بیست ميليارد پول در زمين ولي هيچي

«ميلياردر»هاي فوتبال ايران ، «گران»ترين بازيكنان فوتبال ايران ، «ستاره»هاي فوتبال ايران و هر چيزي كه نام شان باشد، نشان دادند نه تنها لياقت چنين صفاتي را هم ندارند بلكه آينه تمام نمايي از روزهاي «روزمره» فوتبال ايران هستند.

22 بازيكني كه در ميدان مي جنگيدند، دو مربي اي كه تيم شان را به زمين فرستادند، بازيكنان ي كه به عنوان تعويضي به ميدان آمده بودند و حتي هواداراني كه اعتراض شان با «گوجه» و «سنگ» از بازيكنان بود به درستي جايگاه فوتبال ايران را مشخص كردند.

 فوتبال «مرده» و «محافظه كار» كه روي ترس بازي مي كند، رمقي براي «جنگيدن» ندارد و به ساق هايشان هم با ديده «شك» و «ترديد» بايد نگريست. براي فوتبالي كه استقلال و پرسپوليس به عنوان پرهوادارترين تيم هاي ليگ است بايد گريست. حتي تصويربرداري اين بازي هم در حد فوتبال ايران بود. بازي براي چند دقيقه قطع شد و موضوع مهم تر پخش تصوير از بالاي ورزشگاه از طريق بالن بود كه كاملا مشخص بود مربوط به ساعت ها قبل است و از آن بدتر دليل پخش اين تصاوير به خاطر تبليغاتي بود كه ميان دو جايگاه طبقه اول و دوم قرار داشت.

 اين بازي حتي صداي حامد حدادي، ملي پوش بسكتبال ايران در NBA را هم درآورده و در صفحه شخصي اش نوشته: «20 ميليارد پول در زمين ولي هيچي؛ حيف وقتي كه گذاشتيم براي اين بازي...» احتمالا خيلي از ايرانيان از اينكه پاي گيرنده هايشان نشستند و اين بازي را تماشا كردند ناراحت هستند، كمتر از 24 ساعت و در بازي بارسلونا و رئال كه «جنگ» واقعي بود، بازي پرسپوليس و استقلال «صلح» شده بود، انگار دو تيم دوست داشتند بازي مساوي تمام شود تا نه در استقلال بحراني جديد شكل گيرد و نه در پرسپوليس تحولي صورت گيرد و نه... عادل فردوسي پور پس از پايان بازي در شبكه جام جم با طعنه گفت: «واقعا خسته نباشيد بينندگان عزيز كه حقيقتا تماشاي اين بازي از ملال آور ترين كارهايي بود كه مي شد كرد.» و اين حقيقت فوتبالي است كه با پول هاي ميلياردي مي خواست «تحولي» تازه در فوتبال ايران به وجود بياورد.

 بازي سرخابي با تساوي بدون گل پايان يافت؛ بازي اي كه شايد نتوان تحليلي براي آن نوشت. آيا اين مهم ترين داربي فوتبال ايران است، وقتي كاپيتان تيم ملي كمترين تاثير را در آن دارد و ملي پوشان حركت چنداني نداشتند؟ حدود 95 دقيقه هواداران ايراني منتظر ماندند تا «هيجان» به بازي برگردد اما مشخص نبود چرا بازيكنان چندان تلاشي براي «پيروزي» نداشتند. ايسنا هم در مطلبي نوشت: «تساوي خنثي هيچ تنشي ميان هواداران دو تيم ايجاد نكرد» پررنگ ترين حاشيه نيمه دوم داربي هفتاد و پنجم توقف چند دقيقه يي مسابقه به خاطر پرتاب سنگ، گوجه و بطري به داخل زمين بود. نكته جالب توجه هم صداي سوت هاي ممتد تماشاگران در ثانيه هاي پاياني مسابقه، ناراحتي آنها از نوع عملكرد بازيكنان هر دو تيم را نشان مي داد.

جذابيت هاي فوتبال ايران رو به پايان است، شايد در همه دنيا برگزاري داربي نوعي «لذت» و «فرصت» براي «همه» باشد، از بازيكن تا مديران، از تلويزيون تا هواداران، اما در ايران، گويي همه دوست دارند زودتر تمام شود. از بازيكن تا مربي، از مسوول فوتبال تا نيروهاي انتظامي و اين براي مجموعه فوتبال ايران اتفاق خوبي نيست. بازتابش را مي توان در جامعه ديد؛ جامعه يي كه به اين موضوعات ساده هم «ناگهان» حساس مي شود...