ارتش سرخ دات کام

تحلیل ها

حق به حق دار نمی رسد ...

نویسنده : ارتش سرخ

-

نظرات : 0 اظهار نظر

-

4 سال پیش

حق به حق دار نمی رسد

ارتش سرخ دات کام :

ابراهیم شکوری، معاون اجرایی و سخنگوی باشگاه پرسپولیس، دیروز یکشنبه درباره حق پخش تلویزیونی و تبلیغات محیطی سخن گفت. صحبت های زیادی کرد ولی در همان بخش مورداشاره، تمام خط قرمزها را هم رد کرد و سوال آن است که آیا او نیز مثل همه آن هایی که اسم حق پخش را آوردند باید با تبعاتش روبرو شود.

پرسپولیس نیوز: بله درست شنیدید. از خط قرمز و تبعات سخن گفتیم. کم نبودند مدیرانی که وقتی دراین باره با ایشان سخن گفتیم، آن را به شوخی گرفتند یا خود را فراتر از آن می دیدند که با تبعاتش روبرو شوند. ولی رسیدن به حرف ما همیشه سرنوشت محتوم مدیران بوده است. البته روی سخن ما در این مطلب ابراهیم شکوری یا مدیران باشگاه نیستند. منظور سخن ما موضوعی است که در بالای ید قدرت مدیران باشگاه قرار دارد و تعارف هم برنمی دارد. یک درد و زخم کهنه که هرروز بیشتر از قبل به آن عادت می کنیم. حرف اشتباهی هم زده نشد که برابر آن چون و چرا کنیم ولی باید می گفتیم تا هوادار یک چیزهایی را در ذهن خودش مرور کند.

*از عباس انصاری فرد تا صفایی فراهانی، رویانیان و طاهری

به تمام آن مدیرانی که چنین حقی را مطالبه کردند یا این که خواستند آن را به مطالبه عمومی بدل کنند، ایرادی وارد نیست مگر این که نمی خواستند بروند. مثل سناریوی فیلم های جاسوسی است که یک نفر به یک رازی پی می برد و ناگهان غیب می شود. این که در این مورد چگونه اتفاق می افتد، نمی دانیم ولی اتفاق می افتد. هر بار اتفاق افتاده است. شاید این گونه است که مدیران وقتی که دیگر در مخمصه مشکلات گرفتار می شوند، سراغ مسایلی از این دست می آیند و این یعنی پا روی دُم بسیاری می گذارند.

خوب به خاطر دارم که یک بار در این ارتباط با علی اکبر طاهری هم سخن گفتیم. این که بازی مهدی تاج را نخورد که دیگران برای فشار از پایین چماق کرده تا چانه زنی از بالا را انجام بدهد. خب به خرجش نرفت موردقبولش نبود و یک تنه زد به دل صداوسیما و پیمانکار تبلیغات محیطی. نتیجه اش این که یک جوری قیچی شد که اصلا کسی نفهمید از کجا خورد. اسمش هم شد کنار گذاشتن بازنشسته ها و میدان دادن به جوان ترها!

محمد رویانیان هم یکی از آن هایی بود که دراین باره به او هشدار داده بودیم ولی باور داشت سر او زیرآب نخواهد رفت ولی یک جوری برایش زیرآبی رفتند که خودش متوجه نشد چگونه معلق بین زمین و آسمان شد. تا دلتان بخواهد از این مثال ها وجود دارد. در فدراسیون و سازمان لیگ بودند کسانی که سرشان درد می کرد برای این حرف ها و کلا محو یا ساقط شدند. یکی هم، همان صفایی فراهانی.

*پیش قراولی پرسپولیس ناهنجارشکن

شاید یکی از اولین نمونه هایش هم به حاج عباس انصاری فرد و ماجرای قهرمانی پرسپولیس در آسیا برگردد. البته آن ماجرا مستقیم به خود تلویزیون مربوط نمی شد. بیشتر بحث تابوشکنی برای واردکردن بحث اسپانسرینگ به فوتبال بود که در آن روزگاران جنایت و فساد اخلاقی تلقی می شد!! اصلا از این حرف ها تعجب نکنید اگر برای دهه 70 و بعد از آن هستید. ما با این تفکرات دُگم بزرگ شدیم. از آدم هایی که بعد از بازی با خارجی ها غسل را واجب و نام پرسپولیس را فحش سیاسی و ضد ارزش و فوتبال را توطئه استکبار جهانی می دانستند، توقع بیش از آن نمی رفت. نتیجه اش این شد که مردم و هواداران پرسپولیس از دیدن قهرمانی تیم شان در آسیا محروم شدند! بعدها وقتی این بحث مطرح شد که تلویزیون باید از تبلیغات پیراهن تیم ها و اطراف زمین بهره ببرد این نظریه مطرح شد که شاید درد آن روز هم غیر از این نبود. هرچه بود،پرسپولیس ناهنجارشکنانه، پیش قراول فوتبال ایران شد و این راه را برای تمام ورزش، فوتبال و باشگاه های ایران باز و هموار کرد.

*نان را بردند، سفره پرسپولیس خالی است

و اما امروزه، یکی از شوخی های روزگار این است که بدون حل چنین مسایلی در فوتبال ایران که بنیان های اصلی اقتصاد فوتبال را تشکیل می دهند، صحبت از خصوصی سازی به عنوان راهکار حل مشکلات می شود. برای طرح چنین ادعایی با این استحکام، باید نادان بود یا دیگران را نادان تلقی کرد.

پرسپولیس خصوصی باشد یا دولتی، تفاوتی در این مساله ایجاد نمی کند که هیچ حقی نسبت به حقوق خود ندارد. حقوقی که همه جای دنیا محترم شمرده می شود.

پرسپولیس چه حقی دارد که بخواهد در درامد حاصل از بازی هایش برای صداوسیما منتفع باشد. پرسپولیس چه حقی دارد که برای تولید برنامه ای که بیشترین مخاطب را برای صداوسیما به ارمغان می آورد، مبلغی را مطالبه کند. پرسپولیس وظیفه اش این است که به سنگین ترین هزینه ها و گران ترین بازیگران برای صداوسیما برنامه بسازد و دنده اش هم نرم. پرسپولیس حتی حق ندارد که به درامد تبلیغات تلویزیونی نظر داشته باشد که به لطف بازی های پرسپولیس حادث می شود. پرسپولیس حتی حق ندارد این انحصار و رانت را با پخش اینترنتی بشکند، چون مجوز این راهم خود صداوسیما باید بدهد. فقط می ماند همان لایو اینستاگرام که اگر همان هم بخواهد موی دماغ پول درآوردن صداوسیما بشود، جایش هست که بروند سراغش و آن ها را بفرستند سراغ پرسپولیس.

حوزه حق نداشتن های پرسپولیس به همین جا ختم نمی شود. پرسپولیس حق آن چنانی از تبلیغات محیطی بازی هایش هم ندارد.یعنی حقی که دارد فرق چندانی با حق آن تیمی نمی کند که حتی یک شرکت بازیافت هم حاضر نیست برای تبلیغ خودش در بازی های آن ریالی هزینه کند. پرسپولیس فقط حق دارد هزینه کند تا دیگران پول دربیاورند. پرسپولیس باید هزینه کند تا از صداوسیما گرفته تا فدراسیون و سایر باشگاه ها از بغل آن نان بخورند و حق پرسپولیس، سفره خالی از نان است. اصلا همان سفره هم از سر پرسپولیس زیاد است. اگر هم اجازه می دهند سر سفره باشد، برای پهن کردن و جمع کردن آن است و نه بیشتر. پس پرسپولیس باید حد خودش را بشناسد. پرسپولیس حتی حقی برای فروختن بلیت های نمایش های پرطرفدار و پرمخاطب خود ندارد. این هم سهم یک سری دیگر از افراد است. خیلی هم مدعی باشد یک دفعه می بینی برادر فلان وکیل مجلس و وزیر از کار درآمد و به باشگاه قشون کشی شد تا حساب کار دست پرسپولیس بیاید.

اصلا پرسپولیس را چه به این حرف ها و مطالبه حق. پرسپولیسی که تا همین چند وقت قبل حق و اختیار استفاده از اسم خودش را هم نداشت!

بله این ها ذره ای ناچیز از واقعیات تلخ این فوتبال هستند.

لینک کوتاه : https://arteshesorkh.com/p/139692

نظرت رو بنویس

از حروف انگلیسی استفاده نکن

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر فقط کاربرانی که در سایت ثبت نام کرده باشند میتوانند نظر ثبت کنند.
جهت ثبت نام میتوانید اینجا کلیک نمایید.

اولین نفری باشید که نظرش را ثبت می کند.