به بهانه تحریم رسانه ها / پول میلیاردی نوش جان ، جواب مردم را بدهید!

 قبل از دربی تصور می کردیم تصمیمی که بازیکنان تیم ملی فوتبال برای تحریم رسانه ها گرفته اند، حتی شاید یک صدم درصد درست باشد اما با بازی روز گذشته پرسپولیس و استقلال متوجه شدیم شاید تقصیر ما رسانه هاست که این قدر به این بازیکنان بها دادیم که آنها چنین تصمیمی گرفتند.

دیروز نشانی از بازیکنان میلیاردی در زمین نبود، دیروز کسی نمایشی که از بازیکنان میلیاردی انتظار داشت، ندید، دیروز ملی پوشانی که جزء بازیکنان گرانقیمت فوتبال ما هستند، آنقدر ضعیف بازی کردند که شک کردیم زمانی ملی پوش بوده اند. شاید هم تقصیر ما رسانه هاست که آنها ضعیف بازی کردند. شاید مصاحبه نکردن با رسانه ها باعث شود کیفیت بازی آنها بالاتر برود. شاید مشکل فنی آنها از ما رسانه هاست که اگر غیر از این بود، آنها تصمیم به تحریم رسانه ها نمی گرفتند.

چندی پیش و پس از رقابت های المپیک خبر رسید که بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران در واکنش به اعتراض ها به این رشته ورزشی و اینکه چرا آنها در مقایسه با المپیکی ها مبالغ بسیار بیشتری می گیرند تصمیم گرفتند از مصاحبه با رسانه ها خودداری و به قول خودشان رسانه ها را تحریم کنند.

نیازی نیست که به آنها یادآوری کنیم رسانه یکی از ارکان ورزش است و اگر رسانه ها نبودند این بازیکنان امروز مبالغ میلیاردی نمی گرفتند. نیازی نیست به آنها یادآوری کنیم زمانی را که خودشان با خبرنگاران تماس می گرفتند تا مصاحبه شان کار شود. حتما ذهن فراموشکارشان، فراموش کرده که پیش از این برای اینکه عکس شان روی جلد روزنامه ها و یا خروجی خبرگزاری ها قرار بگیرد، چه سر و دستی می شکستند و چه رقابتی با هم می کردند. حتما یادشان هست عکس های اولیه خودشان را در مطبوعات که شاید هنوز هم نگه داشته اند و با خاطراتش زندگی می کنند.

نیازی نیست که بگوییم اگر رسانه ها نبودند امروز این بازیکنان هم نبودند و اگر هم بودند به این جا نمی رسیدند و تاسف برای آن خبرنگارانی که تصور می کردند کسانی که با آنها تماس می گیرند با معرفت هستند و دوستی شان پایدار است غافل از اینکه وقتی آنها به جایی می رسند، همه چیز را فراموش می کنند؛ حتی درخواست و خواهش برای کار شدن مصاحبه هایشان را.

غافل بودیم از اینکه پس از چند بار پا به توپ زدن، این بازیکنان آنقدر خودشان را گم می کنند که تصمیم می گیرند بدون رسانه ها کارشان را پیش ببرند؛ غافل بودیم از اینکه حتی جواب سلام خبرنگارانی را که تا دیروز به آنها زنگ می زدند، را نمی دهند. البته که مقصر نیستند چرا که وقتی پای پول میلیاردی در میان باشد، همین می شود. وقتی همه چیز به پول خلاصه شود و جلوی چشمان طرف را اسکناس بگیرد، همین می شود.

اصلا تقصیر ما رسانه هاست؛ ما که به این بازیکنان بها دادیم و از سایر رشته ها غافل شدیم. ما که به جای اهمیت دادن به کشتی و وزنه برداری و دوومیدانی و... به دربی های سر کاری اهمیت و آنقدر به این بازیکنان بها دادیم که نمی دانستیم یک روز عواقبش دامن خودمان را می گیرد.

دیروز هم بازیکنان ملی پوش دو تیم پرسپولیس و استقلال از مصاحبه با رسانه ها خودداری کردند، آنها مصاحبه نکردند چون نمی خواستند و یا نمی توانستند درباره نمایش ضعیف شان در دربی توضیح دهند. حتما رسانه ها را تحریم کردند تا نگویند چرا با وجود پول های میلیاردی که می گیرند در زمین کارایی ندارند. آن هافبک و مهاجم و مدافع و دروازه بانی که در فصل نقل و انتقال ناز می کرد حتی یک دهم پولی که گرفته کارایی نداشته است. ناز کرد و پول میلیاردی گرفت، حالا هم ناز می کند و مصاحبه نمی کند؛ حق هم دارند؛ ناز میلیاردها خریدار دارد حداقل نزد مدیرانی که میلیارد میلیارد پول بیت المال را به پای اینها ریختند، خریدار دارد.

شاید دلیل اصلی تصمیم آنها همین بوده وگرنه اینکه پرداختن به رشته های دیگر و مقایسه دستمزد یک ورزشکار المپیکی که 4 سال در اردوهای مختلف به سر می برد با این بازیکنان کار خیلی اشتباهی نیست. قهرمان المپیک 2012 در ایران 200 سکه طلا می گیرد که به طور متوسط  حدود 150 تا 160 میلیون تومان می شود یعنی شاید کمتر از یک دهم قرارداد برخی از این فوتبالیست ها که بعضی از آنها هم لژیونر بودند و حالا به ایران بازگشتند.

بازیکنان راه خودشان را می روند و رسانه ها را هم راه خودشان را اما این دو در یک جا به هم می رسند و این همان جایی است که موفقیت شکل می گیرد. رسانه و بازیکن مکمل همدیگر هستند اما ظاهرا بازیکنان تیم ملی تصمیم گرفته اند خودشان راه موفقیت خودشان را باز کنند. اینها را که ما می شناسیم ممکن است بعدها گلایه کنند که یار دوازدهمی نداشته اند. آنها امروز به یار دوازدهم دهن کجی می کنند و فردا انتظار حمایت دارند؛ یار دوازدهمی که نماینده افکار عمومی و منتقل کننده صحبت های آنها به مردم است. بازیکنان تیم ملی اما تصمیم خطرناکی گرفته اند؛ تصمیمی که دودش اول به چشم فوتبال ایران و بعد به چشم خودشان می رود.

فوتبالیست ها می خواهند میلیاردی پول بگیرند اما کسی از آنها نپرسد که چه کارآیی داشتند و چه کار کردند. پول های میلیاردی و ماشین های چند صد میلیون تومانی نوش جانتان اما حداقل پاسخگوی مردم باشید؛ مردمی که احساس می کنند با حضور در ورزشگاه آزادی و تماشای نمایش ملالت آور دربی بیش از گذشته سر کار هستند و مردمی که برای خرید بلیت مسابقات هم دچار مشکل اند اما حنجره شان را برای شما پاره می کنند. البته شاید آن مردم هم همانند ما رسانه ها مقصر باشند چرا که کسی که پول میلیاردی می گیرد هیچ وقت مقصر نیست.