به «پورت سعيد» ثاني، خوش آمدي خوزه! / قهرمان قاهره، ناجي پرسپوليس؟

1- سرانجام پس از كشمكش هاي فراوان سرمربي جديد باشگاه پرسپوليس در ليگ دوازدهم حرفه اي معرفي شد و اگر اتفاق خاصي رخ ندهد، خوزه مانوئل ديخسوس هدايت سرخپوشان در اين دوره از رقابت ها را بر عهده خواهد داشت. در پروسه تعيين كادر فني قرمزها، اتفاقات عجيب و غريب فراواني رخ داد كه خيلي از آنها مخصوص فوتبال ايران هستند. در اين مدت بسياري از هواداران پرسپوليس هزار بار در مرز بين خوف و رجا به حركت درآمدند و جاي اميد و نااميدي را در قلبشان تغيير يافته ديدند. پيگيري ثانيه به ثانيه مذاكرات باشگاه با گزينه هاي سرشناس خارجي از يكسو به آنها دلگرمي مي داد و شنيدن ناگهاني نام هايي مثل پروين و دايي، ذوقشان را كور مي كرد. ظاهرا اما، اين سريال فرسايشي و عذاب آور با يك فينال خوشايند و دلپذير براي پرسپوليس ي ها به پايان رسيد و آنها توانستند يك مربي موفق و اسم و رسم دار را كه دست كم «روي كاغذ» مانعي براي تداوم كاميابي هايش در ايران ندارد، به تهران بكشانند. كالدرون و خوزه كه دو گزينه نهايي سرخپوشان بودند، هر دو كارنامه قابل قبولي داشتند كه مي شد به آنها دل خوش كرد، اما با انتخاب نهايي مانوئل پرتغالي در عمل بهترين گزينه ممكن رخت هدايت يكي از محبوب ترين تيم هاي آسيا را به تن كرد. با وجود همه انتقاداتي كه به عملكرد رويانيان وارد است و اگرچه نمي توان به اين آساني ها رقم اعلامي او در مورد قرارداد خوزه و دستيارانش را پذيرفت، اما بايد جذب اين مربي سرشناس را جزو نكات مثبت كارنامه سردار تلقي كرد. تجربه تاريخي نشان داده در فوتبال ما حتي درست پول خرج كردن هم هنري است كه خيلي ها از آن بهره نمي برند؛ همانطور كه فلان آقاي مدير به اتكاي سرمايه پايان ناپذير فلان مالك، گزينه مضحكي مثل تومباكوويچ را با نزديك به دو ميليارد تومان دستمزد وارد فوتبال ايران مي كند و همه چيز را رو به نابودي مي برد. همين كه رويانيان خودش و تيمش را در اين گرداب فراگير گرفتار نكرد و مردي را برگزيد كه بزرگ ترين مدافع او، «كارنامه» اوست جاي قدرداني دارد.

2- آخرين خبرها حاكي از آن بود كه خوزه مانوئل بامداد چهارشنبه وارد ايران مي شود و از عصر پنجشنبه تمرينات تيم جديدش را زير نظر مي گيرد. حضور دوباره يك مربي نسبتا بزرگ و موفق در فوتبال ايران ، يك بار ديگر همان نگراني ها و دلمشغولي هاي خاص خودش را به همراه مي آورد. اينكه اگر نتوانيم شرايط مطلوب را برايش فراهم كنيم، اينكه اگر ستاره هاي مان ساز مخالف هميشگي شان را اين بار عليه او كوك كنند، اينكه امكانات سخت افزاري و نيز سوء مديريت حاد حاكم بر فدراسيون كنوني در مسير كارش مانع تراشي كند و بازدهي اش را پايين بياورد و يا اينكه زبان تند و نيت ناپاك «برخي» از پيشكسوتان، جو را به زبانش ملتهب كند؛ اين همه، گوشه اي از دغدغه هاي مردماني است كه حالا بعد از دلشوره اي طولاني مدت، فرصتي براي لبخند زدن يافته اند و لازم است كه با درس گرفتن از گذشته، اين موهبت را از آنها دريغ نكنيم. اميدواريم بازيكنان پرسپوليس ضمن درك صحيح از اين موضوع كه فرصت زياد و ارزشمندي را براي آماده سازي از دست داده اند، نهايت همكاري را با خوزه براي موفقيت تيم شان داشته باشند و او را در مسير محقق كردن نظم و ديسيپلني كه مي گويند جزو خصوصيات كاري اش است، ياري كنند. نگاهي گذرا به ليست بازيكنان مازاد پرسپوليس فصل پيش و تأمل در بلاتكليفي بسياري از آنها، نشان مي هد موفقيت بازيكن، خيلي از مواقع موازي با موفقيت تيم معنا مي پذيرد و اين كاميابي، بيش از هر چيز ديگري در گرو حفظ نظم و هارموني مجموعه است. همچنين اميدواريم اين بار شاهد تجربه تلخ مشكل آفريني دستياران خطاكار و بلند پرواز ايراني در كار سرمربيان خارجي نباشيم و اگر قرار است كسي بيايد، به قصد تجربه اندوزي و با نيت «كمك» بيايد، نه «پاتك»!

3- سرمربي جديد پرسپوليس كه ظاهرا اختلافات شخصي عميقي هم با دو هموطن سرشناسش – مورينيو و كي روش – دارد، پس از موفقيت نسبي در پرتغال، طلايي ترين روزهاي كاري اش را طي يك دهه حضور در مصر، با الاهلي اين كشور سپري كرده است. او با تجربه كار در يك كشور جهان سومي و از يك استاديوم چند ده هزار نفري سرخ رنگ، به ورزشگاه سرخ رنگ ديگري نقل مكان مي كند كه به شدت شبيه استاديوم خانگي الاهلي در قاهره است و مي تواند دلتنگي هاي خوزه را تا حد زيادي پوشش بدهد. برخلاف خيلي از مربيان بي كيفيت و تمام شده اي كه به باشگاه هاي ايراني پيشنهاد مي شوند، قطع همكاري مانوئل خوزه با تيم سابقش به دلايل فني و فوتبالي رخ نداده است. او قهرمان بلامنازع تاريخ يكي از محبوب ترين تيم هاي باشگاهي قاره آفريقا است كه بعد از وقايع هولناك ورزشگاه پورت سعيد و كشته شدن 74 نفر در جريان بازي تيمش با المصري در سال گذشته ترجيح داد اين كشور را براي هميشه ترك كند. حالا ما از بازمانده حمام خون اين بندر مه آلود، اجراي عمليات نجات براي تيمي را انتظار مي كشيم كه در عشق و محبوبيت چيزي كم از باشگاه پيشين خوزه ندارد. شايد لازم باشد يك نفر به مانوئل بگويد اينجا هم براي خودش يك پا پورت سعيد است. شايد فوتبال ما به اندازه آن فاجعه تاريخي كشته نداده باشد و آمار مرگ و ميرهايش در همان عدد هفت بازي ايران و ژاپن يا سالي چند جانباخته هيجان زده و قرباني خشونت متوقف مانده باشد، اما اينجا هم فوتبال بخش بسيار مهمي از زندگي آدم ها را تشكيل مي دهد. حتما به خوزه بگوييد خيلي از آدم هايي كه چند شبانه روز بدون پلك زدن گزارش هاي مربوط به حضور او در پرسپوليس را دنبال مي كردند، با انبوهي از مشكلات ريز و درشت در زندگي شخصي شان دست به گريبان اند؛ شغل درست و حسابي ندارند، پس اندازشان زير صفر است، عادت گوشت و مرغ خوردن را ترك كرده اند، در آلوده ترين هواي دنيا نفس مي كشند و ديري است كه «شادي» از كنج خانه هاي شان رخت بربسته است. با اين همه، هنوز عادت جدي گرفتن فوتبال را در گير و دار گرفتاري هاي روزمره شان گم نكرده اند و همچنان حاضرند با دريافت اولين پالس هاي مثبت، بار سنگين غم و اندوه شان را پشت در ورزشگاه جا بگذارند و براي پرسپوليس شان «عشق پارتي»هاي صد هزار نفري تشكيل بدهند. اينجا همان پورت سعيد است، با جوي خوني كه به جاي چمن، در دل ميليون ها هوادار فوتبال مي جوشد.

4- ابراز علاقه وسيع و وحشتناك هواداران الاهلي مصر به خوزه مانوئل و كوشش شبانه روزي آنها در فضاي مجازي براي نگه داشتن اين مربي در تيم شان، شباهت زيادي داشت به تلاش هاي همين چند هفته اخير ميليون ها پرسپوليس ي براي حفظ دنيزلي؛ حالا كه اين هر دو مربي محبوب خارجي به دلايل غيرفوتبالي مجبور به كناره گيري از تيم هاي شان شده اند، مي توان حضور «فرگوسن مصر» در ايران را بيشتر به فال نيك گرفت. باشد كه «پدرخوانده»، به خوبي خلأ فني و عاطفي افندي را براي پرسپوليس ي ها پر كند.