برانکو نه، برای ما استوکس باشید!

در غائله شکایت برانکو از پرسپولیس انگار یک نکته مهم به کلی فراموش شده است؛ رسم قدرشناسی، ادب و معرفت. در کشاکش این که مقصر کدام مدیر بود و چرا کار به اینجا کشید و چطور می شود از شر این داستان خلاص شد، انگار همه یادشان رفته مربی کروات برای باشگاه ایرانی کار کرده، خیلی هم خوب کار کرده و حتی در فوتبال بدون بازگشت مالی ایران، بخشی از دستمزد خودش و همکارانش را در قالب پاداش های آسیایی احیا کرده است. شاید اگر فوتبال ایران تا این حد «مسخره» نبود و عواید مالی قهرمان لیگ با قعرنشین آن به اندازه یک «تشتک» توفیر می کرد، دستاوردهای برانکو از نظر اقتصادی هم بیشتر به چشم می آمد اما همین حالا هم او با یک پاداش نیمه نهایی و یک پاداش فینال لیگ قهرمانان کلی پرسپولیس را جلو انداخته، سؤال این است که یک مربی دیگر چه کار باید بکند تا پولش را با عزت و احترام بدهیم و ثابت کنیم قدردان او هستیم؟

برانکو پرسپولیس را زنده کرد، روح قهرمانی را به این تیم برگرداند، از طریق مبارزه با بازیکن سالاری دوباره ابهت را به برندی بخشید که دوره حمید درخشان حتی میثم حسینی هم روی نیمکت برایش شاخ و شانه می کشید.

او با بهترین نتایج ممکن بعد از بسته شدن پنجره ها بدون ترس و لرز قرارداد جدید دو ساله بست و در مقابل ماه ها بدقولی باشگاه برای پرداخت مطالباتش، بردباری به خرج داد. شما بگویید، شما بنویسید یک کارمند برای کارفرمایش دیگر چه خدمتی بالاتر از اینها باید ارائه بدهد تا کارش برای گرفتن حق قانونی اش به محکمه و آژان کشی و بگیر و ببند نکشد؟ حالا هی مدیران قبلی و جدید گناه این بدحسابی غیر موجه را روی هم دایورت کنند؛ چه فرقی می کند؟

اصل ماجرا این است که یک نفر با کمترین غرولند ممکن، متعهدانه برای ما کار کرده و ما جانش را به لب آورده ایم تا پولش را بدهیم؛ پولی که بیشتر از آن را برای 5 بازی نشستن روی نیمکت الاهلی گرفت. حالا مدام به عربستانی ها بد و بیراه بگویید، اما بازتاب جهانی رفتار ما و آنها، چقدر با هم فرق دارد؟ دنیا در مورد ما چگونه قضاوت می کند؟ درباره آنها چطور؟

وقتی نوع برخورد ما با خادمان مطیع چنین است، چه بهتر که طرف خارجی یکی از قماش آنتونی استوکس باشد؛ کسی که هم پول مان را ببرد، هم در دادگاه محکوم مان کند و هم به ریش مان بخندد. طعنه آمیز است که از قضا ما انگار با این گروه دوم بیشتر مدارا می کنیم. محمدحسن انصاری فرد که برانکو را تهدید به شکایت متقابل کرده بود، در مورد استوکس مصر است که بنای برخورد حقوقی ندارد و دنبال تعامل است. او مردی را که 7جام برای پرسپولیس آورد از لولوی فیفا می ترساند، اما برای استوکس دستاوردسازی می کند که «جذب او باعث افزایش انگیزه علیپور شد!» بله، این پیام فوتبال ایران برای دنیاست؛ این که وقتی سر و کارتان با ما می افتد، به نفع تان است که شبیه استوکس و اروین و کنستانت و گولچ باشید، نه زجرکش هایی از جنس برانکو و کالدرون!