تازه، به نیمکت منتقل شد. نوراللهی لیگ شانزدهم فقط زمان مصدومیت کامیابی نیا به میدان می رفت. پس تصمیم گرفت در اقدامی پرحاشیه، نیم فصل خودش را سرباز کند و بدون اینکه باشگاه شانسی برای ممانعت داشته باشد، به رقیب مستقیم پرسپولیس در راه قهرمانی یعنی تراکتورسازی برود. نوراللهی در تراکتورسازی، پس از چند مسابقه بخاطر محرومیت باشگاه سکونشین شد و حدود یک سال از فوتبالش را از دست داد. او هم جزو بازیکنانی است که پس از بازگشت، دوباره اوج گرفت و در لیست تیم ملی برای جام ملت ها قرار گرفت.

امید عالیشاه
سه سال جزو بهترین های پرسپولیس بود. با این حال او هم مثل نوراللهی با ورود ستاره های تازه و به صورت خاص وحید امیری، جای کمتری برای بازی داشت. همین موضوع، باعث اختلافاتی بین او و برانکو شد. عالیشاه همراه نوراللهی برای سربازی به تبریز رفت و یک نیم فصل بیشتر از او، روی سکو نشست. عالیشاه در بازگشت به پرسپولیس هم، به اندازه قبل روی فرم نبود و نیمه دوم فصل قبل بازی های زیادی را از روی نیمکت تماشا کرد.

سروش رفیعی
در پرسپولیس محبوبیت زیادی داشت و با وجود یک نیم فصل بازی، جزو بازیکنان مهم تیم محسوب می شد. با این حال در پایان فصل، برای درآمد بیشتر پرسپولیس را به مقصد الخور ترک کرد. او در قطر، روزهای بدی را گذراند و خیلی زود، تصمیم به بازگشت گرفت. برای بازگشت حاضر شد بخاطر محرومیت پرسپولیس یک نیم فصل در فولاد قرضی بازی کند. هیچکدام از اینها هم، نتوانست سروش را شبیه روزهای طلایی کند. او نیم فصل دوم سال قبل در پرسپولیس چندان موفق نبود و با ورود کالدرون، از تیم کنار گذاشته شد.

صادق محرمی
در شرایطی که پنجره های پرسپولیس بسته بود، از این تیم جدا شد تا در دیناموزاگرب پیشرفت کند. پیشرفتی که فعلا، اتفاق نیفتاده است. او پس از مدتی، حتی به تیم دو باشگاه تبعید شد و این فصل، به صورت قرضی پیراهن لوکوموتیو زاگرب را می پوشد. محرمی هنوز، تلاش می کند در فوتبال کرواسی به موفقیت برسد.

فرشاد احمدزاده
هیچکس نفهمید چرا، از پرسپولیس رفت و پیراهن شلاسک لهستان را پوشید. جدایی احمدزاده یک شکست کامل بود. او برای پشیمانی، زمان زیادی لازم داشت و خیلی زود در مصاحبه هایش اعلام کرد تصمیم اشتباهی گرفته است. این فصل و در دوران عرب، پرسپولیسی ها احمدزاده را به این تیم برگرداندند. هنوز معلوم نیست او، چقدر می تواند مثل قبل جدایی بازیکن موفقی برای پرسپولیسی ها باشد.

وحید امیری
پس از جام جهانی، قیمت امیری حسابی بالا رفت و او هم از فرصت استفاده کرد تا درآمد خوبی در فوتبال ترکیه داشته باشد. امیری یک فصل پیراهن ترابوزان را پوشید اما بیشتر بازی ها را از روی نیمکت دنبال می کرد. امیری هم مثل سایر پرسپولیسی ها، پس از جدایی روزهای خوبی نداشت و پس از یک فصل، باشگاه قراردادش را فسخ کرد. امیری هم بلافاصله، بلیت تهران گرفت تا به پرسپولیس برگردد.

برانکو ایوانکوویچ
اسم رمز روزهای موفقیت پرسپولیس بود. تماشاگران، نامش را روی سکوها فریاد می زدند و تشویق مخصوصی داشت. هر بازیکنی می رفت، همه آرام و مطمئن بودند تا برانکو هست، دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. با این حال، سرنوشت او هم دور از پرسپولیس، فرقی با بازیکنانش نداشت. الاهلی را از لیگ قهرمانان آسیا حذف کرد، در کنترل رختکن دچار مشکل شد و آنقدر روی سکوها به منفوریت رسید که بعد از 5 بازی، با بطری و سنگ او را هدف بگیرند. بدترین سرنوشت بین همه پرسپولیسی های جدا شده، متعلق به مهمترین شان بود.