تاوان مدیریت فصلی

در تاریخ 19 دی سال 1397 بود که باشگاه پرسپولیس در خبری رسمی اعلام کرد که ماریو بودیمیر مهاجم کروات سابق ایران در حال مذاکره با پرسپولیس است. در آن خبر اعلام شد که بودیمیر قرار است به اردوی پرسپولیس در قطر اضافه شود و پس از انجام معاینات پزشکی قراردادش را با پرسپولیس امضا کند، اتفاقی که درنهایت رخ داد و این مهاجم کروات و بلندقامت با قراردادی یک و نیم ساله به پرسپولیس پیوست.

همان زمان در خصوص بودیمیر گفته می شد که قرارداد او با پرسپولیس قرارداد سنگین از لحاظ مالی است و چیزی حدود 500 هزار یورو ارزش دارد که برای مهاجمی در سطح بودیمیر قراردادی بسیار سنگین بود، اما به هر صورت قرارداد امضا شد. بودیمیر در مدت حضورش در پرسپولیس توانست گل هت تریک قهرمانی را در بازی با پارس جنوبی جم به ثمر برساند و یک گل هم در لیگ قهرمانان آسیا به ثبت رساند.

پس از پایان نیم فصل حضور بودیمیر در پرسپولیس و جدایی برانکو از جمع سرخپوشان، ماریو بودیمیر هم به علت آنچه عدم پرداخت حقوق و مطالباتش اعلام شد از پرسپولیس جدا و قراردادش را فسخ کرد. بودیمیر وقتی متوجه شد که مدیریت وقت باشگاه پرسپولیس و ایرج عرب برنامه ای برای پرداخت مطالبات او ندارند از پرسپولیس به فیفا شکایت و به دنبال گرفتن طلبش رفت.

بودیمیر ادعا کرد که 148 هزار یورو از پرسپولیس حقوق طلبکار است و این پول را می خواهد. پس از آن وقتی بودیمیر به تیمی جدید پیوست به خاطر مبلغ کم قراردادش با تیم جدیدش و مبلغ زیاد قراردادش با پرسپولیس برای دریافت غرامت از پرسپولیس به فیفا شکایت کرد و ادعای 327 هزار یورویی را مطرح کرد.

حالا با اعلام دفتر حل اختلاف فیفا، این شکایت تایید شده و باشگاه پرسپولیس باید 148 هزار یورو بابت حقوق معوقه بودیمیر و 327 هزار یورو بابت غرامت، به این مهاجم کروات پرداخت کند. یعنی در مجموع باشگاه پرسپولیس رسما به پرداخت 475 هزار یورو به علاوه 5 درصد سود سالانه به بودیمیِر محکوم شده است و باید تا 2 ماه آینده این مبلغ را پرداخت کند وگرنه از 3 پنجره نقل و انتقالاتی محروم خواهد شد.

در مورد پرونده بودیمیر این مساله مطرح است که اگر در زمان ایرج عرب به موقع و به درست در خصوص این موضوع ورود می شد هیچ گاه پرسپولیس چنین حکمی را تجربه نمی کرد. همان زمان که بودیمیر از پرسپولیس شکایت کرد اگر مدیریت وقت پرسپولیس به موقع عکس العمل نشان داده بود یا دفاع خوبی در این خصوص انجام می داد یا پیگیر دفاعیات خودش بود و به موقع در زمان خودش به این پرونده رسیدگی می کرد هیچ گاه چنین حکمی علیه پرسپولیس صادر نمی شد.

به غیر از ایرج عرب، محمدحسن انصاری فرد هم در این پرونده مقصر است چرا که او هم می توانست در زمان مدیریت در پرسپولیس به این موضوع ورود کند و به دنبال حل و فصل آن برود، اما کارهای مهم تری مانند خرید کت وشلوار و جوراب از حساب پرسپولیس داشت و به این مهم نرسید.

نکته مهم اینجاست که دادگاه CAS هم اعلام کرده که به این پرونده نمی تواند ورود بکند و محکومیت پرسپولیس به پرداخت 475 هزار یورو قطعی است. به زبان ساده اگر ایرج عرب که در زمان مدیریت او در ابتدای فصل بودیمیر از پرسپولیس جدا شد و بعد از آن محمدحسن انصاری فرد کمی دلسوزانه رفتار و به این پرونده ورود می کردند باشگاه پرسپولیس در شرایط فعلی چنین ضرر هنگفتی نمی داد.

حتی در این خصوص نمی شود مهدی رسول پناه را هم مقصر جلوه داد، زمانی که او سکان هدایت مدیریت پرسپولیس را بر عهده گرفت چنین رأی اولیه صادرشده بود و مشخص بود که تایید هم می شود. به زبان ساده به خاطر ندانم کاری مدیران پیشین پرسپولیس این باشگاه حالا باید در خوشبینانه ترین حالت 475 هزار یورو از 2 میلیون دلار پاداش آسیایی خود را دودستی تقدیم بازیکنی بکند که در مجموع 3 گل هم برای پرسپولیس به ثمر رساند. وجود مدیران ناکار بلد در فوتبال ایران و در باشگاه های ایران همیشه ضرر و زیان خود را داشته است و بودیمیر آخرین پرونده و آخرین مورد آن نخواهد بود.

حالا سوال اینجاست که مدیری مثل ایرج عرب یا حتی محمدحسن انصاری فرد که چنین ضرر و زیان های هنگفتی را به پرسپولیس وارد کردند آیا در مراجع مخصوص پاسخگو خواهند بود یا خیر؟ اصلا چرا وقتی می شد پرونده بودیمیر را با مبلغ بسیار پایین و با پرداخت مطالبات او بست، چنین رفتاری صورت گرفت تا بودیمیر که درنهایت 148 هزار یورو از پرسپولیس طلبکار بود هم برای گرفتن پولش اقدام و شکایت نکند و هم غرامت یک سال قرارداد دیگرش با پرسپولیس را هم که 327 هزار یورو است را نگیرد؟ آیا عامل یا عاملین چنین اشتباه بزرگی محاکمه می شوند؟ آیا آن ها جوابگو هستند که چطور با رفتار و تصمیمات غیرعقلانی خود ضرری هنگفت به بیت المال زدند و کاری کردند تا از جیب یک باشگاه دولتی چنین مبلغی هزینه شود؟

شاید اگر در آن زمان مدیریت کاربلد روی کار بود به راحتی می توانست این پرونده را مدیریت و حل و فصل کند و حداقل اجازه ندهد چنین رایی صادر شود. می شد با یک دفاع خوب و حتی با مصالحه رای این پرونده را برگرداند اما چنین اتفاقی رخ نداد تا پرسپولیس مجبور شود این مبلغ هنگفت را پرداخت کند.

شاید این یک تجربه بزرگ برای مدیران تصمیم گیرنده در سطح کلان ورزش باشد که هرکسی را به عنوان مدیر و تصمیم گیرنده در باشگاه پرسپولیس انتخاب نکنند چون نتیجه چنین انتخاباتی چنین ضررهای سنگینی را ازنظر مادی و معنوی بر جا می گذارد.