بیگانه با فوتبال، غریبه با مدیریت

رویانیان فی النفسه چهره منفوری نبود اما عدم آشنایی اش با فوتبال و گلوگاه ها و البته سیاهچاله های آن کار را به جایی رساند که با فاصله لقب بدترین مدیر تاریخ پرسپولیس را از آن خود کند. مدیری که پای ستاره های زیادی را به پرسپولیس باز کرد اما تمامی این ستاره ها پشت این آوار بدهی ها و سومدیریت ها مدفون شدند تا تنها سیاهی از دوره او باقی بماند.

ایرج عرب مدیر فعلی پرسپولیس اگرچه در شخصیت و جایگاه تفاوت های شگرف و اساسی با رویانیان دارد اما دو شاخصه سبب شده تا اون در همان باتلاقی فرو برود که رویانیان در آن غرق شد. عرب همانند رویانیان با فوتبال بیگانه است. مردی که با چراغ خاموش و به عنوان یک چهره ناشناخته و معاون باشگاه پرسپولیس آمد و با جدایی ناگهانی گرشاسبی یک شبه حکم مدیریت گرفت. چهره ای که همانند رویانیان عقبه نظامی دارد و کارمند بخش حراست بوده اما روزمه و اعتبارش به هیچ وجه با آوازه رویانیان قابل قیاس نیست.

عرب نیز همانند رویانیان با فوتبال یک بیگانه تمام عیار است و این ناآشنایی حالا در کلیدی ترین و بحرانی ترین شرایط سالیان اخیر بدل به پاشنه آشیل او شده. در حالیکه نشانه های جدایی برانکو ایوانکوویچ از پرسپولیس از مدتها پیش هویدا بود، عرب با خوش خیالی محض تا روز آخر آن را انکار کرد و حتی بعد از ارسال نامه فسخ قرارداد برانکو به باشگاه روی نظریه خود اصرار داشت که برانکو هنوز مربی پرسپولیس است و هیچ اتفاقی رخ نداده!

او تا همین جا به دلیل از دست دادن موفقترین مربی خارجی تاریخ فوتبال ایران و مردی که پرسپولیس را از خاکستر ناکامی به قله موفقیت رساند، به تنهایی شایسته کسب عنوان بدترین مدیر تاریخ پرسپولیس است و از رویانیان پیشی می گیرد اما او در این مسیر سقوط آزاد با سرعتی عجیب پیش می رود. عرب غریبه ایست که نه تنها از فوتبال چیزی نمی داند، بلکه مدیریت را هم بلد نیست و لاجرم مولفه های مدیریت را فرا نگرفته. پس اساسا نمی داند مدیریت بحران چیست و به هنگام بروز بحران چه باید کرد و نتیجه همین می شود که با بروز بحرانی به این بزرگی در پرسپولیس نه از منظر فوتبالی و نه از وجه مدیریتی نمی تواند تصمیمی درست و اصولی گرفته و بحران را مدیریت کند و تلفات را به حداقل برساند.

مدیرعامل پرسپولیس نزدیک به 10 روز با ماجرای جدایی ناگهانی برانکو سرگرم بود و با شوک ناشی از آن و خرج کردن کلیدواژه هایی همچون پرداخت حقوق، بازگشت، شکایت و... وقت را تلف کرد و از ابتدای هفته جاری تصمیم برای استخدام یک مربی جدید گرفت. این تصمیم اما با یک بحران تازه همراه بود؛ ابتدا چند روز به پای مربی تحت قرارداد با باشگاه دیگر تلف شد و پس از آن باشگاه و هیات مدیره منفعل تصمیم گرفتند تا یک مربی خارجی را جایگزین برانکو کنند. اتفاقی که سبب شده تا در این هفته نام نزدیک به 10 مربی حوالی باشگاه پرسپولیس شنیده شود. نام هایی که هر کدام محصول پرزنت کردن یک مدیربرنامه هستند که مدیریت باشگاه را تحت تاثیر خود قرار داده اند.

در شرایطی که تمامی تیم های لیگ برتری سرمربیان خود را شناخته اند و جسته و گریخته تمرینات خود را کلید زده اند، پرسپولیس هنوز مربی ندارد و هر روز یک نام جدید حوالی باشگاه شنیده می شود که همین تشتت نفرات و مانور مدیربرنامه ها قطعا کار را برای یک انتخاب معقول و منطقی دشوار و دشوارتر می کند. بیهوده است اگر انتظار داشته باشیم عرب با آن بیسوادی در حوزه فوتبال و بی تجربگی در حوزه مدیریت یک انتخاب اصولی و درست برای نیمکت پرسپولیس داشته باشد.

پس هواداران پرسپولیس بهتر است با خیال راحت و بدون استرس، چشم بر این بلبشو بسته و سعی کنند در فصل جاری از فوتبال بدون حرص و رقابت لذت ببرند. چرا که با این مدیرعامل و هیات مدیره ظاهرا قرار است پرسپولیس در این فصل به نیت ورزش و برای حفظ سلامتی در لیگ شرکت کند!