حکایت داستایوفسکی از تیم ملی

از جمع صدها خرگوش هرگز یک اسب به وجود نخواهد آمد و از گردآوری صدها نکته سؤظن هیچ‌گاه دلیل قاطعی به دست نمی‌آید (داستایوسكی)

بازی ایران و لبنان در دویستمین سالگرد تولد نویسنده شهیر روسی برگزار شد و حوادثی که در پیش و در جریان و پس از آن در شهر صیدا رخ داد به نوعی نشان می داد که چرا ما نباید توقع داشته باشیم که از جمع کردن صدها خرگوش به یک باره صاحب یک اسب بوده و از صدها سو ظن به دلیل قانع کننده ای برسیم. تیم ملی ما در میان صدها سو ظن وارد بندر صیدا شد. کشور لبنان جایی است که بر خلاف آن چه در رسانه ها از آن عنوان می شود جایگاهی دوستانه برای ما نیست و بازی با تیم ملی لبنان برای تیم ملی فوتبالمان نمی توانست راحت باشد اما سوظن ها و بی دلیل ضربه زدن به خودمان نزدیک بود که کار دست تیم ملی ایران دهد اما به واقع نکته اصلی بازی را باید در صحنه ای دید که سردار آزمون بازیکن تیم ملی فوتبال ایران دید که او چگونه به بزرگترهای نیمکت تیم ملی می گوید که کار حرفه ای و نگاه اندیشمند مندانه چیست؟ او در حالیکه سرمربی تیم ملی ایران غرق در درگیری با نیمکت لبنان است و اخراج هم می شود تاکید حرفه ای دارد و می گوید بازی تمام نشده است و براستی هم تمام نشده بود و ...

تیم ملی در مقابل با لبنان هم در روحیه و هم در ترکیب اولیه با سر درگمی وارد شد. حضور دوباره وحید امیری در دفاع چپ و استفاده از سیستم 1-3-2-4 در غیاب طارمی نشان می داد که کادرفنی تیم ملی همچنان آنالیز درستی از نفرات ما ندارند. در بازی در برابر لبنانی که عملا حمله نمی کرد به چه دلیل ما با دو هافبک تدافعی ( عزت الهی و نورالهی ) و تنها با یک فوروارد وارد زمین شدیم؟ در فوتبال امروز جهان اصل انتقال توپ از خط دفاع به خطوط دیگر بسیار مهم است و نقش اصلی آن را مدافعین کناری و وینگرها بر عهده دارند. لبنان به هیچ عنوان آفساید گیری نمی کرد اما باز هم شاهد بودیم که جهانبخش و قلی زاده هیچ همکاری با مدافعین کناری ندارند. پس از گل ناگهان لبنان که با اشتباه بیرانوند و محرمی حاصل شد در نیمه دوم هم تیم ملی ما بی تغییر وارد زمین شد اما سرانجام تعویض میلاد محمدی و رهائی امیری از بند دفاع چپ و افزوده شدن قوای تهاجمی صیادمنش و انصاری فرد و بازی با یک هافبک تدافعی ورق را برگرداند هرچند به تاکتیک صد در صد تدافعی لبنان و ضعف کیفی این تیم هم باید اشاره داشت که عملا نه در حفظ توپ و نه در انتقال آن موفق نبودند اما اگر کمی شانس بیشتری داشتند شاید می توانستند توسط اشتباهات بریس بیرانوند حداقل به یک تساوی برسند. براستی وقت آن نرسیده که در بازی در برابر سوریه از مهره دیگری در دروازه استفاده کنیم؟

تیم ملی ما باید در مورد انتخاب سیستم هافبک تدافعی خود تصمیم قاطعی بگیرد و در مورد سیستم خود باید به فکر مهاجم دوم باشد و به این سوال برای یک بار هم جواب دهد که چرا قلی زاده و جهانبخش تا این اندازه در تیم ملی سردرگم هستند؟ و در آخر بیائیم مدیریت به مدیریت منطقی فکر کنیم و این پند داستایوسکی را سرلوحه کارمدیریت فوتبال ملی قرار گیرد که :
"كسی كه به خودش دروغ می گوید و به دروغ خودش گوش می دهد، كارش به جایی خواهد رسید كه هیچ حقیقتی را نه از خودش و نه از دیگران تشخیص نخواهد داد".