برای داربی بعدی داور خارجی بیاورید

معلوم نیست چرا فدراسیون اصرار دارد قضاوت حساس ترین دیدار فوتبال داخلی را به داوران داخلی بسپارد. این چند سالی که داربی ها را داوران ایرانی سوت زدند، آیا کیفیت داوری فوتبال ما بهتر شد؟ داربی ها کم حاشیه تر شدند؟ رتبه ما در رده بندی فیفا بالاتر رفت؟ اعتراض ها کمتر شد؟

همه داورانی که شانس قضاوت در داربی را در سال های اخیر پیدا کردند، به نوعی سیاست استفاده از داور ایرانی در داربی را زیر سوال بردند. شاید تنها دستاورد این سیاست این بود که اعتراض بازیکنان به داوری کمتر از قبل شد. اما وقتی تماشاگر ورزشگاه از داوری راضی نیست، مخاطب تلویزیونی اعصابش از سوت های پیاپی داور ایرانی خرد می شود، مربیان دو تیم علیه داور حرف می زنند، چه حکمتی است که باز هم قضاوت این دیدارها را به داوران ایرانی بسپاریم؟

تعداد سوت هایی که فغانی در این بازی زد باید در کتاب گینس ثبت شود. قبل از بازی به داور توصیه اکید می شود که همه صحنه ها و برخوردها را سوت بزند. آن وقت چه انتظاری دارید که سرپرست و بازیکن تیم روی نیمکت و سرمربی تیم ملی در جایگاه ویژه خوابش نبرد؟ فغانی دقایق قابل توجهی از این بازی را کشت و حرام کرد. اگر با استناد به خوی بی رحمانه بازیکنان دو تیم در برخوردهای خاص این بازی استناد کنیم و با استناد به این سابقه به داور تاکید کنیم که همه صحنه ها را سوت بزند، نیمی از بازی های حساس دنیا را با این منطق باید اصلا تعطیل کرد.

مطمئنیم کارشناسان داوری به ویژه آنهایی که نانخور و وامدار فدراسیون و کمیته داوریان هستند، از عملکرد فغانی دفاع می کنند و چون هیچ صحنه مشکوک به پنالتی در این بازی رخ نداده کارنامه او را قابل دفاع می دانند، اما این همه واقعیت داوری این بازی نبود. واقعیت این بازی در اعتراض تماشاگران حاضر در ورزشگاه نهفته بود. آقای فدراسیون! برای داربی بعدی داور خارجی بیاور و مطمئن باش این چند سال که داور ایرانی برای این رویداد مهم گذاشتی، هیچ کمکی به پیشرفت داوری نکرد و داوران ما را به رویدادهای مهم بین المللی سوق نداد.

نویسنده: محمدرضا نصیری