حاج حبيب! مراقب باش

اصطلاحي در بين ورزشكاران رواج دارند كه مي گويد " بايد در اوج رفت " و اين در اوج موفقيت هجرت كردن عطيه اي است گرانبها كه بسياري از بزرگان ورزشي ما قدر آن را ندانسته و سرنوشت غم انگيزي نظير آنچه براي  مرحوم تختي و علي دائي و رضا زاده و  علي رضا حيدري و...در هنگام خداحافظي از دنياي قهرماني پيش آمد
همين حكايت در مورد مربيان و مديران هم صدق مي كند بسياري از مربيان بعد از موفقيت  خيلي زود اشباه مي شوند و در خلسه قهرماني آنقدر مي مانند تا مجبور شوند خيلي غم انگيز خداحافظي كنند و يا اين كه سعي مي كنند چون قطبي در اوج از صحنه بيرون روند زيرا توان ادامه كار را در خود نمي بينند اما با بازگشتي  بي مطالعه از برج عاج موفقيت سقوط كرده و هزينه هاي زيادي از بعد محبوبيت و شهرت مي دهند
در مورد مديران هم اين قضيه صدق مي كند نگاهي به بازگشت دو باره فتح الله زاده به استقلال و  رفتن عابديني به تيمهايئي چون پاسارگارد و سرخ پوشان و داماش بياندازيد تا متوجه شويم محبوبيت چه آسان خرج مي شود شايد يكي از بهترين مثالها در اين زمينه علي پروين باشد كه هر زمان كه  به فوتبال برگشت بخش زيادي از محبوبيت خود را از دست دادو كار به جائي رسيده است كه  اين روزها شايعه بازگشت او به پرسپوليس چندان با استقبال افكار عمومي رو به رو نمي شود براستي علت در چيست ؟
چرا در جهان فوتبال مرداني چون لاپورتا و فرگوسن و ونگر ... حضور طولاني وموفقي دارند اما در فوتبال ما چنين اتفاقي خيلي نادر است؟ شايد براي پاسخ به اين سوال بايد به طرز تفكر و عوامل اجتمائي جامعه خود بنگريم در جامعه شناسي ما حضور در گذشته و  تكيه بيش از اندازه به آن چه كه گذشت باعث مي شود كه افراد دچار غرور و بزرگ بيني و نگاه سطحي به ضعفهاي خود داشته باشند و  از سوي ديگر حضور مداحان!و نزديكان توليد حرفهائي كه عمدتا جنبه هاي حمايتي بي قيد و شرط دارد را كرده و در افراد توليد توهم كرده كه شخص فكر كند هيچ ايرادي نداشته و همواره حق با او است و به همين دليل از ياد مي برد كه در ادامه مسير بايد راهكارهاي جديدي داشته و از اشتباهات گذشته پند بگيرد
به نظر مي آيد قصه حاج حبيب كاشاني نيز چنين است  او مردي است كه توانست پس از سالها پرسپوليس را به قول عادل فردوسي پور بسيار دراماتيك و با گل دقيقه 96 قهرمان كند  اما اين دليل نمي شود كه او افكار هيتلري پيشه كند و بگويد " مهم اين است كه ما پيروز شويم چون از ما ديگر سوالي نخواهند كرد " و از انتقاد ها گريزان باشد حبيب كاشاني مديريت قبيله اي و يا در اصطلاح ايراني مديريت هييتي دارد او با رفاقتها مديريت مي كند و همين رفاقتها باعث مي شود كه به مسائل بسياراحساسي بنگرد خوب به خاطر داريم در سال اول حضورش در پرسپوليس بعلت رفاقت با استيلي خيلي راحت قيد دنيزلي را زد و در طول فصل باز همين رفاقت باعث شد كه اختلاف استيلي و قطبي را ببيند اما دم نزند همين رفاقت باعث شد در روز هائي كه براي فصل جديد برنامه ريزي مي كرد چون افكار عمومي و سازمان تربيت بدني با اهدافش كه يكي از آن اهداف گماردن حميد استيلي بر پست سرمربيگري بود مخالفت كند  عطاي كار را به لقايش بخشيده و  پرسپوليس را ترك كند و حالا گويا دو باره همان مديريت هييتي و رفاقتي و احساسي به سراغ او آمده است در اخبار مي خوانيم علي كريمي به حاج حبيب كاشاني قول داده است كه در نيم فصل به پرسپوليس آيد مي پرسيم آيا اعلام اين خبر منطق مديريتي دارد ؟ علي كريمي بازيكن تيم استيل آذين بوده و نيازي نيست كه عدم تعهد به تيمي كه از آن پول كلاني گرفته است را همه جا جار بزند و از سوئي مگر مشكل پرسپوليس كريمي است ؟اعلام اين كه علي كريمي به پرسپوليس بر مي گردد و چند مهاجم در نيم فصل به تيمهاي ديگر مي دهيم چه واكنشي مي تواند براي هافبكها و مهاجمين در حال حاضر سر خها بوجود آورد ؟آياآنها نسبت به ادامه بازيهاي خود دلسرد نمي شوند ؟آيا دلسردي كريمي در استيل آذين نمي تواند براي اين تيم مشكل ايجاد كند؟ آيا استيل آذين بايد از اكنون بازي بدون كريمي را تمرين نمايد ؟آيا اين روند منطقي است ؟
كاشاني معلم مهربان و مدير مردمي است اما با اين نحوه مديريت تنها دچار مشكل مي شود و شايد تمامي محبوبيت خود را از دست بدهد آِيا بهتر نيست به او گوش زد كنيم كه " حاج حبيب! مراقب باش"؟