جنجال آره نا

تصور می شد مسابقه حساس فولاد و پرسپولیس، در ورزشگاه تازه تاسیس فولاد آره نا برگزار شود اما ظاهرا در فوتبال ایران، «افتتاح» یک استادیوم به معنی برگزاری بازی در آن نیست و هوادارانی که قصد دارند بازی های فولاد را در این ورزشگاه تماشا کنند، باید مدت بیشتری صبر کنند. جدال میان شاگردان برانکو و قطبی در ورزشگاه غدیر، نگرانی های خاص خودش را برای تیم صدرنشین لیگ برتر داشت، چرا که آنها خاطرات چندان خوبی از این استادیوم در ذهن ندارند. بازی کردن در هیچ شهری در ایران به اندازه اهواز برای پرسپولیسی ها دشوار به نظر نمی رسد. همین فصل آنها پس از 2 پیروزی متوالی در هفته سوم لیگ، مهمان استقلال خوزستان بودند و با پرتاب شدید و قطع نشدنی سنگ از سوی هواداران تیم میزبان روبه رو شدند. مسابقه بارها متوقف شد اما در نهایت در حالی به پایان رسید که کاملا از شرایط عادی خارج شده بود. پیش از این نیز در نبرد با استقلال خوزستان، استقلال اهواز و فولاد، پرسپولیسی ها تجربه پذیرایی شدن با سنگ را داشته اند. در مسابقه روز یکشنبه خوزستان، خبری از پرتاب سنگ در استادیوم نبود اما ماجراهای رقم خورده در ورزشگاه آنقدر عجیب بودند که پرسپولیسی ها ترجیح می دادند با همان سنگ های قبلی پذیرایی شوند!

وقفه طولانی مدت برای اتوبوس تیم پرسپولیس در استادیوم غدیر، روحیه پسران پروفسور را کاملا به هم ریخت. آنها برای تمرین نهایی به ورزشگاه آمدند اما مدت زیادی را روی صندلی های شان گذراندند. اگر به هر دلیلی امکان ورود این تیم به فضای درون ورزشگاه وجود نداشت، چرا مسئولان برگزاری بازی این موضوع را قبل از حرکت اتوبوس با تیم در میان نگذاشتند تا پرسپولیس برای دقایق بیشتری در هتل بماند و دیرتر خودش را به استادیوم برساند؟ قطع شدن برق ورزشگاه، بهانه بسته بودن درها به روی بازیکنان و تماشاگران پرسپولیس بود اما چطور باید باور کرد که یک ورزشگاه فوتبال در اهواز، چیزی به نام «برق اضطراری» ندارد؟ ستاره های پرسپولیس در شرایطی به رختکن غدیر رفتند که ناچار بودند از نور تلفن های همراه برای روشن کردن این رختکن استفاده کنند. به صورت همزمان نیز مدام شایعه لغو بازی به گوش می رسید و بدون تردید این موضوع نیز به سهم خودش روی ذهن پرسپولیسی ها اثر می گذاشت. برای داستان قرمزها و اهواز، انگار نقطه پایانی وجود ندارد. این شهر قرار است همیشه نبرد با پرسپولیس را بیرون از زمین مسابقه آغاز کند. شاید در یک شرایط عادی، 2تیم نمایشی تماشایی ارائه می کردند و بازی جذاب از آب درمی آمد اما این سناریو، عملا فوتبال را کشت و اجازه نداد که تیم برانکو بازی همیشگی اش را به نمایش بگذارد. حالا این باور در بین مهره های سرخپوش وجود دارد که زنجیره این اتفاقات به صورت تعمدی کنار هم چیده شده اند. آنها به این باور رسیده اند که این بار به جای پرتاب سنگ، نقشه هوشمندانه تری از سوی میزبان برای پیروزی در بازی طراحی شده است.

ضعف و انفعال سازمان لیگ در برگزاری بازی های معمولی، ماهیت این نهاد را بیشتر از همیشه آشکار می کند. سعید فتاحی به جای انجام وظیفه اش، بیشتر به دنبال دوربین ها می گردد تا از هر فرصتی برای خودنمایی استفاده کند. او در استادیوم حتی با هواداران پرسپولیس صحبت می کند و در راهروی ورزشگاه خودش را به اتوبوس سرخپوشان می رساند تا مستقیما همه چیز را به آنها توضیح بدهد. فتاحی به عنوان مسئول برگزاری بازی ها در سازمان لیگ فوتبال ایران، عملا همه جا هست اما اگر این حضور مؤثر باشد، طبیعتا اتفاقاتی مثل بازی اهواز به وجود نمی آید. او بیشتر از آنکه به دنبال نظم و امنیت هر جدال باشد، به جست وجو برای دوربین ها ادامه می دهد. فوتبالی که با مدیرانی مثل فتاحی قدرت برگزاری دیدارهای لیگ برتر در شرایط استاندارد را نیز ندارد، طبیعتا هرگز نباید به دریافت میزبانی رقابت های بزرگ امیدوار باشد؛ مدیرانی که همه جا هستند و در واقع، هیچ جا نیستند.