برزيل را زياد جدي نگيريم

برزيل را زياد جدي نگيريم؛ پوست موز از ريودوژانيرو مي رسد؟

1) درحالي رفته رفته به زمان برگزاري ديدار دوستانه تيم هاي ملي ايران و برزيل در ابوظبي نزديک مي شويم که تحقق ناگهاني يک رؤياي قديمي، هنوز براي بسياري از فوتبالدوستان کشورمان قابل درک نيست. اين که فدراسيون فوتبال کشورمان چگونه توانست اندکي پس از آن که از سوي اوکراين و کامرون در مسير برگزاري يک بازي دوستانه مورد بي اعتنايي قرار گرفت، مسابقه با برزيل را جفت و جور کند، پرسش مهمي است که در گوشه ذهن بسياري از علاقه مندان اين حوزه جا خوش کرده است. با اين حال شواهد و قراين نشان مي دهد بايد با اين موضوع کنار بياييم و خودمان را آماده مصاف با تيم پنج ستاره جهان کنيم؛ آنچه اگر به درک درست و کاملي از آن دست پيدا نکنيم، مي تواند در کنار سودهايش، آفت هايي را نيز براي تيم ملي ما به دنبال بياورد.

2) ديدار نزديک و نفسگير تيم ملي کشورمان در مقابل عراق در مرحله نيمه نهايي بازي هاي غرب آسيا، تلنگر مهمي بود براي مديران و مسؤولان فوتبال ما که اگر در باد موفقيت هاي فني و اداري اخير بخوابند، با مشکلات زيادي مواجه خواهند شد. پس از قطعي شدن بازي دوستانه با برزيل، شاگردان قطبي دو مسابقه برگزار کرده اند که هيچکدام از آنها پيام هاي خوشايندي براي مان نداشته است. توقف در برابر تيم دوم عمان و نيز پيروزي نزديک بر عراقي که هم گروه ما در جام ملتهاي آسياست و اتفاقاً تا زماني که يازده نفره بود، خيلي ايران را آزار داد، مي تواند تأييد دوباره اي بر اين فرضيه باشد که اصولاً هموطنان ما استعداد غريبي در «جوگير» شدن دارند و مي توانند خيلي زود کنترل خودشان را در اختيار احساسات قرار بدهند. اينگونه، اگر قرار باشد برگزاري بازي با برزيل و حتي کسب نتيجه اي نزديک در برابر سلسائو، به در خواب رفتن ملي پوشان بينجامد، بايد فاتحه تيم اعزامي به جام ملتها را از همين حالا خواند!

3) بازي با برزيل خوب است، خيلي خوب است، اما به شرط آنکه برخورد با آن، منطقي و خردمندانه باشد. از ياد نبريم در آستانه جام جهاني آفريقاي جنوبي، تيم ملي اسپانيا با تمام نفرات اصلي اش در يک مسابقه دوستانه به مصاف عربستان رفت و با گل دير هنگام يورنته به سختي توانست با نتيجه سه بر دو بر اين حريف آسيايي اش غلبه کند، چنانکه همين تيم اندکي پس از جام نوزدهم با چهار گل مقهور آرژانتين شد. با اين همه، ماتادورها در مسابقات اصلي و همانجايي که بايد موفق باشند، موفق شدند و توانستند جام جهاني را به خانه ببرند و در خيابانهاي مادريد با آن جشن بگيرند. بازي هاي دوستانه و تدارکاتي، هميشه فضاي خاص خودشان را دارند و به ندرت مي شود آنها را با مصاف هاي مهم و رسمي قياس گرفت. تجربه تاريخي هم نشان داده که هر زمان تيم ملي کشورمان در مسابقات آماده سازي و کم اهميت نتايج ضعيف تري گرفته، براي تورنمنت هاي مهم تر با آمادگي بيشتر عازم شده است. درست مثل تيم برانکو که در 6 دوره بازيهاي غرب آسيا، ايران تنها در زمان او صاحب عنوان قهرماني نشد، اما حضوري درخشان در جام ملتهاي آسيا داشت و به راحتي راهي جام جهاني آلمان شد. يادمان بماند، برزيل هم با همه اسمش يک بازي دوستانه است و نبايد برايش اعتباري بيش از اين قائل شد.

4) اسير يأس شدن پس از شکست سنگين احتمالي و يا سرمست غرور ماندن بعد از کسب نتيجه نزديک برابر برزيل، هر دو خطرناکند. ما به مصاف قهرمان سنتي و عضو هميشه حاضر فيفا در جام جهاني مي رويم، اما صرفاً در يک مسابقه «دوستانه» که اگر قرار باشد برايمان توهم درست کند، پوست موز ليزي را مي ماند که از ريودوژانيرو برايمان آمده و «قطعاً» به سرنگوني تيم ملي خواهد انجاميد!