به سوی آینده

یحیی گل محمدی در آخرین بازی دور مقدماتی به جستجوی آینده بود. اهداف گل محمدی را این گونه می توان تصور کرد:

1/سرمربی ارتش سرخ می دانست شایعات به زودی به واقعیت تبدیل می شود. شایعات بر سر انتقال کنعانی زادگان و احمد نورالهی است. ضعف ریال و روزنه های امید که هر روز در کشورمان کمتر می شود هر فوتبالیستی را به شوق مهاجرت می اندازد و نباید فکر کرد داستان خلیل زاده و ترابی و رفیعی و رضائیان و طارمی و رسن و ... دوباره تکرار نشود. از این رو فرجی و شریفی آزمایش شدند و اتفاقا ازمون خوبی را گذراندند.

2/ مدتها است که همه می پرسند چرا پرسپولیس با دو هافبک تدافعی بازی می کند؟ یحیی حالا دو مهاجم حرفه ای دارد و سه بازیکن تکنیکی چون ترابی و پهلوان و عالیشاه پس بیرون نشان دادن سه هافبک پرسپولیس یعنی یحیی به رفتن احمد نورالهی و استفاده از کمال کامیابی نیا بعنوان زوج فرجی و استراحت بیشتر به سیدجلال و استفاده از سرلک و جانشینی برای او یعنی شریفی می اندیشد.

3/ جانشین بشار کیست؟ هافبک مرکزی پشت دو مهاجم پرسپولیس چه کسی باید باشد؟ نقش وینگر راست را چه کسی بر عهده می گیرد؟ جا به جائی های عالیشاه و ترابی و پهلوان در این بازی پاسخ سوالهای گل محمدی بودند؟

4/ پرسپولیس در سمت چپ ثروتمند است. اقایی و امیری و شجاعی و پهلوان و ترابی. بی گمان یحیی می داند بازیهای سختی دارد. امیری دفاع چپ خوبی حداقل در فاز تدافعی نبود اما شجاعی بارقه های امید را نمایان کرد.

5/ ال کثیر و مغانلو اگر بیشتر با ترابی و عالیشاه و پهلوان و در آینده با نعمتی و آقایی هماهنگ شوند می توانند روزهای خوبی را برای پرسپولیس به ارمغان اورند اما جانشینان آنها چه کسانی هستند؟ مهدی خانی و عبدی نشان دادند فاصله زیادی با مهاجمین ثابت پرسپولیس دارند اما شاید امیری ذخیره طلایی در صورت بازگشت آقایی شود.

6/ پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا بر خلاف بازیهای داخلی بود. آنها خوب گل می زدند اما خوب هم گل می خوردند و گل محمدی و کادرفنی اش باید برای تعادل پرسپولیس این دو لیگ چاره ای اندیشد البته اگر برنامه ریزی وحشتناک لیگ داخلی ما و کنفدراسیون آسیا مجالی دهد.