تراژدی فرار از خوشبختی

بین بازیکنانی که این روزها زمزمه جدایی شان از تراکتورسازی به گوش می رسد، کمتر توجهی به محمد نوری می شود. بیشتر حواس ها معطوف به محمد ابراهیمی محبوب و البته سینا عشوری پرحاشیه است، اما انگار نه انگار که بین این جماعت اسم کاپیتان پیشین پرسپولیس هم به چشم می خورد؛ بی آنکه کمترین توجه رسانه ای به او وجود داشته باشد یا هواداری دلش به حال این بازیکن بسوزد. حتی لابه لای گمانه زنی ها در مورد تیم آینده بازیکنان مازاد هم حرفی از پیشنهادهای نوری نیست تا اینطور به نظر برسد که کار برای او خیلی سخت شده. نوری حدود یک ماه دیگر وارد 36سالگی می شود و دیگر بعید است که فراز خاصی از فوتبالش باقی مانده باشد. اگر اتفاق ویژه ای رخ ندهد و محمد در وضعی شبیه امروز فوتبال را کنار بگذارد، بعدا شاید کمتر کسی از او یاد کند؛ حال آنکه روزگار او حالا می توانست خیلی متفاوت از امروز باشد.

محمد نوری جزو بهترین بازیکنان یکی از بدترین نسل های پرسپولیس بود. او در نیمه نخست دهه نود تک چراغی بود که در ویرانه غروب زده سرخ ها سوسو می زد. هنوز داستان شکرگذاری خاصش بعد از پیروزی پرسپولیس بر پیکان در نیم فصل دوم لیگ چهاردهم و قطعی شدن بقای تیم در لیگ برتر از یاد کسی نرفته. با این وجود او چندی پس از آن شکرگذازی تصمیمی گرفت که یک خودکشی حرفه ای به معنای واقعی کلمه بود. نوری که قراردادش با پرسپولیس تمام شده بود و ظاهرا با تمایل باشگاه برای ادامه همکاری مواجه بود، تصمیم گرفت راهی لیگ قطر شود و با پیوستن به باشگاه المسیمر یک درآمد هنگفت برای خودش دست و پا کند. کسی نمی داند که این هدف نوری تا چه حد تامین شد و مداخل او در شبه جزیره چقدر بیشتر از سقف قرارداد پرسپولیس بود، اما آنچه از مسیمر در تاریخ به جا ماند، انبوهی از شکست های رنگارنگ و خفت بار بود. نوری در پایان آن فصل برای بازگشت به پرسپولیس اقدام کرد، اما دیگر دیر شده بود. برانکو ترکیب بهترین پرسپولیس دو دهه اخیر را شناخته بود. محسن مسلمان که بازیکن مازاد چهار باشگاه آخرش بود، در پرسپولیس احیا شد و به قله فوتبالش رسید. پس نوری راهش را به سمت تبریز کج کرد و این آغاز یک پایان بود.

سرنوشت محمد نوری خیلی عجیب است؛ چسبیده به ناکامی و گریزان از موفقیت. او در پرسپولیس کیفیت نسبتا خوبی داشت، اما قربانی هم تیمی های بی کیفیت شد و اسمش به عنوان کاپیتان ضعیف ترین پرسپولیس تاریخ به ثبت رسید، پس از آن، فاجعه تیم محقر المسیمر رقم خورد و بعدش هم انواع و اقسام شکست ها در بدترین تراکتور هشت سال اخیر؛ تیمی مملو از بحران که حالا برای عبور از این شرایط امثال محمد نوری را به سمت درهای خروج هدایت می کند. کسی چه می داند؛ شاید اگر نوری در آن بزنگاه حیاتی قید پول شیوخ قطری را می زد و در پرسپولیس می ماند، الان سهمی از روزهای زرین این باشگاه پیدا می کرد و با تصاویری از بالا بردن جام قهرمانی آماده خداحافظی می شد، اما یک انتخاب اشتباه، همه چیز را زیر و رو کرد و خاطرات سال ها تکاپوی او در پرمخاطب ترین تیم ایران را به باد داد؛ طوری که لابلای ایسلندی زدن های هواداران هم شاید کمتر کسی به یاد بیاورد تا همین چند سال پیش یک هافبک مو بلند وسط زمین این تیم می دوید و توپ ها را پخش می کرد. حیف از آنکه شریک غم ها بود و خودش را از شهد شادی ها محروم کرد.