بهترین بازیکن فصل پرسپولیس کیست؟

فارغ از آنچه در بازی نیمه نهایی جام حذفی برای قرمزها رقم خورد، با بررسی بازی های پرسپولیس در لیگ برتر و همینطور لیگ قهرمانان آسیا می توان کیفیت شاگردان برانکو طی یک فصل اخیر را قضاوت کرد. فصلی که با توجه به پیشروی پرسپولیس در لیگ قهرمانان، فشردگی مسابقات و پیدا شدن چند رقیب در راه قهرمانی لیگ برتر - برخلاف دو فصل پیش از آن - فوق العاده دشوار بود. با این حال با در نظر گرفتن مسابقات پرسپولیس در 9 ماه اخیر می توان شش گزینه را برای انتخاب بهترین بازیکن این فصل تیم برانکو در نظر گرفت. گزینه هایی که اگر چه درباره قرار گرفتن شان در این فهرست تردیدی وجود ندارد اما انتخاب یکی از آنها به عنوان برترین و بهترین بازیکن فصل پرسپولیس، کار بسیار دشواری خواهد بود.

علیرضا بیرانوند
درست است که او چند بازی لیگ برتر را به دلیل مصدومیت و محرومیت از دست داد اما مثل دو فصل گذشته یکی از ستون های قهرمانی تیمش بود. بیرانوند بعد از جام جهانی درخشانی که تجربه کرد، روند کم نوسانی در پرسپولیس داشت و هر چقدر به ذهن مان فشار بیاوریم، غیر از یکی دو مورد یادمان نمی آید که گل بدی خورده باشد. ثبات بیرانوند درون دروازه باعث شد او برای سومین فصل پیاپی رکورد بیشترین کلین شیت فصل را به نام خودش بزند و در هت تریک قهرمانی پرسپولیس سهم بزرگی برای خود بردارد. هر چند برخی معتقدند خط دفاعی مقتدر پرسپولیس مقابل او سهم بزرگی در ثبت این کلین شیت ها و بهتر شدن آمار بیرانوند داشته اما واقعیت این است که از قابلیت های فنی این دروازه بان ملی پوش نمی توان به راحتی عبور کرد و حالا دیگر تقریبا هیچکس تردید ندارد که علیرضا بیرانوند بهترین دروازه بان لیگ بوده و در ثبت دوباره قهرمانی کمک قابل توجهی به پرسپولیس کرده است.

سیدجلال حسینی
بسیاری معتقدند اگر در لیگ پانزدهم برانکو او را به پرسپولیس می آورد و سیدجلال مجبور نبود در نفت تهران بازی کند، الان پرسپولیس در قهرمانی های پیاپی لیگ به عدد چهار رسیده بود. هر چند خط دفاع پرسپولیس در لیگ هجدهم نتوانست مثل دو فصل قبل عنوان بهترین خط دفاعی را به نام خود کند و در این آیتم رقابت را به حریف دیرینه اش استقلال باخت اما سیدجلال مثل ستونی که ترک خوردنی نیست، در خط دفاع مقابل حریفان ایستادگی کرد و با وجود فشردگی مسابقات خم به ابرو نیاورد. جالب تر این است که کاپیتان پرافتخار قرمزها حتی در مقطع پایانی فصل که قوای جسمانی تیم ته کشیده بود، کیفیت بالای خودش را حفظ کرد و عجیب اینکه همچنان در بالاترین سطح بازی می کرد. او با ایجاد اتحاد و همدلی در کنار نقاط قوت فنی اش یکی از مهمترین عوامل سومین قهرمانی لیگ برتری پرسپولیسِ برانکو بود.

شجاع خلیل زاده
خیلی ها به خاطر حرکات عصبی و پرخاشگری هایش به او خرده می گیرند که پرسپولیس را در مواقع حساس به دردسر می اندازد و بحران ایجاد می کند اما انصافا اگر تعداد این بحران ها و مشکلات را با نمایش های فوق العاده شجاع مقایسه کنیم، کفه ترازو به سود نقاط قوت او به شدت سنگینی می کند. شجاع هم در فشردگی مسابقات خیلی کم مصدوم شد و تقریبا در هر مسابقه یکی از بهترین بازیکنان تیمش بود. بسیاری معتقدند او بهترین بازیکن پرسپولیس در فصل اخیر بوده است و دلیل آن شاید نمایش های فداکارانه اش باشد که بدجوری به چشم می آمد. شماره سه خوش پرش و خوش صحبت پرسپولیس غیر از نمایش های فوق العاده در خط دفاع، با ثبت دو گل سه امتیازی در نیم فصل اول در وجه دیگری نیز به کمک تیمش آمد و حتما یکی از با کیفیت ترین بازیکنان پرسپولیس در این فصل بوده است.

کمال کامیابی نیا
روند صعودی کیفیت این هافبک دفاعی از فصل اولی که برانکو پرسپولیس را تحویل گرفت تا همین فصل اخیر کاملا محسوس بوده است. هر چند کمال به خاطر سهل انگاری باعث شد کتف مصدومش وبال گردنش شود و چند بازی را از دست بدهد اما هر گاه در زمین بود، در میانه زمین یک وزنه تأثیرگذار و مهم به حساب می آمد. برانکو این فصل بیشتر از همیشه روی کامیابی نیا حساب باز کرده بود و کمال هم جواب مثبتی به او داد. این بازیکن با ایجاد تعادل در دفاع و حمله، در این فصل هافبک پخته تر و کامل تری به نظر می رسید. ضمن اینکه از نظر اخلاقی هم دیگر شر و شور جوانی را نداشت و هوشمندانه تر و مفیدتر از قبل بازی کرد و تقریبا نوسان نداشت.

احمد نوراللهی
خیلی ها برای یادآوری بازی های خوبش در این فصل سراغ گل او در دربی برگشت می روند. گلی که استقلال را پس زد و باعث شد پرسپولیس گام بزرگی به سوی قهرمانی بردارد. اهمیت این گل آنقدر زیاد است که می توان احمد نوراللهی را فقط به خاطر رقم زدن همین اتفاق به شدت ستایش کرد اما واقعیت این است که او در طول فصل فوق العاده بود. نوراللهی با تمام انرژی و توانش برای پرسپولیس بازی کرد و همواره سعی داشت در بحران ها به هر نحوی شده، گره از کار این تیم باز کند. این بازیکن با آزادی عمل بیشترش در این فصل تبدیل به یک هافبک خلاق و مدرن شد که هم خوب دفاع می کند، هم گل می زند و برای هم تیمی هایش موقعیت می سازد. حالا هیچکس تردید ندارد که جوانک آزادشهری بعد از شروع خیره کننده اش در تیم درخشان، تبدیل به عنصری مهم و پیش برنده در تیم برانکو شده است.

علی علیپور
در این مقطع پایانی فصل افت کرد و البته جای تأسف است که از سوی برخی هواداران مورد کم لطفی قرار گرفت. علیپور اما همان گلزن فوق العاده فصل قبل بود که شاید تنها به خاطر حساسیت مسابقات هفته های پایانی و البته تحلیل رفتن قوای جسمانی در این مقطع نتوانست پایانی خوش برای فصل خودش رقم بزند و در آقای گلی دبل کند. با این حال او به اندازه یک مهاجم قابل و باکیفیت گل زد و تا هفته آخر در کورس آقای گلی بود. یادمان نرود او در بسیاری از بازی های بزرگ خیال برانکو و پرسپولیسی ها را راحت کرد و کیفیت بالایش را با ضرباتی تعیین کننده و هوشمندانه به نمایش گذاشت تا جایی که حالا مشتری اروپایی دارد. علیپور هم بدون تخفیف حتما در جمع بهترین های فصل پرسپولیس قرار خواهد گرفت چرا که ثابت کرد درخشش فصل قبلش اتفاقی و جرقه نبوده و روی او به عنوان یک مهاجم تمام کننده می توان حساب ویژه ای باز کرد.