خطر واقعی برای پرسپولیس؛ موقعیت سوزی مانند اشتباهات داوری در حال عادی شدن

داستان از اینجا شروع شد؛ بازی در حالت متعادل پیش می رفت، سایپا  موقعیت جدی ای خلق نکرده بود، پرسپولیس سومین پنالتی متوالی که در لیگ برتر برایش گرفته بودند را هدر داده بود و ناگهان بهترین داور لیگ چهاردهم(البته به زعم کمیته داوران) در تصمیمی بحث برانگیز، نقطه پنالتی را نشان داد. آخرین بار که پرسپولیس در لیگ برتر در ورزشگاه آزادی بازی کرده بود عین همین اتفاق رخ داد. آنجا توپ به شکم محسن بنگر خورد و علیرضا فغانی پنالتی گرفت، حالا توپ به سر رامین رضائیان می خورد و او در حالتی که به خاطر ضرب توپ تعادل ندارد، احمد صالحی یک پنالتی به ضرر پرسپولیس می گیرد.

تعطیلی بی موقع و بیست روزه لیگ برتر همه چیز را ریست کرده و باز سوزن اشتباهات داوری روی هجده قدم پرسپولیس گیر کرده است. احمد صالحی با اینکه ندید توپ به دست مدافع قرمزها خورده، چون تصویر تلویزیونی نشان می داد توپ اصلا هیچ برخوردی با دستان او نداشته و تنها سرش را نشانه رفته بود، نقطه پنالتی را نشان داد. تعطیلی همه چیز را به خانه اولش برگرداند. فشار وزارت ورزش به فدراسیون فوتبال تعدیل شد،متعاقبا فشار فدراسیون فوتبال روی کمیته داوران و دپارتمان از بین رفت و این بار صالحی ناخواسته همان اشتباهی را کرد که فغانی عینش را مرتکب شد و چند جلسه محروم شد.

با این وجود وقتی او سوت پایان بازی را به صدا درآورد دیگر قرمزها به شدت و حدت قبل باخت را به گردن داور نیانداختند. نکته جالب تر اینکه مجید جلالی در سالن کنفرانس خبری، به گونه ای حرف زد که گویی داور به خاطر فشار رسانه ها دو پنالتی به پرسپولیس هدیه داده است! مربی اخلاق گرای فوتبال ایران هیچ اشاره ای به این موضوع نمی کند که تیمش به واسطه یک پنالتی صد در صد اشتباه به گل رسید و اصولا ستون پیروزی اش بنا نهاده شد اما هوشمندانه سراغ دو پنالتی کاملا صحیح حریف رفت و از آنها خواست برای برون رفت از این معضل به فکر راهکار دیگری باشند.

اینجا یک اتفاق غیر متعارف افتاده است. شاید برای نخستین بار در تاریخ لیگ برتر باشد که اشتباهات داوری تا این حد علیه پرسپولیس بوده و فشارهای بیرونی و داخلی هیچ تاثیری در بهبود این وضعیت نداشته است. مجید جلالی درست می گوید؛ پرسپولیس برای خارج شدن از این وضعیت باید سراغ روش دیگری برود. داوران به هر دلیلی این روزها برخورد توپ با هرجایی از اعضای بدن مدافعان قرمزپوش را پنالتی تشخیص می دهند و شاید پرسپولیس این بار خوش شانس بود که صالحی دست کم دو پنالتی که روی طارمی رخ داد را گرفت.

حق با سرمربی سایپاست؛ بعید است داوری ها تغییر چندان زیادی کند.هر داور از ترس اینکه متهم نشود مرعوب جو رسانه ای به راه انداخته پرسپولیسی ها شده، حالا توپ هایی که پنالتی نیست را هم به اشتباه پنالتی می گیرند. پیش از این اگر داور صحنه ای را نمی دید در تبرئه خودش شجاعانه می گفت: ندیدم اما حالا مسئله مهم این است که ندیده ها را آنها می بینند. توپ چه به شکم برخورد کند چه با سر. در هر دو حالت داور وطنی که به زعم محسن ترکی از سر جامعه فوتبال ما هم زیاد است(!) نقطه پنالتی را نشان می دهد.

در اینجا که حجم اشتباهات داوری به صورت عجیبی بالا رفته و بدون هیچ ترمزی در دو بازی متوالی در تهران تکرار می شود پرسپولیس چه راهکاری پیش رو دارد؟ آنها از پرداختن به داوری، علی رغم اینکه بیشترین ضرر را از سوی این نهاد متوجه شدند، سودی نخواهند برد چرا که در بهترین حالت شاید در یکی دو بازی داوران با آنها  مدارا کنند اما با اولین تعطیلی لیگ، باز همه چیز به حالت اولیه اش باز می گردد. روش دیگر این است برانکو تیمش را برای هر اتفاقی آماده کند. آنها رکورد خراب کردن سه پنالتی متوالی در لیگ پانزدهم را به اسم خود زدند و قطعا همین توپ خراب کردن ها  نشان دهنده وجود یک استرس درون  تیمی است.

به غیر از مهدی طارمی که جور بقیه را در خط حمله می کشد باقی مهاجمان این تیم، نشانی از یک گلزن حرفه ای ندارند. فرشاد احمدزاده که در تراکتورسازی توپ های به مراتب سخت تری را گل می کرد در اینجا علی رغم این همه اعتماد و پیراهن شماره دهی که برتنش کردند هیچ گلی را به ثمر نمی رساند و باز در بازی بعد از مهره های ثابت تیم برانکوست. اگرچه نبرد با سایپا ضعیف ترین بازی تیم برانکو در لیگ پانزدهم بود اما تا قبل از شاهکار داوری و اعلام آن ضربه پنالتی به نفع سایپا، این پرسپولیس بود که موقعیت های بهتری را داشت و آنها را مطابق قبل از دست داد.

راه برون رفت پرسپولیس از این بحران،در جیب کمیته داوران نیست.اگرچه مردان این کمیته بنا به آرشیو برنامه نود در لیگ جاری، بیشترین امتیاز را از جیب قرمزها ربودند اما اگر خط حمله پرسپولیس زهر واقعی داشت و تنها این طارمی نبود که جور بقیه را می کشید آن وقت قضیه فرق می کرد.

مجید جلالی هوشمندانه و برای اینکه نشان دهد پنالتی های پرسپولیس درست نبوده و تیم او از روی زور بازو برنده مسابقه شد و نه لطف داور، یک حرف درست را به قرمزها زد؛ منتظر مرحمت داوران باقی نمانید. این حرف مردیست که تیمش با کمک داور برنده شد اما پرسپولیس باید آن را جدی بگیرد؛ این روزها داوران شجاعتشان را در آرایی به ضرر پرسپولیس می بینند و در بهترین حالت یکی مثل احمد صالحی با وجود آن اشتباه بزرگ، دو پنالتی قرمزها را می گیرد اما باز هم پرسپولیس بازنده است. برانکو افکارش را جای دیگری بگذارد. اینکه چرا تیمش هافبک طراح ندارد، اینکه چرا گل نزدن برای شماره ده تیمش یک امر کاملا عادیست و اصولا فقط طارمی باید گل بزند.خطر بزرگ این است؛ موقعیت سوزی و پنالتی گل نکردن همانند اشتباهات فاحش داوری عادی شود. سومی دست آنها نیست اما دو تای اول چرا.پس از همین حالا برانکو مشکلش را حل کند قبل از اینکه سرش را بالا بیاورد و ببیند یکی مثل حسین عبدی روی صندلی اش نشسته و در حال شعار دادن مبنی بر حل این دو مشکل است.