بهانه تنها توجیه ناکارائی

فوتبال ما به دنبال بهانه گیری است و همواره شکست بی صاحب بوده است و برنده هزاران صاحب دارد و این نحوه تفکر می تواند بزرگترین ضربه را به ما بزند زیرا وقتی نمی خواهیم در مورد افکار اشتباه و طرح ها غلط و تصمیم های خطا  فکر کنیم بی شک پیشرفت نمی کنیم.

 هفته پیش از بهانه های برانکو گفتیم و این که دلایلی که بعنوان شکست عنوان می کرد منطقی نبود و از خستگی بازیکنانش می گفت اما بار دیگر همان اشتباهات را کرد اما روی دو حرکت خلاقانه موفق شد.

برانکو در مورد خستگی بازیکنانش می توانست اقدام بهتری کند. استفاده زودتر از سامان نریمان جهان بجای سروش رفیعی و یا محسن مسلمان خسته و یا استفاده از شهاب کرمی در پست تخصصی اش بجای ماهینی که اصولا در پست هافبک تدافعی مشکل دارد. برانکو نسبت به بازی با صنعت نفت دو تغییر داد که یکی اجباری بود که اتفاقا از بهترین اتفاق ها بود. یعنی مصدومیت احمدزاده باعث شد امیری در پست تخصصی اش استفاده شود و بعد استفاده از محرمی بجای ماهینی در پست دفاع راست بود. به نظر می رسید که شاید اگر برانکو بهانه را به دور می افکند اتفاق های امروز این گونه به سختی به نفع او نمی شد.

 این مسئله در مورد دکتر طاهری مدیرعامل باشگاه پرسپولیس هم صدق می کند. او که خیلی راحت از ناامیدی برای قهرمانی در مصاحبه قبلی خود سخن گفته بود و اعلام می کرد نتیجه و قهرمانی در بیرون از زمین تعیین می شود حالا سخن از قهرمانی می کند و نمی گوید تیم خسته امروز پرسپولیس که باید با الریان در روز دوشنبه بازی دارد می توانست نیروهای زبده بیشتری داشته باشد اگر در نقل و انتقال ها این گونه اشتباهات بزرگ صورت نمی گرفت.

 دیدن چهره آرام طبع روی نیمکت و بحث تکراری اوکراینی ها و گولیچ و بازگشت نافرجام رضائیان تیمی بدون 5 بازیکن کار آمد در پنج جایگاه لیست بازیکنان تیم پرسپولیس است و بهانه ها اشتباه است.

 این میزان بهانه گیری در مورد پرسپولیسی ها هم فقط نیست. امروز مجید جلالی هم بهانه می گیرد. او باخت تیمش را به گردن بیانه باشگاه پرسپولیس می اندازد. او نمی گوید که در طی این بازی چه اشتباهی کرده است؟ تیم او دو گل می خورد که جای هیچ بحثی نداشت و دو گل با ضریب بالای موفقیت هم نمی خورد. تیم او دست به قمار وحشتناکی می زند شروع به بازی فیزیکی می کند اما از بعد بدنی کم می آورد و تعویض هایش دیر بوده است. او از بعد پایین روحیه تیمی اش چیزی نمی گوید. او از عدم اخراج دیگر بازیکنش سخنی به زبان نمی آورد. او فقط بهانه می آورد و چه بهانه های ضعیفی برای مردی که به کامپیوتر معروف و سابقه به قول خودش 35 ساله دارد و از حمایت مالی یک ارگان بزرگ صنعتی برای تیمش بهره می گیرد و او سخنگوی بسیاری از ارگان ها و کانون های مربیگری است. او بخوبی رفتار فوتبالفارسی ما را تکرار می کند" بهانه گیری"