داستان آن سیاه باز روسفید

کار از کینه توزی و انتقامجویی گذشته و کم کم به هزل و مسخرگی کشیده است؛ وقتی جدایی برانکو بهانه ای می شود تا مجری سابق تلویزیون همه مردم بالکان را دروغگو و بی عاطفه لقب بدهد و ایوانکوویچ را هم مرد سیاه بازی بخواند که احساس هواداران پرسپولیس را به دلارهای بیشتر فروخت و رفت.

راستی یادش به خیر شبی که جهانگیرخان کوثری فابیو بالا را با دو رباط پاره «نابغه فوتبال جهان» معرفی می کرد و عقیده داشت استقلال باید در خرید او عجله کند! انگار قرار نیست سیل توهین ها بند بیاید. عجز تاریخی مدیرعامل پرسپولیس به کنار، اما آیا مدعیان دروغین وفاداری حتی یک دلیل محکمه پسند برای ماندن برانکو در ایران دارند؟ بیایید آخرین روز کاری او را به یاد بیاوریم؛ شبی که پیرمرد شصت وچند ساله را ساعتها در گرمای شدید، زیر هجوم سوسک ها و ملخ ها کنار زمین معطل کردند که مثلا فینال جام حذفی برگزار کنند. او که صد بار بین زمین و رختکن جابه جا شد، با گردنی کج و چشمانی مایوس یک گوشه ایستاده بود تا خواهش و تمنای بیرانوند از هواداران و البته روپایی زدن داماشی ها را نگاه کند. شاید این، همان لحظه نهایی بود که مرد کروات از خودش پرسید: «واقعا من اینجا چه می کنم؟»

جایی که پاداش هر جام، یک جنگ جدید بود؛ حالا بماند که قوم بهانه گیر با ادا و اطوارشان چه بر سر او آوردند و چطور تک تک موفقیت هایش را به دولت و حکومت ربط دادند. آن همه عجز و لابه و جرزنی البته چندان عجیب هم نبود؛ به هر حال ما ملتی هستیم که از خردسالی می آموزیم نمرات بیست مال خودمان است و تجدیدی ها مال معلم نامرد! حالا هم بهترین سناریو برای تخلیه روانی، فحش دادن به مردی است که کارش را کرد و رفت؛ رفت به کشوری که پول بیشتر و راحت تر بگیرد و برای وصول مطالباتش 11 ماه انتظار نکشد؛ بگذریم از شکنجه کار با مدیرعاملی که فردای قهرمانی لیگ با بغض روی آنتن تلویزیون می گوید: «همین دیشب که ما قهرمان شدیم کلی رفت روی قرارداد برانکو؛ از کجا بیاوریم بدهیم؟»

بد و بیراه های امروز هم بدرقه راه شماست آقای ایوانکویچ؛ دستخوش مردمی که یک سوم شان در نظرسنجی های رسمی گفته اند ترجیح می دهند جایی غیر از ایران زندگی کنند، مردمی که اگر از دست شان بر بیاید بچه های شان را در کانادا و استرالیا به دنیا می آورند، اما از یک خارجی توقع دارند مرام به خرج بدهد و با کوهی از بدعهدی و بی نظمی، جام بیاورد و تهمت بشنود. کاش همه سیاه بازهای تاریخ، مثل تو روسفید بودند.