به «شرافت» رحم كنيد

بعد از پيروزي مهم پرسپوليس برابر نفت تهران، موج ديگري از اتهام زني ها فضاي فوتبال ايران را اشغال كرده است. اين بار نوبت به برخي از هواداران استقلال و تراكتورسازي رسيده كه به سرخپوشان پايتخت تهمت تباني بزنند و برد آنها را زير سوال ببرند. شاهد دوستان هم اشتباه بزرگ نادر صفرزايي، دروازه بان جوان نفت است كه در دقايق ابتدايي بازي مرتكب خطاي هند شد و كارت قرمز گرفت. حالا او از سوي عده اي در مظان اتهام كم كاري قرار گرفته. برخي حتي پا را از اين هم فراتر گذاشته اند و علي دايي را نيز به همدستي با گلر اخراجي متهم مي كنند! اين عده مي پرسند چرا دايي بعد از اخراج صفرزايي، بهترين بازيكنش را از زمين بيرون كشيده و فرد ديگري را به جاي ايمان مبعلي انتخاب نكرده است؟

اين روزها فضاي فوتبال ايران آنقدر چرك شده كه در آن شنيدن هيچ شايعه اي جاي تعجب ندارد. گلر جوان نفت در حالي به تباني متهم مي شود كه شايد هيچكس فكرش را هم نمي كرد او در اين بازي به جاي فراهاني درون دروازه قرار بگيرد. در همه گمانه زني ها از تركيب نفت حتي تا چند ساعت قبل از بازي گفته مي شد شهاب عادلي گلر فيكس اين تيم خواهد بود. اين فرضيه به ويژه از آنجا قوت مي گرفت كه در مسابقه با ماشين سازي وقتي فراهاني سه اخطاره شد، علي دايي او را تعويض كرد و به همين شهاب عادلي چند دقيقه فرصت بازي داد. حالا چطور ممكن است با گلري كه هيچكس از بازي كردنش اطلاع نداشته، زد و بند صورت گرفته باشد؟ چرا يك درصد فكر نمي كنيم اين دروازه بان كم تجربه روي پاس خارق العاده و 70متري محسن مسلمان دچار اشتباه محاسباتي شده باشد؟ مگر اولين بار است كه در فوتبال از اين اتفاق ها رخ مي دهد؟ مگر يك گلر ملي مثل محمدرضا اخباري جلوي 50هزار استقلالي به كاوه رضايي پاس گل نداد؟ مگر سياوش يزداني از پيكان در دقيقه دهم بازي با استقلال يك خطاي ناشيانه نكرد و اخراج نشد؟

پرسپوليس فصل گذشته جام قهرماني را به همين نفت تهران داد. بهترين بازيكنان نفت در جريان آن پيروزي معروف دو بر صفر، عليرضا بيرانوند، جلال حسيني و وحيد اميري بودند كه هر سه نفر آنها الان بازيكن پرسپوليس هستند. در آن مقطع تقريبا همه ايران مي دانستند كار بيرانوند با پرسپوليس تمام شده و جلال حسيني فصل بعد كاپيتان قرمزها خواهد بود، اما آنها دودستي شرافت شان را چسبيدند. پرسپوليس امسال با پرسپوليس پارسال چه فرقي كرده كه سزاوار تحمل تهمت تباني باشد؟ طاهري عوض شده يا برانكو تغيير كرده؟ قرمزها پارسال فقط يك امتياز براي قهرماني كم آوردند و مساوي با نفت هم كارشان را راه مي انداخت. امسال اما تيم آنها با شش امتياز اختلاف در صدر بود كه به نفت رسيد.

از همه خنده دارتر، وسط كشيدن پاي علي دايي است. مشهور است كه مي گويند يك مسابقه واليبال فقط در يك حالت ممكن است سه بر سه مساوي شود؛ آن هم وقتي كه بازي واليبال در تمرينات تيم هاي علي دايي انجام مي شود و تيم دايي از حريفش عقب مي افتد. در اين صورت او آنقدر جر مي زند كه بازي مساوي شود و از زير باخت فرار كند! بند به بند وجود علي دايي مملو از ميل به موفقيت است و اصلا همين غريزه استثنايي او را در 47سالگي پاي كنكور دكترا مي كشاند. حالا خيالبافان به چنين كاراكتري هم تهمت «راه دادن» مي بندند، فقط به خاطر اينكه از اعتراف به برتري تيم رقيب طفره بروند. كاش كمي بيشتر به مفهوم «شرافت» رحم كنيم. به خدا ارزش اين، از هر جام و جواهري بالاتر است.