ارتش سرخ دات کام

تحلیل ها

جای هیچ کس خالی نیست ...

نویسنده : ارتش سرخ

-

نظرات : 0 اظهار نظر

-

4 سال پیش

جای هیچ کس خالی نیست

ارتش سرخ دات کام :

پرسپولیس با شکست النصر عربستان در یک دیدار سراسر هیجان و استرس، حالا خود را در دیدار نهایی لیگ قهرمانان آسیا 2020 می بیند. جایی که باید هواداران سرخ به انتظار پایان ماراتن شرق آسیا بنشینند و از هم اکنون برای فینال 29 آذرماه لحظه شماری می کنند.

اما صعود ارتش سرخ به فینال رقابت ها، آن هم در شرایطی که هر 3 روز یک مرتبه بازی کردن را تجربه کردند، دست کمی از شاهکار نداشت. 7 بازی در طول فقط و فقط 19 روز؛ اعدادی که روی کاغذ هم با یکدیگر جور درنمی آیند اما سرخپوشان متعصب، فعل خواستن را صرف کردند و آن قدر تلاش کردند تا تعصب شان، خستگی ساق های شان را شرمنده کرد. پس از پایان دیدار مقابل السد، بازیکنان روی زانو حرکت می کردند و خوابیده یکدیگر را در آغوش می گرفتند. صحنه ای که سراسر غیرت بود.

شاگردان یحیی گل محمدی به مصداق واقعی کلمه، یک «تیم» بودند و همین موضوع، راز موفقیت شان بود: عدم اتکا به تک بازیکنان. اعلام محرومیت بهترین گلزن تیم، آن هم درحالی که فقط 3 ساعت به شروع بازی مانده، می تواند کمر یک تیم را خم کند. همه شاهد بودیم چه اتفاقی افتاد. عیسی آل کثیر حتی اجازه ورود به ورزشگاه را هم پیدا نکرد؛ اما مهدی عبدی جوان به همان شیوه، با همان تاکتیک و با همان کیفیت، دروازه النصر را فروریخت تا سهم بزرگی در صعود به فینال داشته باشد. جمع کردن این تیم پس از مواجه شدن با چنین شوک بزرگی، کار هرکسی نبود، اما کادر فنی سرخپوشان به نحو احسن انجامش دادند.

پیش از پاندمی کرونا ویروس، پرسپولیس 2 بازی در لیگ قهرمانان انجام داد و ثمره اش یک باخت و یک تساوی بود. همین نتایج برای چسباندن ارتش سرخ به قعر جدول گروه C کافی به نظر می رسید. بهترین بازیکنان تیم در آن 2 دیدار، علی علیپور و مهدی ترابی بودند و همه از اتکای پرسپولیس به ستارگانش سخن می گفتند. همان 2 ستاره نیز به شیوه ای که اصلاً درخور شأن نام پرسپولیس نبود، در نقل و انتقالات تابستانی پیراهن سرخ را از تن خارج کردند و به هوای لژیونر شدن، پول را ترجیح دادند. حالا پرسپولیس در فینال آسیاست و نه تنها باید بازیکنان جداشده، حسرت جدا شدن شان را بخورند؛ بلکه بار دیگر این موضوع به هواداران اثبات شد که «تنها، پرسپولیس است که می ماند» و درخشش تک ستارگانش در یک برهه زمانی خاص، فقط و فقط از بابت بر تن داشتن همان پیراهن سرخی است که از آن سخن به میان آوردیم. بگذریم…

پرسپولیس در ادامه لیگ قهرمانان، ابتدا 2 پیروزی متوالی مقابل التعاون به دست آورد و سپس با یک گل مغلوب الدحیل شد. تاکتیک تیم تعریفی نداشت و بیشترین انتقاد، متوجه بازیکنان جدید الورود پرسپولیس و عملکرد کادر فنی بود. احسان پهلوان خوب کار نمی کرد، سعید آقایی به راحتی جا می ماند و آل کثیر نیز در 3 دیدار ابتدایی، پایش به گلزنی باز نشد. تنها نکته امیدوارکننده تیم، عملکرد فوق العاده حامد لک بود که بی حاشیه و کاملاً در خدمت تیم، از همان روز اول در قفس توری ارتش سرخ مشغول دلبری شد.

اما به قول یحیی، تک ستاره این تیم «پرسپولیس» بود و همین موضوع، تیم را در یکی از سخت ترین تورنمنت های تاریخش به فینال رساند. در ادامه، با ما همراه باشید تا عملکرد نفربه نفر سرخپوشان در لیگ قهرمانان آسیا را از منظر فنی با یکدیگر بررسی کنیم:

سنگربان ارتش سرخ که بدون شک برای رسیدن به پیراهن مقدس این تیم، صبر بسیاری پیشه کرد، سرانجام در نقل و انتقالات تابستانی به آرزویش رسید و گویی با هر بار مهار توپ و نجات دروازه پرسپولیس، آرزوهایش را بغل می کرد. هر بازی، حامد عملکرد خیره کننده ای داشت و مهاجمان زهردار حریفان، اگر هر از چند گاهی مدافعان تیم را پشت سر می گذاشتند، به سخت ترین سد مقابل دروازه این تیم می رسیدند. سنگربانی که باز کردن دروازه اش در جریان بازی، غیرممکن است. حامد در طول 660 دقیقه جریان بازی، تنها 2 گل دریافت کرد که هر 2 گل نیز از روی نقطه پنالتی بود. بازی مقابل النصر نیز با مهار پنالتی مایکون، بیشترین سهم را در صعود ارتش سرخ به فینال داشت.

میانگین امتیازات فنی حامد لک در این مسابقات، 7٫16 به ثبت رسیده که در جمع شاگردان یحیی در لاین آپ اولیه تیم، از لحاظ نمرات فنی، بعد از شجاع خلیل زاده و در کنار سعید آقایی، دومین بازیکن برتر تیم به حساب می آید.

نیمکت نشین کردن کاپیتان باتجربه تیم در بالاترین سطح رقابت های فوتبال در قاره آسیا، دست کمی از کندن بیستون ندارد. در دوران برانکو ایوانکوویچ، زوج شجاع – سید جلال تکیه گاه امن کادر فنی و هواداران ارتش سرخ بود و بدون شک مصدوم یا محروم شدن یکی از این 2 نفر، قلب خط دفاعی را تحت تاثیر قرار می داد. پا به میدان گذشتن بدون یکی از این 2 نفر، قطعاً استرس و اضطراب را به بالاترین سطح خودش می رساند. اما اکنون که حدوداً یک سال از حضور حسین کنعانی زادگان در ترکیب تیم می گذرد، او نشان داده اگر روز خوبش را تجربه کند، به همراه شجاع خلیل زاده، در آسمان محوطه جریمه به حریف باج نمی دهند و کندن بیستون، هنگامی اتفاق می افتد که این 2 نفر در قلب خط دفاع باشند و مهاجمان حریف قصد گشودن دروازه را داشته باشند.

کنعانی در 6 دیدار از 7 دیدار پرسپولیس مهره فیکس قلب خط دفاع بود و میانگین نمره 7٫01 را کسب کرده است. او پنجمین بازیکن برتر ازلحاظ فنی در جمع شاگردان یحیی گل محمدی است.

شجاع خلیل زاده، بدون شک بهترین بازیکن پرسپولیس در این تورنمنت بود. سرسخت در دفاع، زهردار در حمله و تلاش گر، همچون یک سرباز جان برکف که تا سر حد جان برای بالا نگه داشتن پرچم سرخ پرسپولیس تلاش می کند. کافی است در یک بازی، خط حمله تیم کارایی لازم را نداشته باشد؛ آنگاه شجاع جور خط حمله تیم را هم می کشد و کافی است سرمربی به او اجازه دهد در محوطه جریمه تیم حریف، حتی برای لحظاتی کوتاه آفتابی شود. کار تمام است؛ شجاع تور دروازه حریف را به لرزه درآورده. عملکرد شجاع در این تورنمنت و به خصوص دیدار مقابل التعاون، دلیل بر این ادعاست که بدون شک «شجاع خلیل زاده بهترین بازیکن پرسپولیس در این جام بود».

مدافع سرسخت ارتش سرخ که روز پنجشنبه نیز بازگشتش به تیم ملی را جشن گرفت، مهره ثابت و جدانشدنی ترکیب پرسپولیس بود و حتی در بازی مقابل الدحیل که سعید آقایی به علت مصدومیت قادر به همراهی تیم نبود، خلیل زاده در پست مدافع چپ به بازی گرفته شد و باوجود باخت تیم، نمایش قابل قبولی از خود بر جای گذاشت. شجاع در 7 دیدار، نمره میانگین 7٫17 را کسب کرد و برترین بازیکن ثابت پرسپولیس در لیگ قهرمانان 2020 به حساب می آید.

سعید آقایی که سابقه بازی با لباس سپاهان را در کارنامه دارد و تا پیش از پیوستنش به پرسپولیس، با به وجود آوردن انواع و اقسام حاشیه ها، چه داخل مستطیل سبز و چه بیرون از آن، جو هواداری را بر ضد خودکرده بود، بدون شک یکی از بمب های نقل و انتقالاتی پرسپولیس در پنجره ترانسفر تابستانی به حساب می آید. بلافاصله پس از اعلام رسمی ثبت قرارداد این بازیکن با ارتش سرخ، شاهد ایجاد دودستگی میان هواداران پرسپولیس بودیم و برخی این اقدام باشگاه را اشتباه می دانستند و برخی دیگر، سعید آقایی را لایق بخشش.

اما مدافع چپ جدید سرخپوشان، بی توجه به حواشی، یکی از بازیکنان ثابت پرسپولیس شد و با عملکرد خوبش، هواداران را مجاب به حمایت از خودش کرد. بلافاصله پس از به صدا درآمدن سوت پایان دیدار، سعید آقایی که طول زمین را در 90 دقیقه، چندین و چند بار طی می کرد و سانترهای دقیقش، نشان از رفع مشکل چندساله پرسپولیس در جناحین بازی داشت، در 6 بازی برای ارتش سرخ به میدان رفت که بازی مقابل پاختاکور، اوج درخشش این بازیکن بود و موفق شد با کسب نمره میانگین 7٫16 در طول مسابقات در کنار ایجاد 5 موقعیت خطرناک به عنوان برترین بازیکن تیم از این حیث، او را در کنار حامد لک، به دومین بازیکن برتر تیم تبدیل کرد. فارغ از پیشینه عملکرد بازیکن، همین موضوع برای تعریف تعصب به پرسپولیس کافی نیست؟

ظهور یک مدافع راست همه چیزتمام، از دستاوردهای پرسپولیس تحت هدایت برانکو در محرومیت 2018 و 2017 بود. سیامک نعمتی که به علت کمبود بازیکن در اردوگاه پرسپولیس، از پست تخصصی اش به پست مدافع راست منتقل شد، عملکردی از خود بر جای گذاشت که حتی برانکو ایوانکوویچ نیز انتظارش را نمی کشید. سیامک حتی در فینال لیگ قهرمانان آسیا 2018 در ژاپن هم عملکرد قابل قبولی داشت و در مسابقات جاری نیز با ابتلای مهدی شیری به کووید-19 و دیرتر ملحق شدنش به جمع سرخپوشان در دوحه، در پست مدافع راست به بازی گرفته شد و بازی مقابل پاختاکور، بهترین عملکرد را از خود بر جای گذاشت. عملکرد سیامک آن قدر درخشان بود، که بعید به نظر می رسد مهدی شیری برای باز پس گرفتن موقعیتش در ترکیب ثابت، کار راحتی پیش رو داشته باشد و می توان گفت نعمتی، انتخاب اول یحیی در ادامه مسابقات برای مدافع راست خواهد بود. این بازیکن با کسب میانگین نمره 6٫91، هشتمین بازیکن برتر ترکیب ثابت سرخپوشان بود و در تمامی 7 دیدار به میدان رفت.

برخلاف دوران سرمربیگری برانکو ایوانکوویچ و لیگ قهرمانان آسیا 2018، اکنون با حضور کمال کامیابی نیا سرحال، احمد نوراللهی باتجربه و اضافه شدن میلاد سرلک باانگیزه، انتخاب زوج هافبک تدافعی برای هر بازی، با توجه به سیستم بازی تیم یحیی گل محمدی و تاکتیک موردنیاز تیم در هر مسابقه، دست سرمربی برای انتخاب بازیکن در این پست، بازِ باز است. در بازی هایی که تیم میل هجومی بالایی نیاز داشته باشد، زوج احمد نوراللهی و میلاد سرلک، در بازی هایی که گل نخوردن، اولویت اول تیم باشد، زوج کمال کامیابی نیا و سرلک و در دیدارهایی که به دست گرفتن مالکیت پلن A تیم باشد، زوج کمال و احمد به بازی گرفته خواهند شد.

در این مسابقات، احمد نوراللهی، کمال کامیابی نیا و میلاد سرلک به ترتیب 5، 4 مرتبه به عنوان یار ثابت به میدان رفتند و میانگین نمرات 6٫91، 6٫88 و 6٫78، ثمره نمایش های قابل قبول آن ها بود. به دلیل موارد مذکور، نمی توان 3 هافبک تدافعی تیم را در جمع 11 بازیکن برتر تیم جای داد؛ زیرا عملکرد این بازیکنان در کنار یکدیگر به کمال می رسد.

پیشرفت پله به پله و جا افتادن بیشتر در ترکیب، بازی به بازی، مصداق عملکرد احسان پهلوان در جمع شاگردان یحیی گل محمدی است. 2 بازی ابتدایی مقابل التعاون و همچنین دیدار مقابل الدحیل، این وینگر مورداطمینان سرمربی، جزو سردرگم ترین بازیکنان تیم بود و همین موضوع باعث شد انتقادات به یحیی گل محمدی، مبنی بر چرایی استفاده از بازیکن ناآماده به اوج خود برسد. اما همچون عملکرد تیمی، بازی مقابل الشارجه نقطه عطف عملکرد احسان پهلوان بود و انتخاب به عنوان برترین بازیکن میدان با ارسال 2 پاس گل، دلیلی بر این ادعاست. عملکرد احسان پهلوان در بازی های بعدی و هماهنگی روزافزونش با سایر بازیکنان، حاکی از به بار نشستن تصمیمات فنی یحیی بود و پافشاری سرمربی تیم بر تاکتیکش، به نحو احسن و در بهترین موقع جواب داد.

پهلوان نیز به عنوان یکی از موتور محرک های تیم، 7 مرتبه به میدان رفت و میانگین نمره 6٫91، او را هفتمین بازیکن برتر در میان بازیکنان ثابت تیم کرده است.

تعصب به پیراهن سرخ یا بهتر بگوییم «خودی و غیرخودی بودن» را ملیت تعیین نمی کند. بشار، باوجود عراقی بودنش، از خیلی ها پرسپولیسی تر و با تعصب تر است. او که مهره مورداطمینان و راه فرار برانکو در برابر انتقادات به این سرمربی در قبال کنار گذاشتن محسن مسلمان بود، در زمان سرمربیگری گابریل کالدرون نیز شیوه بازی اش پخته تر شد و اکنون زیر نظر یحیی گل محمدی، به مرد شماره یک خط هافبک تبدیل شده. او قصد دارد با کسب جام آسیایی، ویترین افتخارات باشگاهی اش را تکمیل کند و بااخلاق خاصش، تعریف از بازیکن عراقی شاغل در لیگ ایران را 180 درجه تغییر داده است. مسوولیت پذیری بشار را حتی فوت مادرش نیز نتوانست تحت تاثیر قرار دهد و اشک هایش پس از صعود ارتش سرخ به فینال آسیا 2018، تعصبش را خلاصه می کرد.

دست تقدیر، حالا بشار را دوباره در یک قدمی جام آسیا قرار داده است. او پس از 2 سال، دیگر نمی خواهد مرد بازنده میدان نهایی باشد و در راه رسیدن به فینال نیز، یکی از تأثیرگذارترین مردان پرسپولیس بود. از گلزنی برابر التعاون در گروه مرگ تا ارسال پاس گل برای مهدی عبدی در دیدار سخت نیمه نهایی مقابل النصر عربستان. بشار در هر 7 دیدار به میدان رفت که میانگین نمره 7، او را ششمین بازیکن برتر پرسپولیس می کند.

توصیف عملکرد عیسی آل کثیر در خط حمله پرسپولیس، در قامت کلمات نمی گنجد. کافی است ضربه سر قدرتمندش مقابل السد، 2 گل تمام کننده اش مقابل پاختاکور، بازی با انگشت شکسته برای پرسپولیس، گرفتن پنالتی مقابل التعاون، ایجاد همدلی اش پس از محرومیت و بغض هایش در اردوگاه تیم را به یاد بیاورید. او که برای رسیدن به پیراهن پرسپولیس، سختی های زیادی کشید، 8 سال پس ازآنکه تیم محبوبش را از روی سکوهای ورزشگاه آزادی حمایت کرد، سرانجام به وصال معشوقش رسید و از همان روز اول، دلبری هایش برای هواداران آغاز شد. او اکنون در حال دست وپنجه نرم کردن با محرومیت 6 ماهه اش از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیاست اما حتی اگر موفق به همراهی ارتش سرخ در فینال نشود، غیرممکن است بشود سهم بزرگش دررسیدن پرسپولیس به دیدار نهایی را نادیده گرفت.

آل کثیر که در 6 بازی به میدان رفت، میانگین نمره 7٫15 را کسب کرد و چهارمین بازیکن برتر تیم در لیگ قهرمانان آسیا 2020 به حساب می آید.

رفت و برگشتش در دوران محرومیت را فراموش کنید. وحید برای مبارزه زیر پرچم ارتش سرخ، خستگی را برنمی تابد؛ گویی اصلاً «خستگی» در دایره واژگان فرهنگ لغتش جایی برای قرار گرفتن ندارد. درحالی که بازی های فشرده و گاهاً پرسینگ شدید حریفان، نفس سربازان سرخ را بریده بود، بازی مقابل النصر سرسخت در نیمه نهایی به 2 وقت اضافی کشیده شده و علناً تصور مقاومت سرخپوشان تا دقیقه 120، کمی دور از منطق به نظر می رسید؛ اما این تیم همدل تر و برای رسیدن به موفقیت، هم قسم تر از همیشه بود.

وحید امیری نیز سرآمد خستگی ناپذیری سربازان سرخ بود. دقیقه 102 بازی مقابل النصر را دوباره به تماشا بنشینید؛ آن بازیکن سرخپوش که شیوه استارت زدنش به بینندگان تلویزیونی گمان می دهد دقیقه 2 بازی باشد، وحید امیری است. او در هر 7 بازی به میدان رفت و موفق شد میانگین نمره 6٫62 را کسب کند.

عبدی، ستاره نسل جدید پرسپولیس

درخشش ستاره های جوان، هواداران را بیش از پیش به آینده پرسپولیس امیدوار می کند. آینده ای که خواه ناخواه، دیر یا زود از راه می رسد و باید بپذیریم که این نسل از بازیکنان پرسپولیس هم همچون ستارگان دهه 70 و 60، باید جای شان را به جوان ترها بدهند. مهدی عبدی، یکی از همین ستاره های آینده دار است. مهاجم جوانی که در اولین تجربه دربی، گلزنی کرد و هنگامی که عیسی آل کثیر با محرومیت AFC مواجه شد، نه تنها زیر بار فشارهای روانی کمر خم نکرد؛ بلکه همچون یک بازیکن باتجربه سختی های جانشینی تاثیر گذارترین بازیکن خط حمله را به جان خرید و با یک ضربه سر دقیق، سهم به سزایی در رساندن تیم به فینال آسیا داشت.

اغراق نیست اگر بگوییم شمایل پرسپولیس سال های آینده در مهدی عبدی خلاصه می شود؛ همانقدر درخشان، همانقدر شاداب، باانگیزه و همانقدر دوست داشتنی. او که در بازی مقابل الشارجه نیز به عنوان یار جانشین به میدان رفته بود موفق شد تنها چند دقیقه پس از حضورش، توپ چهارم را به تور دروازه الشارجه بچسباند و در بازی مقابل النصر نیز عملکردش نیازی به توضیح ندارد. او ازلحاظ «نسبت تاثیر گذاری با توجه به دقایق بازی»، بهترین بازیکن پرسپولیس است و اگر با صرف نظر کردن از دقایق حضور بازیکنان در ترکیب تیم بخواهیم نمرات شان را بررسی کنیم، مهدی عبدی با کسب میانگین نمره 7٫20 در صدر لیست بهترین بازیکنان تیم در لیگ قهرمانان آسیا 2020 قرا می گیرد.

لینک کوتاه : https://arteshesorkh.com/p/134692

نظرت رو بنویس

از حروف انگلیسی استفاده نکن

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر فقط کاربرانی که در سایت ثبت نام کرده باشند میتوانند نظر ثبت کنند.
جهت ثبت نام میتوانید اینجا کلیک نمایید.

اولین نفری باشید که نظرش را ثبت می کند.