تحليل پرسپوليس در مقابل الإتحاد

پرسپوليس در حالي الإتحاد عربستان را شكست داد كه دو گل از روي ضربات شروع مجدد دريافت كرد و با وجود دريافت دوگل، در تاكتيك هاي دفاعي، مشكل نداشت!

پرسپوليس در اين مسابقه همانند بازي هاي مقابل ذوب آهن و نفت تهران، متحول بود. اين درحالي است كه حتي چندتن از بهترين هاي خود را هم در اختيار نداشتند.

دو تفاوت خاص در اين مسابقه نسبت به مسابقات قبل ديديم: «نبودن فاصله ي زياد بين مدافعان تا مهاجمان پرسپوليس » و «كارهاي تاكتيكي دو و سه نفره ي بسيار در همه ي منطقه هاي زمين» كه شكل بارزتر اين دو تفاوت را ساعاتي بعد در تيم بارسلونا در مقابل رئال مادريد هم مشاهده كرديم.

درواقع از ديدگاه شكل شناسي، شكل بازي پرسپوليس در اين مسابقه فراتر از ايران و حتي آسيا بود.

ممكن است سؤال شود كه آيا پرسپوليس در طول فصل نيز همانند بازي مقابل ذوب آهن، همانند نفت تهران، و به خصوص همانند الإتحاد عربستان ، مي توانست اينچنين بازي كند و با اختلاف ده امتياز يا بيشتر، قهرمان ليگ شود؟ اگر «جواب منفي باشد و دلايلي نظير عدم يارگيري مناسب در ابتداي فصل، داوري نامناسب، عدم شانس، حاشيه هاي درون يا بيرون باشگاه و... طرح شود»، اين جواب براي طولاني مدت، به هيچ عنوان معقولانه به نظر نمي رسد. اما اگر «جواب مثبت باشد، يعني بله پرسپوليس مي توانست در طول فصل با اين شكل بازي كند ولي درحقيقت بازي نكرد يا نتوانست»، باز بايد يك «چرا؟» در مقابل اين پاسخ طرح گردد كه پاسخ اين چرا قطعاً راهي روشن براي مديران باشگاه پرسپوليس خواهدبود.

براي آگاهي بيشتر عرض مي كنم بسياري از باشگاههاي بزرگ دنيا، در پايان هرفصل، دو جلسه با حضور ده نفر كه شامل كارشناسان ، تحليلگران، مفسران روانشناس، كارشناسان داوري و.... مي شوند، تشكيل مي دهند. در پايان اين دو جلسه، عامل يا عوامل موفقيت يا ناكامي مشخص مي گردد و براي موفقيت بيشتر در فصل بعد، بهترين تصميمات را لحاظ مي كنند.

حسين غديري پور / نظريه پرداز بين المللي فوتبال