خوش گلسيز افندي

خبر ساده در شهر پيچيد " مصطفي دنيزلي به پرسپوليس بازگشت " نمي خواهم چندان ز هيجانهاي روزمره سخن گويم و حكايت زنم كه حضور " افندي " محبوب سابق سرخها مي تواند همه مشكلات اين تيم را حل كند زيرا مي دانيم كه با حضور مصطفي افندي نمي توان فوتبالي با پايه هاي قوي داشت همان طوري كه حضور كي رش نمي تواند چيزي جز داشتن گلخانه اي فوتبال و نه بوستان گل داشت. اما بايد بگويم حضور افندي شايد بتواند چون كارلوس كي رش حقيقتي از فوتبال را به ما دهد كه مدتها است از آن غافل هستيم.

  فوتبال فارسي تبديل به زجري شده است شايد اگر صادق هدايت هنوز در ميان ما بود درباره فوتبال فارسي هم مي گفت " در زندگي زخمهائي است كه مثل خوره روح را آهسته در انزوا مي خورد و مي تراشد" و به طور حتم حكايت فوتبال فارسي نيز چنين است.

 اين واقعيت را مي دانيم كه زير بنائي هيچ چيز نداريم فوتبال ما نه برنامه ريزي و نه مديريت و نه سرمايه گزاري مناسب و نه خيلي چيزهاي پيشرفت نظير امكانات سخت افزاري و نرم افزاري را ندارد اما فوتبال ما پديده اي به اسم " عشق " را داشت كه مي توانست در طي سالها به ما كمك كند. فوتبال ما در سال آتي بايد به مصاف حريفان مهمي در راه جام جهاني برود و چه خوب است كه تيم ملي فوتبال ما از دل يك ليگ پر هيجان بيرون آيد. امروز كي رش سرمربي تيم ملي فوتبال ما است. او به تيم ملي ما شخصيت و رقابت و اميد و صد البته عشق داده است. عشق كي رش با كلام و ابزار ژورناليستي كه امثال قطبي بيان مي كردند فرق دارد او انضباط براي تيم ملي فراهم كرده است اما انضباط او با زورگوئي هائي امثال مايلي كهن و دائي و قلعه نوعي كه هيچ پايه منطقي نداشت بسيار فرق دارد. او بازيكنان را امتحان مي كند. خون سرد است اما با خون سردي برانكو فرق دارد كه نوعي خود باختگي بود و چنين است كه كي رش را مي توان يكي از برترين سرمربيان تاريخ فوتبال ايران دانست.

 ليگ ما هم بايد هيجان داشته باشد. اگر امروز ناراحت از عزيمت فرهاد مجيدي هستيم بخاطر اين كه نمي خواهيم كه عزيمت فرهاد مجيدي تنور ليگ را سرد كند. اگر خوشحاليم كه شايعه بازگشت خلعتبري و عقيلي به ليگ مي تواند به حقيقت برسد بهر اين است كه فوتبال پر هيجان مي شود. اگر تماشاچيان تراكتورسازي را تحسين مي كنيم بخاطر هيجاني است كه لازمه لذت به فوتبال است را به ما مي دهند. اگر دلمان نمي خواهد امثال استيلي بر پرسپوليس باشند زيرا كم خواه هستند. اگر امروز كرانچار سرمربي اسبق تيم ملي كرواسي و مونت نگرو و بلاژويچ سرمربي اسبق تيم ملي كرواسي و بوسني و هنكه سرمربي دورتمند در ليگ هستند و ما خوشحاليم بخاطر اين كه كيفيت ليگ را بالا مي برند و حالا دنيزلي مي آيد.

 او مردي است كه مي تواند فوتبال زيبا را با حداقل ها نشان دهد. او مي تواند ورزشگاه ها را مملو از عشق و نه نفرت كند. او مي تواند نجواي حيا كن و رها كن را از تيم جدا كند. او مي تواند از فشنگچي يك معدنچي بسازد. او مي تواند منصوري را و آقازماني را و مازيار زارع و بادامكي و كاظميان و اولادي و ... را احيا كند. او مي تواند به تيم پرسپوليس شخصيت دهد. او مي تواند شوق و انرژي مضاعف به تيم تزريق كند. او مي آيد و اميد كه حداقل تا پايان قراردادش در ايران باشد. او مي تواند جوانان زيادي را به خود باوري برساند. پرسپوليس و استقلال و سپاهان و تراكتورسازي و نفت آبادان و ملوان انزلي تيمهاي پر از عشق هستند و هر چه آنها رشد كنند به نفع فوتبال ما است.

 دنيزلي را دوست داريم او اهل كار كردن است او يك سرمربي بين المللي است. او تازه هائي براي فوتبال ما دارد. او مي تواند در كنار هنكه و كرانچار و بلاژويچ و ابراهيم زاده و قلعه نوعي و حسين فركي ... به داد ليگ و فوتبال ايران برسد او مي تواند به كي رش كمك كند. او شوق مي آورد مهم اين نيست كه وضعيت امروز پرسپوليس چيست مهم اين است كه تيمهاي استقلال و پرسپوليس و تراكتورسازي و... بايد روي سكوي ها اميد و عشق و ايمان بوجود آورند. شايد امثال كاشاني بفهمند كه چرا كارشناسان مخالف حضور استيلي ها و قطبي ها در پرسپوليس بودند. دنيزلي مردي است كه عشق مي تواند به دل ميليون ها جوان ايراني بيافكند كه خوب درس بخوانند و خوب كار بكنند و شاد زندگي كنند مهم اين نيست كه پرسپوليس در رتبه نهم در نيم فصل چه مي كند. خرابه هاي كاشاني و استيلي زياد هستند در جام باشگاههاي آسيا يكي از نمايندگان كشور ما مي تواند قوي باشد چون دنيزلي را دارد كه دو سال پيش در ليگ قهرمانان اروپا با منچستر يونايتد رقابت مي كرد.

 دنيزلي را دوست داريم اين پيرمرد خندان تركيه شايد قهرماني و موفقيت بزرگي در فصل جديد نتواند بياورد اما او پيام آور اميد و عشق و ايمان به جوان و كشور عزيزمان ايران است و چنين است كه او را گوئيم : خوش گلسيز افندي