خروش علیه سروش

پس از شکست ناامیدکننده پرسپولیس از سپاهان که عملا قهرمانی و چه بسا نایب‌قهرمانی را از کف این تیم برد و حتی منجر به تغییرات مدیریتی در باشگاه شد، یک اسم هم خیلی زیاد در محافل هواداری سرخپوشان تکرار می‌شده است؛ سروش رفیعی. مسئله فقط به نمایش فنی ضعیف او در این بازی مربوط نمی‌شود، چرا که اغلب قرمزها در بازی با سپاهان بازی بسیار بدی ارائه دادند و کل تیم هیچ حرفی برای گفتن نداشت. موضوع، به حرف و حدیث‌هایی مربوط است که در مورد نقش غیرفنی رفیعی در تیم ایجاد شده. خیلی صریح و ساده‌اش می‌شود اینکه عده‌ای می‌گویند رفیعی در تیم فاز بزرگ‌تری برداشته و حتی باند و دسته هم تشکیل داده. دیگر شایعه بسیار رایج یکی، دو سال گذشته هم این بوده که سروش بازیکن معتمد آن هوادار پولدار فرنگ‌نشین به شمار می‌رود؛ همانی که در این سال‌ها کمک هزینه‌هایی در اختیار باشگاه قرار داده و لابد در ازای آن انتظار مداخله در تصمیم‌گیری‌های تیم را داشته است. موضوع وقتی عجیب‌تر می‌شود که بدانیم حتی افشین پیروانی، سرپرست پرسپولیس هم چند‌ماه پیش رسما از دخالت‌های این هوادار دفاع کرد و در اظهاراتی بسیار عجیب گفت: «حق دارد مداخله کند. سال‌هاست دارد به تیم کمک مالی می‌کند!»

همسویی در انتقاد از گاریدو
اینکه آیا سروش رفیعی با آن هوادار ثروتمند و خاص پرسپولیس در ارتباط است و مجری تصمیمات او در تیم به شمار می‌آید یا نه، یک بحث حقوقی است که طبیعتا هرگز وارد آن نخواهیم شد. با این حال بعضی نشانه‌ها و همسویی‌ها بسیار جالب توجه است. به‌عنوان مثال در نیم‌فصل اول، همین آقای هوادار به‌شدت علیه خوان کارلوس گاریدو موضع می‌گرفت و سرمربی پیشین سرخ‌ها را شایسته حضور در این منصب نمی‌دید. او چندین بار هم پست و استوری منتشر کرد و با ادبیات تند به حامیان گاریدو تاخت. بعد از آن بود که کم‌کم ستاره اقبال گاریدو غروب کرد و با افزایش فشارها، باشگاه تن به اخراج مربی اسپانیایی داد. در عین حال جالب است که جدی‌ترین و مصمم‌ترین منتقد گاریدو درون تیم هم سروش رفیعی بود. این بازیکن که در مقطعی هم توسط مربی اسپانیایی نیمکت‌نشین شد، حتی مدت‌ها بعد از جدایی گاریدو هم انتقاد از او را رها نکرد و تا همین اواخر در چندین مصاحبه علیه برنامه‌های تاکتیکی و تمرینات این مربی اظهارنظر کرده است. کنار هم قرار دادن این نکات، می‌تواند جالب باشد.

میل به گرفتن ژست رهبری
فارغ از اینکه آیا شماره7سرخپوشان در این تیم چیزی موسوم به باند دارد یا نه، علاقه کلی او به ایفای نقشی فراتر از یک بازیکن معمولی را نمی‌توان نادیده گرفت. این موضوع نیازی به ارائه سند و مدرک ندارد و از صد فرسخی توی چشم می‌زند. سروش رفیعی دوست دارد دیده شود، سخنرانی کند و مورد توجه قرار بگیرد. او در بخش قابل‌توجهی از زمان بازی، در حال نطق برای هم‌تیمی‌هایش یا حتی داوران و بازیکنان تیم حریف دیده می‌شود. پس از پایان هر بازی هم ماموریت کشاندن تیم به سمت هواداران را خود سروش بر عهده می‌گیرد و با این تفاسیر عجیب نیست اگر در رختکن هم میل به رهبری تیم را داشته باشد. برخی شایعات درست یا غلط، می‌گویند دلیل تعویض همزمان رفیعی و کنعانی‌زادگان بین دو‌نیمه بازی با شمس‌آذر، مشاجره آنها بر سر همین تمایل سروش به صحبت برای بقیه بازیکنان بوده. شاید خیلی‌ها یادشان رفته باشد، اما 2سال پیش هم درگیری لفظی رخ داده بین سروش و کنعانی باعث تعویض همزمان هر دوی آنها، بین دو‌نیمه بازی با استقلال تاجیکستان شد.

روزگار پرنوسان
سروش رفیعی به‌طور کلی روزگار پرنوسانی در پرسپولیس داشته. او لیگ شانزدهم در قامت یک ستاره به جمع سرخپوشان پیوست، اما خیلی زود این تیم را به مقصد لیگ قطر ترک کرد و بعدتر یکی، دو رفت و برگشت دیگر را هم در پرسپولیس به ثبت رساند. شاید چکشی‌ترین تصمیم را گابریل کالدرون آرژانتینی در قبال رفیعی گرفت و بعد از چند هفته تمرین، در همان مقطع پیش‌فصل لیگ نوزدهم این بازیکن را در فهرست مازاد قرار داد. رفیعی امسال (که تازه فصل بدش هم نبوده)، آمار 33بازی، 2گل و 5پاس‌گل را برای قرمزها به جا گذاشته. آمار کلی او در پیراهن پرسپولیس هم از این قرار است: 138بازی، 8گل و 15پاس‌گل. رفیعی 35ساله از گزینه‌های قرار گرفتن در لیست مازاد پرسپولیس به شمار می‌رود.