خطر بیخ گوشمان است

روزی که نام لیگ حودمان را لیگ خلیج فارس گذاشتیم باید هم منتظر کمدی به نام لیگ خرج عربی می ماندیم. براستی نمی دانیم که تا چه زمان دیگر باید به انتظار بنشینیم و بگوئیم نمی توان خلیج مکزیک را تبدیل به خلیج آمریکا کرد و یا دریای مدیترانه را دریای ایتالیا یا دریا ترکیه یا دریای یونان و قبرس نام نهاد اما وقتی نرود میخ بر سنگ نادانی باید هم همچنان منتظر چنین مضحک هائی می بودیم و حالا شاهدیم که این لیگ قرار است که ستاره های ما را هوائی کند.

 شوخی نیست یک قرار داد ناچیز در جهان فوتبال یعنی مبلغ 1میلیون دلار می تواند بیش از سه میلیارد نصیب فوتبالیستهای ما بکند که حالا به دنبال رقمهای 9 رقمی هستند و برای این کار قرار بود پای کاپیتان تیم ملی ما و ستاره تیم ملی یعنی خلعتبری هم به این لیگ باز شود. براستی چقدر سخت بود که بازیکن به اصطلاح کاپیتان تیم ملی فوتبال ما در لیگ مجهول عربی بازی کند اما دیر یا زود با این نحوه اداره فوتبال هیچ بعید نیست که فوتبال ما مجبور شود به رونق این لیگ کمک کند.

 سالها است از عدم استفاده بهینه از منابع خودمان گفته ایم قطری ها از میدان نفتی عسلویه توانستند امکانات و رشوه هائی بسازند تا جام جهانی 2022 را در این امیر نشین بر گزار کنند اما ما نتوانستیم از تیم های این منظقه نظیر شاهین بوشهر حمایت کنیم!
فوتبال ما نمی تواند با این روش ادامه کار دهد. با شعار و وعده و وعید نمی توان از سفر فوتبالیست های پر توقع ایرانی به امارات جلو گیری کرد. فوتبالیستی چون کریم انصاری فرد با تعداد گلهای اندک سال پیشش تواسنته رقمی نزدیک به ا میلیارد و سیصد میلیون ( که اگر واقعی باشد و بیشتر نباشد! ) از تراکتور سازی دریافت کند. فوتبال پر از مشکلات مالی ما به فوتبالیستی که تمامی فصل آماده سازی غیبت داشته این همه پول می دهد. این پولی که همه می دانند از عرق کارگر زحمتکش کارخانه تراکتورسازی بدست می آید
 
فوتبال ما آنقدر دچار مشکل است که صدای کی روش هم در آمده است. او به سراسر جهان می رود که برای فوتبال ما کمپ بگیرد اما جنابان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال مشغول قصه گفتن هستند.

فوتبال ما این روزها درد دارد. درد بی هویتی و درد عدم مدیریت و درد نتوانستن ها اما شعار وطن پرستی دادن صرف نمی تواند کمکی به فوتبال ما بکند. شعار نرفتن ها نمی تواند به فوتبال ما کمک کند. فوتبال ما باید لیگی بزرگ از بعد مالی را تدارک ببیند. این اماراتی ها حاضرند سر کیسه را شل کنند تا ستاره های جهان را با هر قیمتی به لیگ خلیج عربی بکشانند. فوتبال ما فقط شعار می دهند کاپیتان تیم ملی هم خیلی لطف باید بکنند تا به لیگ امارات نروند اما در این میان وظیفه سازمان ورزش چیست ؟ دولت آینده چه نقشه ای دارد؟ اگر فوتبال و ورزش ما این گونه اداره شود باید با کمال تاسف گفت اگر سیستم اداره ورزش به همین گونه باشد باید گفت روزگاری باید خلیج عربی را با ستاره های بزرگ کشورهای مختلف و از جمله لیگ خودمان ببینیم و لیگ فوتبال ما به نام خلیج فارس به دور از شان و حیثیت فوتبالمان اداره خواهد شد.

 بیاییم واقع بین باشیم. فوتبال بوندس لیگا از ستاره های فرانسوی و هلندی بهره می گیرد همان کشورهائی که روزگاری دشمن کشور آلمان بودند پس بعید نیست که فوتبال ما این گونه نشود. لیگ فرانسه چند سالی هست که مشغول ساختن دوباره اعتبار خود شده است و حالا پاری سن ژرمن مشغول به کار است. فوتبال ما باید یاد بگیرد. فوتبال ما باید به خودش بیاید. جهان فوتبال می تواند سیاسی شود به خوبی می دانیم که پول چرک کف دست نیست و نخواهد بود. پول می تواند خیلی چیزها را عوض کند. این روزها هنوز غیرت و تعصب و ... وجود دارد اما به مرور این قصه عوض می شود. اگر به خودمان نیائیم امروز فوتبال ما درد دارد. امروز مردم ما درد دارند. امروز فوتبال ما نیاز به باز بینی به افکار خود دارد. خطر لیگ خلیج عربی بیخ گوشمان است.