برای آینده ارتش سرخ

اول فصل بود که با دلهره به تیم دائی نگاه می کردم. اسامی که به پرسپولیس می آمدند چنگی به دل نمی زدند. کفشگری و عالیشاه و سید صالحی و میثم حسینی و چند بازیکن ناشناسی که در لیگ یک بازی می کردند و سرانجام پیام صادقیان آمد که او هم ستاره ای به نظر نمی رسید.
 
آن روزها پیش خودم می گفتم اگر دائی در نیم فصل بتواند خودش را حفظ کند به او فرصتی برای ادامه کار می دهند. اما حالا در فاصله دو هفته مانده به نیم فصل تیم دائی با دو امتیاز در فاصله صدر نشین است. این دو امتیازی که می توانست در دو بازی به ناحق باخته شده در برابر سایپا و نفت به این تیم داده شود و حالا پرسپولیس با تفاضل گل بهتر صدر نشین بود و اگر در بازی با سپاهان آن اتفاقها نمی افتاد و تیم حداقل یک تساوی را کسب می کرد شاید داستان صدرنشینی سرخها اکنون جالب تر می شد اما باید گفت همین نتایج هم عالی است تیم دائی به واقع خوب بازی می کند خصوصا در فاز تدافعی.
 
 به بازی های پرسپولیس می نگریم. این تیم بی دلیل گل نمی خورد. تیم موقعیت به تیمهای حریف نمی دهد و اگر گلی هم خورده است به واقع در شرایط استثنائی بوده است چون گلهای بازی با سایپا و فولاد و.... یا ماحصل اتفاقهای نادر چون بازی با نفت تهران و یا قهرمان بازی قهرمانی های فوتبال چون بازی در برابر سپاهان.

این تیم مشکل تدافعی تیم خود را حل کرده است. این که آقای گل فوتبال جهان و مرد سوم فوتبال دنیا توانسته است بهترین دفاع را بچیند به واقع جالب است اما مهمتر از خط دفاع خوب با هنر نمائی سید جلال و بنگر و حسینی و دروازه بان آماده ای چون نیلسون. باید به هافبکهای تدافعی تیم هم بنگریم. کفشگری و حقیقی به واقع در این بازی فوق العاده بودند. تمامی توپهای پشت هیجده قدم از آن سرخها بود حقیقی و کفشگری زوج فوق العاده ای را نشان می دهند و پشت سر این دو باید اشاره ای به رضا نورمحمدی داشت که او هم عالی بازی کرد. براستی بازی در بازی های آینده نورمحمدی را روی نیمکت می نشاند؟

دوست داشتیم که در جام حذفی اسیر بی تجربگی گل محمدی نمی شدیم تا این جوانان به آسیا می رفتند. پسران دائی  نظیر حقیقی و  صادقیان و ...  لیاقت حضور در آسیا را دارند اما این تیم می تواند امسال با فتح لیگ و جام حذفی به خیلی از شایستگی هایش برسد.
 
 در نیم فصل دوم تراکتور سازی و سپاهان و استقلال بازیهای آسیائی هم دارند و این فرصت خوبی برای ارتش سرخ است که با نیروی بیشتر رو به جلو رود. پرسپولیس تعداد پاسهایش زیاد است توپ را خوب نگاه می دارد. در نبردهای تک به تک خوب است در فاز تدافعی خوب است اما مشکل اصلی سرخها این است که یا فرصتهای زیادی درست نمی کنند و یا این که از فرصتها کمتر بهره می گیرند.

 پرسپولیس باید در بازی با صبا در همان ده دقیقه اول سه گل می زد اما تیم دچار مشکل گل زنی است. در بازی با سپاهان هم تیم مشکل توپهائی را داشت که در یک سوم دفاعی حریف است. پرسپولیس سید صالحی را دارد که خوب می دود اما سید صالحی در جاگیری ها درست عمل نمی کند. او بهترین گل زن سرخها است اما  تیم پرسپولیس نباید بهترین گل زنش در 13 بازی تنها 4 گل زده باشد!

پرسپولیس هنوز با ترس بازی می کند کمی جاه طلبی برای گلهای بیشتر را کم دارد در گوشه های زمین دو مدافع کناری اش خوب در حمله عمل نمی کنند و در کنار حقیقی و کفشگری باید یک هافبک بازی ساز بهتری داشته باشد. صادقیان خوب است اما مکمل خوبی ندارد. شاید حدادی فر بتواند به او کمک کند به شرط آن که بتواند به تیم بیاید. در پست دفاع راست ماهینی و خانزاده و علی عسگر هستند. به نظر می آید که بد نباشد علی عسگر یک خط جلو بیاید در کنارش صادقیان در میانه باشد و عالیشاه به سمت چپ برود و در نوک حمله خلعتبری باشد.

پرسپولیس در بازی با راه آهن کفشگری را ندارد آیا باز دهنوی کنار حقیقی است یا این که نوری در آنجا بازی می کند؟ به نظر می آید هنوز وظایف  نوری و صادقیان تعریف نشده است و نوری همچنان با او عناد دارد!!

دائی حواسش به شیطنت ها هست او مدیریت تیم  را بلد است او چند بار با حقیقی و نوری نشان داده است که چگونه می اندیشد  اما در نیم فصل او نیاز به تفکر دگری هم دارد .

نمی دانیم در نیم فصل می تواند بازی ساز (play maker) بیابد اما منطق می گوید باید از نوری و صادقیان چنین نقشی را بخواهد حدادی فر اگر هم به پرسپولیس بیاید زمان می برد که پاسهای او را بشناسند.

به نظر می رسد پرسپولیس با توجه به قابلیت های عالیشاه و صادقیان و نوری و خلعتبری و علی عسگر بهتر باشد بازی بدون مهاجم نوک را هم امتحان کند نمونه واقعی این روش بازی را اسپانیا انجام می داد که تورس را روی نیمکت در یورو 2012 و 2010  نشاند زیرا با اینیستا و ژاوی و فابرگاس و پدرو و ژاوی آلونسو  بوسکتس می توانست 6 مرد جلوی خط دفاعی را  داشته باشد .

 شاید دائی هم بد نباشد از این روش بهره بگیرد  مخصوصا در بازیهای دور از خانه که سید صالحی بعنوان یک جانشین برای  دفاع خسته بیاید.

اگر پرسپولیس مسلمان را بیاورد و یا با همین بازیکنان بازی کند احتمال روش های  مدرن تر هم وجود دارد اما آن چیزی که مهم است این است که اعتماد به جوانان دائی و خود او کلید موفقیت های آینده سرخها است اگر این تیم امسال موفق شود پرسپولیس می تواند سالها از این جوانان بهره گیرد و تز جوانگرائی دائی می تواند باز هم ادامه یابد.