بگذارید گلهای عشق بر سکوهای آزادی بروید

قبل از بازی پرسپولیس و الدوحیل سایت فروشنده بلیط اعلام کرد بلیط تمام شده و به همین خیال بسیاری از هواداران به استادیوم نیامدند. اما بازی که شروع شد سکوهای خالی پشت دروازه آن هم در مسابقه مهم آسیایی توی ذوق میزد.

شاید برای فوتبال دوستان کشورهای دیگر خنده دار باشد اما از بازی بعد صفحه های هواداری مجبور شدند به هواداران بگویند با وجود اعلام تکمیل ظرفیت در استادیوم حضور داشنه باشید و باز هم در نهایت مسخرگی با وجود اعلام تکمیل ظرفیت به کسانی که این بار اعتماد نکرده و به استادیوم رفتند، بلیط کاغذی فروخته شد.

حالا با شروع دوباره لیگ شاهد گران شدن بلیط ها هستیم.
در شرایطی که مردم در تنگنای اقتصادی هستند، جمعیت حاضر در استادیوم آزادی هر روز کمتر می شود. اما ما باور نمی کنیم این گرانی دلیلش صرفه اقتصادی باشد.
با یک حساب سرانگشتی متوجه می شویم اگر بیست هزار نفر با بلیط 25 هزار تومانی به استادیوم بروند درآمدش مساوی ست با زمانی که بلیط 10 هزار تومان شود اما به علت ارزانی بلیط  پنجاه هزار نفر به استادیوم بروند.

از سویی دیگر برای پرسپولیس ساعت بازیها در بدترین ساعات اداری روز است. میدانیم در تهران اکثر مردم تا ساعت چهار و پنج عصر در محل کار خود هستند.
چه توجیهی باعث میشود ساعت بازی مدام ساعات 3 و 4 انتخاب شود؟

اینها تکه های پازلی ست که وقتی در کنار هم میگذاریم معنایش این است که مردم نباید زیاد به استادیوم بروند و این اتحاد مورد پسند خیلیها نیست
نکنید آقایان. این انصاف نیست با تنها دلخوشی این روزهای مردم اینطور معامله کنید

بلیط ها را ارزان کنید ساعت های بازی را 6 و 7 عصر تعیین کنید. بگذارید مردم دو ساعت شاد باشند. بگذارید در این فشار اقتصادی و سختی زندگی دو ساعت بدون دغدغه فارغ از دنیا بازی تیم محبوبشان را تماشا کنند.
خدا را اینطور خوش می آید. باور کنید

*آزاده محمدیه