تمدید با برانکو؛ یک ضرورت بی چون و چرا

پرسپولیس در برهه حساسی قرار گرفته است. شکست سنگین در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا چیزی نبود که هواداران، مربیان و مدیران این باشگاه منتظرش بودند. این شکست بیشترین حجم انتقادات را از برانکو ایوانکوویچ به دنبال داشت. سرمربی کروات حتی وقتی در ابتدای لیگ پانزدهم با تیمش در رده شانزدهم قرار گرفت هم این همه مورد انتقاد قرار نگرفته بود. حتی شکست در دربی برگشت لیگ شانزدهم هم برای هواداران پرسپولیس این قدر سنگین تمام نشد. اما باخت 4 بر صفر به الهلال خیلی نگاه ها را تغییر داده است. انتقادهای زیادی به ترکیب اولیه پرسپولیس و تاکتیک این تیم در بازی با الهلال وارد است که شاید چند مورد از آن ها واقعا هم به جا بود. اما تبعات این شکست با خود آن تناسب چندانی ندارد. چرا که برخی نسبت به توانایی های برانکو مردد شده اند و حالا به این نتیجه رسیده اند که باشگاه نباید برای تمدید قرارداد با او عجله کند.

اما نگاه منصفانه تری هم وجود دارد. به این نکته دقت کنیم که مربیان هم در فوتبال مثل بازیکنان ممکن است روز بد داشته باشند. آن روز هم روز بد برانکو بود. مدت زیادی از دو بازی رفت و برگشت مقابل الاهلی نمی گذرد. تعویض های برانکو در دو بازی همه را حیرت زده کرده بود و باعث شده بود خیلی ها او را دیوانه وار ستایش کنند. اما در بازی با الهلال حساب و کتاب ها درست پیش نرفت. سید جلال حسینی به هر دلیلی که بود بازی نکرد. مهدی طارمی چند روز پیش تر محروم شد. بازیکنان در فاز دفاعی بدترین عملکردشان را ارائه دادند و پرسپولیس شکست سختی خورد. شکستی که به عقیده خیلی ها جبران شدنی نیست. اما آیا به صرف یک شکست باید در توانایی های برانکو تردید کرد؟

قرارداد برانکو در پایان فصل جاری به پایان می رسد و خیلی روشن است که او پیشنهادات زیادی از تیم های داخلی و خارجی خواهد داشت. تصمیم مدیران پرسپولیس چیست؟ آیا آن ها هم نسبت به توانایی های مربی شان تردید کرده اند؟ نگاه آن ها باید قاعدتا با نگاه احساسی و هیجانی هواداری تفاوت داشته باشد. آن ها به وضوح نتیجه ثبات یک مربی را در یک باشگاه دیده اند. نظیر این اتفاق در تیم ملی ایران هم افتاده است و از همین الان خیلی ها نگران دوران بعد از کی روش هستند. واقعیت این است که کار در تیم ملی ایران و باشگاه هایی مثل پرسپولیس و استقلال سخت است. همین استقلال بعد از برکناری علیرضا منصوریان و مطرح شدن گزینه هایی در حد فاتح تریم به وینفرد شفر رسید. برای پرسپولیس هم همین وضعیت را می شود پیش بینی کرد. قطعا گزینه های داخلی مورد اقبال هواداران این تیم نخواهند بود. علی دایی، حمید درخشان، حمید استیلی یا یحیی گل محمدی؟ کدام یک حمایت حداکثری هواداران پرسپولیس را دارند؟

واقعیت این است که آمدن برانکو به پرسپولیس یکی از معدود اتفاقات مثبت و درست در فوتبال ایران در سال های اخیر است. مثل حضور کی روش در تیم ملی. چه بهتر که تایم این اتفاق خوب بیشتر شود تا اثرات مثبت بیشتری را ببینیم. کوتاه آمدن خوب نیست اما تیمی که امروز به نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسیده دو سال پیش در بدترین وضعیت به سر می برد. بدون تردید برانکو نقش اصلی را در این سیر صعودی شگفت انگیز ایفا کرده است. او باید بماند و بیشتر کار کند. حذف در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا اصلا دلیل خوبی برای تردید در توانایی های پروفسور نیست.