خبیری: انتقاداتم از هیات فوتبال برای منافع شخصی نبوده است‌

همینجا تو پرسپولیس بمونید و به پرسپولیس کبیر خدمت کنید از همه جا بهتره.دعای همین هواداران شما راکافی است. هیئت فوتبال برید که چی. که حق رای داشته باشید. که پاتون به فدراسیون و وزارت وسیاست بازبشه. به خدا تو فدراسیون وزارت و هیئت فوتبال چیزی جزء آه و فحش و ناسزای اهالی فوتبال و دوستداران و هواداران فوتبال نداره. شاید درأمد بیشتری باشه ولی هیچ عاقبت به خیری و رضایتی توش نیست جزء بدنامی و بدگویی چون تو ایران فوتبال در سیاست غرق شده و تمام فوتبال به سیاسیون و وزارت و دولت و حزب و گروه و در اخر به نظام وصل می شه و تو هر دولتی دستور از بالا میاد که کی وزیر باشه که رئیس فدراسیون و کی سرمربی تیم ملی. کدوم بازیکن دعوت بشه کدوم نشه.کدوم با نظامه کدوم غیر نظام.کی بره کی بیاد.کی مدیرعامل کی هیئت مدیره کی مربی کی بازی کنه کی نکنه.رک وراست بگم تمام فوتبال ایران از ملی و باشگاهی از بازیکنش تا سرمربی و هییت مدیره و مدیرعامل تا تمام ارکان تیم ملی و کارکنان و سرمربی و بازیکنان همه وهمه پله وار به بالا وصل می شه.حتی دعوت و عدم از بازیکن وبازی دادن و ندادن همه یه جورایی زنجیر وار وصل می شه به بالا.همونجور که دیدید جام جهانی رو. چطور سریه شب رئیس فدراسیون و زیردستیاش و رئسای کمیته ها. مربی تیم ملی بازیکنان همه وهمه عوض شدند.یعنی با دستور از بالا ریئس فدراسیون عوض شد رئیس هم مدیرا و عوامل فدراسیون و اونا سرمربی تیم ملی و سرمربی هم بازیکنا.چون تصمیم از بالا اینجوری اومده بود.ولی دیدید که چیزی جزء بدنامی و زشتی برای هیچکدامشان نماند چون خدا نخواست. همه خواستند بهترین اتفاقات رو یه شبه رقم بزنند خدا گفت من تصمیم می گیرم چه اتفاقی باید بیفته چون حق من تنها پایمال نشده روی خیلی دلها پاگذاشته شده و خردشده و حقشون خرده شده من از حق خودم گذشتم از حق دیگران نمی تونم بگذرم چون آه کشیدند ومن صدای آهشون رو شنیدم.پس آقای خبیری به همین جایگاهت قانع باش که دعای هواداران پشت سرت هست جایی نرو که آه دارد و جایی که آه باشد جزء بدبختی و بدنامی درآن نیست. ازماگفتن