حالا همه به یاد هادی افتاده اند ...

حالا همه در تلاشند تا بگویند در کنارش بودند.

حالا همه به تکاپو افتاده اند تا بگویند او بهترین بازیکن پرسپولیس بوده است.

حالا همه یادشان افتاده که با رفتن او پرسپولیس تا ابد 10 نفره شده است! گاهی مرگ معجزه می کند. اما این معجزه همیشگی نیست. 24 ابدی همین یکشنبه فهمید حتی در آن دنیا هم تنهاست!

فرصت انجامش را داشت. فضایی مناسب و قلیانی چاق برای لحظاتی فارغ از فوتبال و هیجان! دیوارها مانع دیده شدن بود. به او می گفتند: خوش باش برادر! یک پک که کسی را نکشته! اما همیشه یک جواب داشت: من کاپیتان پرسپولیس هستم. فقط کافی است یک هوادار من را در این حالت ببیند. آن وقت چه جوابی برای او باید داشته باشم؟!

نگاهش به آینده بود. همیشه یک مبادا او را همراهی می کرد! همیشه یک خط قرمزی را پیش رو می دید. دوستان و دوستارانش نتوانستند حریف این خط قرمزهایی شوند که خودشان به راحتی از آن رد می شدند. این بازوبند خیلی ها را هوایی کرد اما برای هادی یک راهنما شد.

امروز دیگر تنها نیست!

همه هستند. عکسهایش را در صفحات مجازی دست به دست می کنند. بر سر مزارش می روند! حتی کاری می کنند که فوتبالشان نابود شود تا بگویند امروز در کنارش هستند. اینها معجزه مرگ است!

وقتی خبری از مرگ نبود کسی همراهش بود؟!

کاپیتانی هم نتوانست او را از تنهایی در بیاورد. این بازوبند فقط و فقط برایش مسوولیت ساز بود.

به خاطر همان بازوبند باید می رفت تو دل دردسر! باید از بی پولی ها و خواسته های همبازیانش می گفت اما نمی توانست حریف دلش شود. اهل جار و جنجال نبود. می دانست خیلی ها در دلشان می گفتند بی عرضه است اما زندگی خودش از همه این حرفها مهمتر بود. نگاه نکن به تاثیرات مرگ! او خودش هم می دانست که تنهاست.

حرف نمی زد و با حرف نزدنش به این تنهایی دامن زد. سیاست اش این بود. آنقدر حرف نزدن را جزئی از نجابت ذاتی اش کرد که مردم هم فراموش کردند که او فقط یک بازیکن ساده برای تیمشان نیست!

حرف نزد و دوری کرد تا نه آسیب ببیند نه به کسی آسیب بزند. ثمره اش هم این بود که وقتی به شکل قرضی او را به تیم دیگر انتقال دادند هیچ هواداری به رفتنش اعتراض نکرد. تنهایی اش این بار بدجور به چشم آمد. اما اهلش نبود این تنهایی را به روی خودش بیاورد!

مرگ همه را به یادش انداخت. مرگ ناگهانی باعث شد تا همه یاد نجابتش بیافتند. مرگ در جوانی همه را یاد انسانیتش انداخت. حالا همه در تلاشند تا بگویند در کنارش بودند. حالا همه یادشان افتاده که با رفتن او پرسپولیس تا ابد 10 نفره شد.


نویسنده: اردلان بزرگ نیا