خاطرات محمد پنجعلی از دوران جنگ تحمیلی

او در این باره گفت: چند بار در زمان جنگ به جبهه رفتم و فکر می کنم روی هم یک سال می شد. نخستین بار در سال 1362 بود که راهی "قوچ سلطان" شدیم. البته به شلمچه و خرمشهر نیز رفته ام. بازی های فوتبال که تعطیل یا دچار وقفه می شد، از فرصت استفاده کرده و به جبهه می رفتم.

کار با ادوات جنگی را زیادی بلد نبودم، اما هدفم بیشتر روحیه دادن به رزمندگان بود و اینکه به آنها بگویم ورزشکاران نیز در کنار آنها برای دفاع از سرزمینشان تلاش می کنند. البته آر پی جی به دست گرفتم و پشت ضد هوایی نیز نشستم.

عضو هیات مدیره پرسپولیس درباره ورزشکارانی که در جبهه حضور داشتند، اظهار داشت: شیرازی که کشتی گیر بود، آذین که بسکتبالیست بود و همچنین مجد از چهره های شاخص بودند. دو نفر اول جانباز  و مجد نیزبه مقام رفیع شهادت رسید.

پنجعلی درباره برخورد مربیانش به هنگام رفتن عنوان کرد: فوتبال در آن زمان که جوانان ما به جنگ دشمن رفته بودند، لذت همیشگی را نداشت و مربیان نیز همین احساس مرا داشتند. بنابراین چیزی نمی گفتند.

او در ادامه بیان داشت: آن زمان همه یک دل بودیم. حسرت کسانی را می خورم که در کنارشان در جبهه بودم، ولی شهید شدند و ما را تنها گذاشتند. آنها بهترین بچه های این مرز و بوم بودند. آنها خیلی چیزها را بدست آوردند که ما خیلی باید دنبالشان بدویم.

پیشکسوت فوتبال کشور در خاطراتش برایمان گفت و اظهار داشت: خاطره تلخم اینکه چند نفر از دوستانم مقابل چشمانم شهید شدند. یادم هست که توپ دشمن سر یکی از آنها جلوی خود من از سرش جدا کرد.

خاطره شیرینم نیز مربوط به غذا درست کردن می شد. یک بار 4 شانه تخم مرغ به من دادند تا املت درست کنم. بنده نیز 2 ساعت و نیم تلاش کردم تا بالاخره غذایی به دست رزمنده ها رساندم.