خودنمایی پیام، مقابل چشم بیرو

از مهمترین دوئل‌های بازی بزرگ، تقابل دو گلر ملی‌پوش در دو سوی میدان بود.

معمولا در بازی‌های بزرگ نگاه‌ها در کنار تاکتیک تیمی، به دوئل‌های رودرروی بازیکنان در بخش‌های مختلف زمین است. تقابل مدافعان راست با وینگر یا هافبک چپ حریف، هافبک‌های دفاعی با هافبک‌های تهاجمی و مدافعان میانی با مهاجمان. شاید از جمع ۱۱ بازیکن هر تیم تنها کسی که دوئل رو در رو با همتای خود ندارد، دروازه‌بان باشد اما در بازی تراکتور و پرسپولیس اتفاقاً مهم‌ترین تقابل درون زمین به عملکرد دو دروازه‌بان برمی‌گشت!

در سال‌های اخیر علیرضا بیرانوند گلر اول و اصلی تیم ملی بوده که سال‌ها از دروازه پرسپولیس دفاع می‌کرد. در تمام این سال‌ها پیام نیازمند بیشتر اوقات با پیشی گرفتن از سید حسین حسینی -البته به استثنای جام جهانی ۲۰۲۲- گلر دوم ما و در برخی موارد در حضور بیرانوند نیز بازی می‌کرد.

پیام این سال‌ها کاپیتان سپاهان بود و در بازی با پرسپولیس، دوئل این دو دروازه‌بان از دیدنی‌های هر مسابقه بود. اما این فصل که بیرانوند قرار بود محروم باشد، پیام با حضور در پرسپولیس دورخیز بزرگی برای فیکس بازی کردن در جام جهانی آینده انجام داد.

حالا بیرانوند هم به کوران رقابت‌ها برگشته و می‌دانیم در جام حذفی یک تیم باید برنده از زمین خارج شود. به همین دلیل همه نگاه‌ها به دو دروازه‌بان با تجربه دو تیم بود که آشکارا در شروع نیازمند از حریف نامدار خود جلو افتاد.

او تا دقیقه ۱۲ دو تک به تک بسیار مهم و خطرناک را از تراکتور گرفت؛ آن هم از مهدی ترابی و مهدی هاشم نژاد که قدرت تمام کنندگی آنها شهره خاص و عام است. درخشش پیام، پرسپولیس را در بازی نگه داشت ولی قطعاً اوسمار باید نقطه ضعف بزرگ دفاع تیمش را بپوشاند که چطور اجازه می‌دهند حمله وران گلزن تراکتور، با دروازه‌بانش اینقدر راحت تک به تک شوند.