تو كه نوشم نه اي، نيشم چرايي؟ / عدد بده آقاي وزير!

«هر دم از اين باغ بري مي رسد»؛ ظاهرا اين مصرع قديمي را بايد شرح تمام و كمال مديريت سه ماهه محمود گودرزي در وزارت ورزش دانست. چهارمين گزينه حسن روحاني براي تصدي اين مسووليت كه بعد از هت تريك ناكامي هاي دولت در مجلس به كابينه پيوست، طي همين مدت كوتاه كاري كرده كه دل برخي از هواداران ورزش در ايران حتي براي محمدعلي آبادي تنگ شود؛ آنچه خيالش هرگز در باور هيچ تنابنده اي نمي گنجيد! رييس مجمع پرسپوليس و استقلال كه بي تفاوت به وظايف قانوني اش هرگونه توجهي را از سرخابي ها دريغ كرده، حتي به همين بلاتكليفي آنها هم كفايت نمي كند و هر كجا مجال مي يابد نمك به زخم دو قطب اول فوتبال ايران مي پاشد. براي گودرزي و تفكرات لج درآورش، حتي سركشي به اردوي تيم ملي دووميداني هم فرصت خوبي است براي تاختن به فوتبال: «اين 25 و 30 ميليون هوادار را براي پرسپوليس و استقلال از كجا مي آوريد؟»

به نظر مي رسد «دكتر» محمود گودرزي از تحقير فوتبال لذت مي برد و علاقه اي هم به ترك اين عادت ندارد. شايد خصومت وي با محبوب ترين رشته ورزشي كشور ريشه در روزهايي دارد كه او روي تشك كشتي مي رفت و لابد فقر امكانات در آن حوزه را ناشي از تمركز مسوولان روي فوتبال مي ديد. امروز وزير محترم ورزش در حالي در كثرت هواداران پرسپوليس و استقلال تشكيك مي كند كه همه جاي دنيا مسوولان در تلاش هستند با پروبال دادن به آنچه دارند، توجه اجتماعي بيشتري را براي زيرمجموعه خودشان بخرند. گودرزي اما به عمد خانواده ورزش ايران را كوچك مي كند تا نشان بدهد حتي با ساده ترين مولفه هاي مديريتي هم بيگانه است. در مملكتي كه مردمانش از كمبود شديد امكانات رفاهي و اسباب سرگرمي رنج مي برند، اين عضو هيات دولت حتي به مختصر دلخوشي قديمي ايرانيان هم چشم طمع دارد و درصدد حقير جلوه دادن آن برمي آيد. كاش آقاي «دكتر» ساعتي وقت بگذارد و به كليپ شادي اهالي شهرهاي مختلف بعد از موفقيت هاي پرسپوليس و استقلال نگاهي گذرا بيندازد. اين ملت فوتبال را دوست دارند استاد؛ فقط كافي است به همان دووميداني توجه كنيد؛ جايي كه احسان حدادي هم براي ديده شدن زير پرچم پرسپوليس مي رود.

گودرزي در حالي با طعنه و كنايه تعداد هواداران دو تيم اول ايران را زير سوال مي برد كه اگر ابهامي در اين زمينه وجود دارد، اتفاقا اشكال كار از او و اسلافش است. دست بر قضا يكي از مسووليت هاي جايي مثل وزارتخانه ورزش و جوانان اين است كه با متدهاي ساده افكارسنجي و پژوهش، تكليف همين معماها را روشن كند و بگويد «جوانان» اين مملكت هوادار كدام تيم هاي «ورزشي» هستند؟ وقتي اطلاعات خام حتي در همين سطح ساده و پيش پا افتاده هم موجود نيست، دوستان مسوول در وزارتخانه براساس كدام متر و معيار برنامه مي ريزند و سياست گذاري مي كنند؟ زير سقف اين شهر حتي يك چلوكبابي ساده هم اگر بخواهد آغاز به كار كند، اول تعداد و سليقه مشتريانش را بررسي مي كند تا بر اساس آن خوراك تهيه كند. چگونه است كه وزارت ورزش و جوانان بدون آگاهي از ذائقه مخاطبانش كار مي كند و پول ملت را به يغما مي برد؟

بله، شايد طي اين سال ها ادعاي برخي از مديران و مسوولان پرسپوليس و استقلال در مورد حجم هواداران شان غلوآميز بوده باشد، اما آنچه مسلم است اينكه فوتبال در ايران از مخاطبان پرشمار و ميليوني بهره مي برد. در ميان خيلي از تهيه كنندگان صداوسيما معمول است كه مي گويند «هريك مسيج دريافتي، يعني 10 نفر بيننده»؛ در اين شرايط حدنصاب هايي بين 5 تا 7 ميليون پيامك براي برنامه هايي مثل نود و فوتبال برتر به ثبت رسيده است كه نشان دهنده خيلي از مسايل هست. در اين مملكت بسياري از مسوولان از صبح تا شب روي اقبال توده هاي مردم مانور مي دهند، اما جالب است كه فقط پرسپوليس و استقلال ناچار به ارايه سند مي شوند! خود آقاي گودرزي بهتر از هركس ديگري مي داند كه «ميليون» فوتبال، خيلي واقعي تر از «ميليون» آنهايي است كه دايما و به هر مناسبتي از حماسه مردم سخن مي گويند، اما كسي توان موشكافي و تدقيق در ادعاهاي شان را ندارد!

گويا قرار است دست كم در ورزش كشور به وارونه بودن شعار دولتمردان ايمان بياوريم. هرچقدر كه در دستگاه اجرايي دولت عدالت و مهرورزي خبري از اين دو مقوله نبود، ظاهرا تدبير و اميد هم قرار است در دولت موسوم به اين عناوين تبديل به كيميا شود. اگر به اين تيم هاي دولتي كه زير مجموعه خودتان هستند رسيدگي نمي كنيد، حداقل نمك به زخم شان نپاشيد. گاهي سكوت بهترين راه است، وقتي حرف خوبي براي گفتن وجود ندارد.